ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Το Αργυρό Μετάλλιο της Θεσσαλονίκης απένειμε ο δήμος στον Διονύση Σαββόπουλο

«Η πλατεία ήταν γεμάτη» και ο κόσμος παρακολουθούσε τη Φιλαρμονική Ορχήστρα του Δήμου Θεσσαλονίκης και τη Μικτή Χορωδία Θεσσαλονίκης, να παίζουν και να ερμηνεύουν τραγούδια του Διονύση Σαββόπουλου. Σε ένα ρεφρέν, ακούστηκε η φωνή του ίδιου του καλλιτέχνη να τραγουδά «Μην μιλάς άλλο για αγάπη, η αγάπη είναι παντού». Ακολούθησε η εμβληματική «Συννεφούλα», την οποία ο «Νιόνιος από τη Θεσσαλονίκη», τραγούδησε στο κοινό που συγκεντρώθηκε προς τιμήν του στην αυλή του δημαρχείου.
Εκτός από τραγούδια, μοιράστηκε και ιστορίες που τον συνδέουν με την πόλη όπου γεννήθηκε, μεγάλωσε και «κουβαλούσε πάντα μαζί του», ακόμη κι όταν άλλαξε πόλη, χώρα ή ήπειρο. Φορώντας στο στήθος το Αργυρό Μετάλλιο της Θεσσαλονίκης, που του απένειμε λίγη ώρα πριν ο δήμαρχος Στέλιος Αγγελούδης, ο Διονύσης Σαββόπουλος «ταξίδεψε» συγγενείς, φίλους και θαυμαστές του, στο παρελθόν, παρουσιάζοντας με γλαφυρό τρόπο εικόνες και περιστατικά.
«Λυπάμαι πάρα πολύ που δεν βρίσκονται εν ζωή ο μπαμπάς μου και η μαμά μου, που τους έτρωγε η ανησυχία όσο ήμουν νέος “τι θα γίνει αυτό το παιδί;” Να! Προόδευσα! Με αναγνωρίζει η γενέθλια πόλη μου», είπε με το γνωστό του χιούμορ αμέσως μετά την παραλαβή του μεταλλίου, τονίζοντας εμφατικά και με περηφάνια: «Μάλιστα κυρίες και κύριοι είμαι Σαλονικιός. γεννήθηκα εδώ στις 2 Δεκεμβρίου του ’44».
«Οφείλουμε πολλά στον άνθρωπο που παραμένει μέχρι σήμερα ένας από τους μεγαλύτερους δημιουργούς και κορυφαίους διαμορφωτές της ελληνικής τέχνης», τόνισε ο Δήμαρχος Στέλιος Αγγελούδης και απευθυνόμενος στον ίδιο τον καλλιτέχνη, είπε «είσαι πολλά παραπάνω από ένας “Έλλην που παίζει ροκ”. Είσαι οραματιστής, ποιητής του ελληνικού ροκ και της ελληνικής μουσικής γενικότερα, που αμφισβήτησε κατεστημένες πολιτικές νόρμες. Είσαι ο σπουδαίος τραγουδοποιός, ανατρεπτικός, μεγαλοφυής, υπερβατικός, αλλά κυρίως ο συμπολίτης μας, που εδώ και έξι δεκαετίες καταγράφεις και ντύνεις με στίχους και μελωδία τη νεοελληνική ιστορία. Και το πράττεις αυτό με τόλμη, με ρεαλισμό, με τη δική σου συναρπαστική ματιά και τη μοναδική καλλιτεχνική προσέγγιση που δεν μπαίνει σε καλούπια, δε συμβιβάζεται, ξεπερνώντας όρους αλλά και όρια».
Την εκδήλωση άνοιξε ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Σπύρος Βούγιας, που υπογράμμισε ότι ήταν ομόφωνη η απόφαση του σώματος να απονείμει στον Διονύση Σαββόπουλο το Αργυρό Μετάλλιο της Θεσσαλονίκης, «για την τεράστια προσφορά του στο σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό, την ιδιαίτερη συμβολή του στην προβολή της Θεσσαλονίκης και στη διαμόρφωση της συλλογικής μας αυτογνωσίας και της πολιτισμικής μας ταυτότητας». «Αγαπημένε μας Διονύση, καλωσόρισες στο σπίτι σου», του είπε χαρακτηριστικά και αναφέρθηκε στα σημαντικότερα βιογραφικά του στοιχεία.
Ιστορία από …την κοιλιά
Η πρώτη ιστορία που μοιράστηκε ο Διονύσης Σαββόπουλος με το κοινό, ήταν των τελευταίων λεπτών πριν έρθει στη ζωή, ένα γεγονός που αγαπά να διηγείται και το έκανε ξανά χθες βράδυ. «Την ημέρα που έπιασαν οι πόνοι τη μάνα μου, βγήκε η οικογένεια στο δρόμο να βρει όχημα να πάει στο μαιευτήριο, αλλά ήταν μέρες χαοτικές στη Θεσσαλονίκη, δεν υπήρχαν λεωφορεία, μόνο κάτι γκαζοζέν περνούσαν και δεν σταματούσαν», ανέφερε, εξηγώντας ότι επρόκειτο για την περίοδο που στη Θεσσαλονίκη είχαν ήδη μπει τα στρατεύματα του ΕΛΑΣ (Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός) με το Μάρκο Βαφειάδη και την πολιτική διοίκηση της πόλης είχε αναλάβει το ΕΑΜ (Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο).
«Στη γειτονιά μας, στην οδό Ζαννα -μία μικρή παράλληλο της Μπότσαρη, εκεί που έκανε γωνία με την Βασιλίσσης Όλγας, υπήρχε ένα μεγάλο κτήριο, μισοκατεστραμμένο από βόμβα, όπου είχε εγκατασταθεί ή μονάδα του ΕΛΑΣ», είπε ο κ. Σαββόπουλος. Στον φρουρό που στέκονταν στην πύλη απευθύνθηκε η γιαγιά του, ο οποίος ανταποκρίθηκε με μεγάλη προθυμία και τους οδήγησε στο μαιευτήριο με μία μοτοσικλέτα με …καλαθούνα στο πλάι. «Επιβιβαστήκαμε στην καλαθούνα εγώ (πριν γίνω εγώ) και η μητέρα μου και στο τιμόνι κάθισε καταχαρούμενος ο …ορίτζιναλ ΕΛΑΣίτης, με φυσεκλίκια και γένια, ο οποίος έλεγε: “Γεια σου συντρόφισσα” και βρούμ την μοτοσικλέτα… “Και τι θα το κάνουμε το παιδί συντρόφισσα; Κομμουνιστή θα το κάνουμε!” και βρουμ βρουμ. Και με κρότους και καπνούς φτάσαμε στο μαιευτήριο, όπου γεννήθηκα άμα τη αφίξει», είπε χαρακτηριστικά.
Ο θαυμαστός κόσμος του νεαρού Διονύση
Αν και τα πρώτα χρόνια της ζωής του μαίνονταν τριγύρω τους ο εμφύλιος, με τα παιδικά του μάτια έβλεπε έναν παράδεισο και έναν κόσμο θαυμάτων. Στη γειτονιά του δέσποζαν αρχοντικά σπίτια -αν και σε παρακμή, με εγκαταλελειμμένους κήπους, συχνά χωρίς κουφώματα, και σε κάποια έπεφταν οι σοβάδες. «Όμως πάνω σε αυτή τη φθαρμένη όψη υπήρχε η αντανάκλαση ενός μεγαλείου το οποίο προϋπήρξε, μιας Θεσσαλονίκης άλλης, πολυεθνικής, ανεκτικής και προπαντός κοσμοπολίτικης. Το ωραίο είναι ότι αυτή η αίσθηση υπήρχε στον αέρα και την ξέρουμε πολύ καλά όσοι γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε εκείνα τα χρόνια εδώ πέρα», σημείωσε.
Ένα τέτοιο διώροφο σπίτι ήταν αυτό που νοίκιαζε και η δική του οικογένεια, με τη σπιτονοικοκυρά, την κυρία Ούλα, να μένει στον επάνω όροφο. Η αυλή του σπιτιού αν και απεριποίητη, αφημένη και γεμάτη χόρτα, είχε «μία τεράστια ακακία που έκανε ωραία δροσιά το καλοκαίρι, δύο βερικοκιές, μία δαμασκηνιά και οι περικοκλάδες είχαν κάνει άτακτες αψίδες», περιέγραψε λέγοντας πως η κ. Ούλα είχε περιφράξει το μεγαλύτερο μέρος της αυλής και είχε βάλει μέσα να τρέχουνε δύο …ελαφάκια, ένα αρσενικό και θηλυκό, τον Αλή και τη Βασίλω.
Θυμήθηκε ακόμα πόσο τον εντυπωσίαζε όταν σταματούσε απότομα η κίνηση στους δρόμους και οι άνθρωποι κοκκάλωναν κάθε Κυριακή απόγευμα, που γινόταν η υποστολή της σημαίας στο Λευκό Πύργο υπό τους ήχους της φιλαρμονικής που παιάνιζε τον εθνικό ύμνο, του ήρθαν μνήμες από τον Κυριακάτικο περίπατο στην παλιά παραλία, από τους τέσσερις κινηματογράφους της πλατείας Αριστοτέλους, τους σερβιτόρους που πηγαινοέρχονταν κατάκοποι κρατώντας τους δίσκους, αλλά και τα φουσκωμένα μπαλόνια, το μαλλί της γριάς που περιέγραψε ως ένα «ροζ σύννεφο που μπορούσες και να το τρως», αλλά και τα φουρφούρια, τα οποία -όπως είπε- λανθασμένα στην Αθήνα αποκαλούν «μύλους».
Οι θύμησές του επεκτάθηκαν και στην ‘Άνω Πόλη, που επισκέπτονταν τη Μονή Βλατάδων και από εκεί είχε μπροστά στα πόδια του την αγαπημένη του πόλη, τη θάλασσα και απέναντι τον χιονισμένο Όλυμπο. «Είχε ένα πολύ ωραίο κήπο όλο παγώνια κι εγώ προσπαθούσα να μιμηθώ την κραυγή τους για να τα κάνω να ανοίξουν αυτήν την έγχρωμη ουρά, ένα μέτρο φτέρωμα με κάτι χρώματα… Ένα μπλε ρουά κι ένα βαθύ πράσινο και είχαν κι αυτούς τους οφθαλμούς τα φτερά τους…», είπε ξαναζώντας την εικόνα.
Θυμήθηκε το 12ο δημοτικό σχολείο στο οποίο πήγε, την παιδαγωγική ακαδημία, το ιστορικό 5ο Γυμνάσιο Αρρένων, αλλά και την εκκλησία της Αναλήψεως ακριβώς απέναντι, που ως λυκόπουλο κρατούσε κι αυτός το κοντάρι τη Μ. Παρασκευή για να βάζει σε τάξη το προσκύνημα του επιταφίου. «Κρατάω φιλίες με τους συμμαθητές μου από τότε, κι απ’ τα λυκόπουλα ακόμα, και φυσικά και με τους φίλους που γνώρισα στη Θεσσαλονίκη αργότερα», ανέφερε με συγκίνηση και εξήγησε ότι αυτός είναι ο λόγος που ποτέ δεν πήρε τα εκλογικά του δικαιώματα από την πόλη.
Η κάθοδος στην Αθήνα το 1963
«Είναι αλήθεια ότι έφυγα νέος από τη Θεσσαλονίκη, τα ήθελε ο …απ’ αυτός μου», είπε ο Διονύσης Σαββόπουλος και προσπάθησε να εξηγήσει την απόφασή του να εγκαταλείψει τις σπουδές του στη νομική και να πάει στην Αθήνα για να ασχοληθεί με τη μουσική. «Η Θεσσαλονίκη -όπως ξέρετε, είναι κομμάτι “τσιφτετελού”. Ένα ρεπερτόριο σαν το δικό μου θα δυσκολεύονταν εκείνη την εποχή εδώ. Δεν είχαν έρθει ακόμα αντιπροσωπείες των δισκογραφικών εταιριών, ούτε υπήρχε μαγαζί κατάλληλο, ούτε υπήρχαν στούντιο», ανέφερε, λέγοντας πως όταν η κατάσταση άλλαξε έκανε δουλειές εδώ και έγραψε δίσκους μόνος, αλλά και με τον Νίκο Παπάζογλου ή τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα.
Μίλησε ακόμα για τους ανθρώπους που τον επηρέασαν προσωπικά και επαγγελματικά, τους ποιητές τους οποίους διάβαζε και συναναστρεφόταν, όπως ο Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου, ο Γιώργος Ιωάννου, ο Ντίνος Χριστιανόπουλος, ο Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης, η Ζωή Καρέλλη, ο Μανόλης Αναγνωστάκης. «Μαθητής αυτής της σχολής ήμουν και σε αυτή τη σχολή θέλω να ανήκω. Και σαν μαθητής αυτής της σχολής έκανα ό,τι έκανα και άσκησα την όποια επιρροή μου στο ελληνικό τραγούδι και στους νεότερους», επισήμανε, ενώ δεν έλειψαν οι ευχές του για περαστικά στην επίσης Θεσσαλονικιά Μαρινέλα.
«Νιόνιος ο αήττητος» – ‘Άρθρο του Γ. Σκαμπαρδώνη
Με αφορμή την απονομή του Αργυρού Μεταλλίου της Θεσσαλονίκης στον Διονύση Σαββόπουλο, ο πεζογράφος και δημοσιογράφος Γιώργος Σκαμπαρδώνης έγραψε το παρακάτω άρθρο:
«Ο Διονύσης Σαββόπουλος είναι μια ξεχωριστή και μάλλον ανεπανάληπτη περίπτωση – δεν προέκυψε από μουσική οικογένεια, κανείς στη φαμίλια του δεν φαινόταν να έχει καλλιτεχνικές τάσεις κι αυτός αναδύθηκε ως απρόσμενο, άγριο λουλούδι στον βράχο. Προφανώς πρόκειται για μια ιδιοφυή περίπτωση. Η συγκρότησή του και το ότι πολύ νωρίς βρήκε ένα δικό του ύφος το οποίο εξελίχθηκε μετά προς τη ίδια κατεύθυνση πιο εμπλουτισμένο και θαλερό, η δημιουργική του πνοή και η θεματογραφία του που κινείται μεταξύ λυρισμού, τραγικότητας και ευτραπελίας είναι δυσεξήγητα στοιχεία της ιδιοπροσωπίας του. Περιέχει κάποια σύνθεση πληθωρικής δωρεάς, όρασης, ταλέντου και οξυδέρκειας, που σύμφωνα και με τον ίδιο, έχει καταγωγή και αναφορές στην λογοτεχνική σχολή της Θεσσαλονίκης, στον Πεντζίκη, στον Ιωάννου, στον Χριστιανόπουλο, στον Ασλάνογλου. Αλλά η στιχουργία του αντλεί από όλη την διαδρομή του ελληνισμού μέσα στους αιώνες, από τον Αριστοφάνη ως το βυζαντινό μέλος, από το δημοτικό τραγούδι ως την ροκ αντίληψη, το παιδικό άσμα και τον ραπ διασκελισμό. Μουσικά ο Νιόνιος αφομοιώνει υλικό από πολλές περιοχές επίσης, απ’ την μπαλάντα, την καντάδα, το ρεμπέτικο, το λαϊκό, το δημώδες, από ευρωπαϊκές μελωδίες και από μεγάλους σύγχρονους δημιουργούς, ευρωπαίους κι αμερικάνους φτιάχνοντας ένα δικό του, ρέον, σαββοπουλικό αμάλγαμα το οποίο μεταστοιχειώνει, πραγματώνει μοναδικά επί σκηνής όντας ένας από τους πιο προικισμένους περφόμερς στην μουσική μας ιστορία. Ο Διονύσης είναι ολιστικός καλλιτέχνης, με την έννοια ότι δημιουργεί ένα τραγούδι εκ του μη όντος, συνθέτοντας μόνος του στίχους και μουσική και το ερμηνεύει ο ίδιος προικίζοντάς το με επιπλέον στοιχεία ιδιοχρώματος και μοναδικότητας. Η ακμή του, επί εξήντα χρόνια, είναι διαρκής και αδιάπτωτη. Μας παραδίδει ένα μεγάλο, λαμπρό έργο, συναρπαστικό, αιχμηρό, λυρικό και τρυφερό, παρεμβατικό και βαθύ, συγκινητικό, πειρακτικό και τερπνό – για πάντα».
Βαρβάρα Καζαντζίδου
ΑΠΕ-ΜΠΕ
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
«ΘΡΑΥΣΜΑΤΑ: Ευριπίδης». Μια παράσταση θεάτρου/αρχαιολογίας από το Εθνικό Θέατρο

Το Εθνικό Θέατρο ως εποπτευόμενος φορέας του ΥΠΠΟ και με την υποστήριξή του, σε συνεργασία με το Σωματείο ΔΙΑΖΩΜΑ, πραγματοποιεί για 2η συνεχόμενη χρονιά το πρόγραμμα «Γνωριμία με Αρχαία Θέατρα της Ελλάδας». Η καινοτόμος αυτή δράση ανάδειξης των σωζόμενων αρχαίων θεάτρων της Ελλάδας περιλαμβάνει φέτος περιοδεία της παραγωγής «ΘΡΑΥΣΜΑΤΑ: Ευριπίδης», μια παράσταση θεάτρου/αρχαιολογίας, σε σκηνοθεσία Ευθύμη Θέου, με τη συμμετοχή ενός θιάσου ξεχωριστών καλλιτεχνών του ελληνικού θεάτρου.
Όπως αναφέρει το σχετικό δελτίο Τύπου, το 2022 ανακαλύφθηκε στη Φιλαδέλφεια της Αιγύπτου ένας πάπυρος με αποσπάσματα από τα χαμένα έργα «Πολύιδος» και «Ινώ» του Ευριπίδη. Με αφορμή αυτό το εύρημα, η παράσταση «ΘΡΑΥΣΜΑΤΑ: Ευριπίδης» καταδύεται στο τμηματικά σωζόμενο έργο του Αθηναίου τραγικού, παρουσιάζοντας στην ορχήστρα αρχαίων θεάτρων της Αττικής, καθώς και νησιών του Αιγαίου, μια αφηγηματική και μουσική σύνθεση, στα όρια του θεάτρου και της αρχαιολογίας.
Στη σκηνή στήνεται μια παράδοξη, υπαρξιακή ανασκαφή που τα ευρήματά της δεν είναι, αυτή τη φορά, αγγεία ή αρχιτεκτονήματα, αλλά θεατρικοί στίχοι, λόγια αρχαίων ηθοποιών, σπασμένα σε μικρά κομμάτια. Πέντε ερμηνευτές/αρχαιολόγοι, εφοδιασμένοι με σκαλιδάκια, πινελάκια, κόσκινα και τριγωνάκια, σκάβουν κάτω από τον ήλιο, ακολουθώντας τη σχεδόν τελετουργική διαδικασία μιας αρχαιολογικής ανασκαφής, όπως αυτή εξελίσσεται κατά τη διάρκεια μιας ημέρας. Και μέσα από τα σκάμματά τους ξεπηδούν στιγμιότυπα αρχαίων παραστάσεων και λεπτομέρειες της καθημερινής ζωής των θεάτρων, όπου θα πραγματοποιηθεί το έργο.
Με φυσικό φως, η παράσταση θα φιλοξενηθεί απογεύματα του Ιουλίου, του Αυγούστου και του Σεπτεμβρίου, στα αρχαία θέατρα της Μήλου, της Ερέτριας, της Θάσου, της Μυτιλήνης, της Λήμνου, της Καρθαίας (Κέα), των Τραχώνων (‘Αλιμος), της Ζέας (Πειραιάς), καθώς και στο μικρονήσι του ‘Αγιου Ευστράτιου. Η είσοδος είναι δωρεάν.
«ΘΡΑΥΣΜΑΤΑ: Ευριπίδης»
Πέρα από τα γνωστά και εξολοκλήρου σωζόμενα έργα του Ευριπίδη, έχουν φτάσει ως εμάς πάνω από 1.000 στίχοι από την υπόλοιπη δραματουργία του αρχαίου τραγικού: στίχοι γραμμένοι σε κομμάτια παπύρου, θαμμένα στο χώμα της Αιγύπτου ή σποραδικά ενταγμένοι μέσα σε άλλα κείμενα. Μια μεμονωμένη σκηνή, λίγες διάσπαρτες γραμμές ή και μια μόνο λέξη από έργα, εν πολλοίς, άγνωστα στο κοινό, όπως η προκλητική του «Ανδρομέδα», ο λυρικός «Φαέθοντας», οι ακραίοι «Κρητικοί» και ο στοχαστικός «Πολύιδος».
Η παράσταση θεάτρου/αρχαιολογίας «ΘΡΑΥΣΜΑΤΑ: Ευριπίδης» είναι μια ποιητική προσέγγιση αυτού του αποσπασματικού, αλλά μεγάλης θεατρικής και λυρικής δύναμης υλικού. Μια έντονα μουσική και αφηγηματική διαπραγμάτευσή του, μεταφέρει αυτούσια κομμάτια από τα χαμένα έργα, την περιπετειώδη, συχνά, ιστορία της ανακάλυψής τους, αλλά και την αίσθηση που αφήνει ο απόηχος των φωνών, όλων αυτών που έχουν πάψει να μιλούν εδώ και χιλιετίες, την ένταση του να προσπαθείς να «δεις» και να περιγράψεις έναν κόσμο περασμένο, μέσα από τα φθαρμένα απομεινάρια του.
Πρόγραμμα περιοδείας
11/07 | Αρχαίο Θέατρο Μήλου |19.30
18/07 | Αρχαίο Θέατρο Ερέτριας | 19.30
26/07 | Αρχαίο Θέατρο Θάσου | 19.30
30/07 | Αρχαίο Θέατρο Μυτιλήνης* |19.30
01/08 | Αρχαίο Θέατρο Ηφαιστίας Λήμνου*| 19.30
02/08 | Αμφιθέατρο Μαρασλείου Σχολής ‘Αγιου Ευστράτιου | 19.30
27/08 | Αρχαίο Θέατρο Καρθαίας Κέας |17.30
03/09 | Αρχαίο Θέατρο Τραχώνων στον ‘Αλιμο | 19.00
06/09 | Αρχαίο Θέατρο Ζέας στον Πειραιά* | 19.00
Η είσοδος είναι δωρεάν. Στους χώρους που σημειώνονται με αστερίσκο (*) θα καταβάλλεται το αντίτιμο του εκάστοτε αρχαιολογικού χώρου.
Απαραίτητη η προκράτηση θέσεων εδώ: https://n-t.us17.list-manage.com/track/click?u=9494801029ea3ab044448f5b9&id=cd9d0a4d9f&e=e224ffc717
Έναρξη ηλεκτρονικής προκράτησης την Τρίτη 1 Ιουλίου.
Ε. Μ.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Το πρόγραμμα της συμμετοχής της Ιταλίας ως τιμώμενη χώρα στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης παρουσιάστηκε στο Ιταλικό Ινστιτούτο, παρουσία του Ι. Φωτήλα

Το πλούσιο πρόγραμμα της παρουσίας της Ιταλίας, ως τιμώμενη χώρα, στην 21η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης (8-11 Μαΐου) ανακοινώθηκε σε συνέντευξη Τύπου τη Δευτέρα 7 Απριλίου στο Ιταλικό Ινστιτούτο με τη συμμετοχή του υφυπουργού Πολιτισμού Ιάσονα Φωτήλα, του πρεσβευτή της Ιταλίας στην Αθήνα Πάολο Κούκουλι, του προέδρου του ΕΛΙΒΙΠ Νίκου Μπακουνάκη και του διευθυντή του Ιταλικού Ινστιτούτου Αθηνών Φραντσέσκο Νέρι.
Με περισσότερους από 50 ομιλητές, 16 εκδότες, τρεις πρωτότυπες εκθέσεις (από τις οποίες ξεχωρίζουν για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του διαλεχτού συγγραφέα Αντρέα Καμιλλέρι και εκείνη που αφιερώνεται στον μεγάλο Ιταλό δημιουργό κόμικ Hugo Prat), αλλά και ένα χορταστικό πρόγραμμα με ομιλίες και πολιτιστικά δρώμενα, η Ιταλία έρχεται να επιβεβαιώσει το μεγάλο ενδιαφέρον, που αποτυπώνεται διαρκώς από την αύξηση των τίτλων προερχόμενων από τη γείτονα χώρα που εκδίδονται κάθε χρόνο στην Ελλάδα.
Όπως μαρτυρά το θέμα της συμμετοχής της, “Κοντινοί Ορίζοντες”, η ιταλική παρουσία στην Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης υπογραμμίζει ιδιαίτερα την πολιτισμική εγγύτητα που ενώνει τις δύο χώρες της Μεσογείου από αρχαιοτάτων χρόνων, μπολιάζοντας τις δύο κουλτούρες και δημιουργώντας γέφυρες διαλόγου, αλληλοκατανόησης και συνεργασίας και κυρίως φιλίας.
Τούτη την αμφίδρομη “βαθιά φιλία” των λαών και των πολιτισμών τους επεσήμανε και στον χαιρετισμό του ο υφυπουργός Πολιτισμού Ι. Φωτήλας, υπογραμμίζοντας πως αυτή «τους έδωσε την ευκαιρία να δεθούν και να προσεγγίσουν ακόμη περισσότερο» ιδίως με τη βοήθεια της αλληλοκατανόησης που προσφέρει η λογοτεχνία. Ο κ. Φωτήλας τόνισε πως η «Ιταλία από την αρχαιότητα ήταν η χώρα εκείνη που επηρέασε την ανθρωπότητα με την καλλιέργεια της φιλοσοφίας, του δικαίου, της τέχνης, της αρχιτεκτονικής», χάρις και σε μία πλειάδα από σημαντικές προσωπικότητες από όλους τους τομείς που αναδείχθηκαν από τα σπλάχνα της και διέπρεψαν διεθνώς σ’ όλη τη διάρκεια της Ιστορίας. «Η Ιταλία δεν έχει σταματήσει να μεταδίδει στον κόσμο την ομορφιά της», πρόσθεσε ο υφυπουργός.
Ο Ιταλός πρέσβης στην Αθήνα κ. Κούκουλι υπογράμμισε πως η Έκθεση Βιβλίου αποτελεί μίας πρώτης τάξεως «ευκαιρία για μία εξαιρετική προβολή της Ιταλίας στην Ελλάδα, που επιτρέπει να τιμηθούν οι έντονες πολιτιστικές ανταλλαγές ανάμεσα στις δύο χώρες, που ανέκαθεν κατάφερναν να μετατρέψουν τη λογοτεχνία σε ισχυρό μέσο προβολής και διαλόγου προς τα έξω». Πρόσθεσε δε πως η παρουσία πλήθους σημαντικών εκδοτών στην Έκθεση «αποδεικνύει την έκταση του αμοιβαίου ενδιαφέροντος των δύο χωρών στον τομέα του πολιτισμού και της εκδοτικής βιομηχανίας».
Από την πλευρά του ο πρόεδρος του ΕΛΙΒΙΠ Νίκος Μπακουνάκης επεσήμανε πως «η συμμετοχή της Ιταλίας ως τιμώμενης χώρας φέρνει μία πολυφωνική παρουσία» και στάθηκε ιδιαίτερα στο γεγονός πως το ιδιαίτερα χαρακτηριστικό της είναι και η παρουσίαση των πολιτικών εμπορικού ενδιαφέροντος για το βιβλίο και οι πρωτότυπες θεματικές ενότητες. Ο κ. Μπακουνάκης στάθηκε ιδιαίτερα στις εκδοτικές σχέσεις που συνδέουν τις δύο χώρες, καθώς ο αριθμός των ιταλικών βιβλίων που τυπώνονται στην Ελλάδα κάθε χρόνο αυξάνεται. Επίσης ενημέρωσε για τη φιλοδοξία του ΕΛΙΒΙΠ μέσω του προγράμματος GreekLit να συμβάλλει στην αύξηση του αριθμού των μεταφρασμένων στα ιταλικά ελληνικών βιβλίων. Δονούμενος κι από την προσωπική του εμπειρία, ο κ. Μπακουνάκης υπογράμμισε τους διμερείς δεσμούς κουλτούρας που συνδέουν τις δύο χώρες μέσω της δικής του μνήμης από την Πάτρα, τονίζοντας πόσο ισχυρή ήταν η εκεί ιταλική παροικία, από την οποία προήλθαν η γεννημένη στην πρωτεύουσα της Αχαΐας η διάσημη συγγραφέας Ματίλντε Σεράο, αλλά και ο σεβαστός νεοελληνιστής, ποιητής και εκδότης του ονομαστού περιοδικού Poesia Νικόλα Κροτσέτι.
Στη συνέχεια, ο διευθυντής του Ιταλικού Ινστιτούτου κ. Νέρι παρουσίασε το πρόγραμμα και τις συμμετοχές (συγγραφέων, εκδοτών, μεταφραστών, ανθρώπων του βιβλίου) που συνθέτουν το περιεχόμενο των “Κοντινών Οριζόντων”. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει τέσσερις θεματικές ενότητες. Η ενότητα “Μία κοινή ματιά” αναφέρεται στη σχέση ανάμεσα στην Ιταλία και την Ελλάδα, εκείνη του “Πέρα από τον Ορίζοντα” περιγράφει τους πολλαπλούς δρόμους (συλλογικούς κι ατομικούς) που έχει ακολουθήσει στις διάφορες εκφάνσεις και τροπισμούς της η ιταλική λογοτεχνία και η εκδοτική βιομηχανία. Η ενότητα των “Περιπετειών της στεριάς και της Θάλασσας” περιλαμβάνει αφιερώματα στον δημιουργό του διάσημου “Επιθεωρητή Μονταλμπάνο”, τον Σικελό συγγραφέα Αντρέα Καμιλλέρι (100 χρόνια από τη γέννησή του) και στον Hugo Pratt (30 χρόνια από τον θάνατό του), ενώ το “Επαγγελματικό Πρόγραμμα”, απευθύνεται στους ανθρώπους των εκδόσεων και τους επαγγελματίες.
Πόλλα είναι τα ονόματα σημαντικών συγγραφέων κι ανθρώπων της δημιουργίας, αλλά και των εκδόσεων, ένθεν κι ένθεν του Ιονίου και της Αδριατικής, που θα παρελάσουν από το βήμα των εκδηλώσεων της ιταλικής συμμετοχής στη διάρκεια της Έκθεσης της Θεσσαλονίκης. Από την Αντρέα Μαρκολόνγκο (της πιο “ελληνίδας” σύγχρονης Ιταλίδας συγγραφέως) τη Μελάνια Ματσούκο, τον συνεργάτη του Καμιλλέρι, Αντόνιο Μαντσίνι (δημιουργό του λογοτεχνικού ήρωα “Ρόκο Σκιαβόνε”), τον Ματέο Στρούκουλ, του συγγραφέα που αναδεικνύει με την πένα του τη μοναδικότητα της Βενετίας και των προσωπικοτήτων της, όπως ο Τζάκομο Καζανόβα. Από ελληνικής πλευράς θα συμμετέχουν πλήθος μεταφραστές που θα συνομιλήσουν με τους Ιταλούς συγγραφείς, η εκδότρια Άννα Πατάκη, ο Πέτρος Μάρκαρης που θα συμμετέχει στην εκδήλωση για τον Καμιλλέρι κι ο Κώστας Βαρώτσος, ο οποίος μόλις δημιούργησε ακόμη ένα εκλεκτό και πρωτότυπο έργο για το Λέτσε της Απουλήιας και θα συμμετέχει στην πρωτότυπη εκδήλωση για την βιβλιοπαραγωγή στην ιταλική περιφέρεια, για την οποία επελέγη ακριβώς η νότια τούτη ιταλική Περιφέρεια, όπου βρίσκονται και ελληνόφωνοι πυρήνες.
Στα 200 τ.μ. του Ιταλικού Περιπτέρου στην Έκθεση Βιβλίου της Θεσσαλονίκης, που θα πραγματοποιηθεί στο εκθεστιακό κέντρο ΔΕΘ-Helexpo από τις 8-11 Μαΐου, οι επισκέπτες θα μπορέσουν να ενημερωθούν για τις νέες εκδοτικές τάσεις και τους τίτλους των βιβλίων που κυκλοφορούν, αλλά και για τις μεταφραστικές μεταφορές τους. Ωστόσο, στο πλαίσιο των παράλληλων εκδηλώσεων θα μπορέσουν επίσης να γευθούν και την άλλη μεγάλη κουλτούρα της Ιταλικής Χερσονήσου, τη γαστρονομική της πλευρά, καθώς τρία ιταλικά εστιατόρια της Θεσσαλονίκης θα παρουσιάσουν γαστριμαρικές πανδαισίες από την κουζίνα της χώρας, καθώς παραλλάσσοντας τη ρήση “ουχί μόνον πνευματικώς ζήσεται άνθωπος, αλλά και επ’ άρτω”.
Γιώργης-Βύρων Δάβος
ΑΠΕ-ΜΠΕ
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Θερμό χειροκρότημα για τη Λουτσία ντι Λαμμερμούρ

Με ένα θερμό χειροκρότημα, το κοινό επιβράβευσε τους πρωταγωνιστές, την ορχήστρα και τη χορωδία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στην πρεμιέρα της παραγωγής «Λουτσία ντι Λαμμερμούρ», χθες, Κυριακή 6 Απριλίου 2025.
Στην κατάμεστη αίθουσα «Σταύρος Νιάρχος» του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, αναβίωσε η σκηνοθεσία της Βρετανίδας σκηνοθέτριας Κέιτι Μίτσελ πάνω στο έργο του Γκαετάνο Ντονιτσέττι, υπό τη μουσική διεύθυνση του μαέστρου Λουκά Καρυτινού.
Η σκηνοθεσία επιχειρεί να διεισδύσει στον κόσμο των γυναικών του 19ου αιώνα, βλέποντας την πλοκή του έργου μέσα από τα μάτια της κεντρικής ηρωίδας. Η σκηνή χωρίζεται στα δύο, επιτρέποντας μια παράλληλη αφήγηση: από τη μια ο θεατής βλέπει όσα περιγράφονται στο λιμπρέτο της όπερας και από την άλλη, φωτίζονται τα γεγονότα που συμβαίνουν παράλληλα, τα οποία συμπληρώνουν την ιστορία και αναδεικνύουν τη γυναικεία οπτική του έργου. Τα σκηνικά και κοστούμια υπέγραψε η Βρετανίδα σκηνογράφος και ενδυματολόγος Βίκι Μόρτιμερ, ενώ την αναβίωση της σκηνοθεσίας επιμελήθηκε ο Ρόμπιν Τέμπατ.
Στον ρόλο της Λουτσίας εντυπωσίασε η σπουδαία σοπράνο Τζέσσικα Πρατ, ενώ στον ρόλο του Εντγκάρντο καθήλωσε ο κορυφαίος Ισπανός τενόρος Ισμαέλ Τζόρντι. Ο βαρύτονος της ΕΛΣ, Διονύσης Σούρμπης και ο βαθύφωνος της ΕΛΣ, Πέτρος Μαγουλάς διέπρεψαν στους ρόλους του Ενρίκο και του Ραϊμόντο αντίστοιχα. Οι Γιάννης Καλύβας, Ελένη Βουδουράκη και Μάνος Κοκκώνης συμπλήρωσαν την διανομή των ρόλων.
Ο αρχιμουσικός και Διευθυντής της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών, Λουκάς Καρυτινός διεύθυνε την Ορχήστρα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής με ευαισθησία, αναδεικνύοντας τις σπάνιες ποιότητες του έργου. Τη Χορωδία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής διεύθυνε ο Αγαθάγγελος Γεωργακάτος.
Υπενθυμίζεται, ότι η εν λόγω παραγωγή αποτελεί συμπαραγωγή της ΕΛΣ με τη Βασιλική Όπερα του Λονδίνου.
Επόμενες παραστάσεις: 8, 10, 12, 23, 27, 29 Απριλίου & 4, 11 Μαΐου 2025.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
-
ΕΛΛΑΔΑ6 ημέρες ago
Αμφιλοχία: Όλα όσα έγιναν πριν ο 54χρονος δολοφονήσει την κουμπάρα του – Η συνομιλία στο κιόσκι και ο πυροβολισμός στο κεφάλι
-
ΕΛΛΑΔΑ6 ημέρες ago
Μ. Βορίδης: Ο έλεγχος των συνόρων ανήκει ξανά στα κράτη
-
ΕΛΛΑΔΑ4 ημέρες ago
Βαθμοί Πανελληνίων: Βατερλώ στα Μαθηματικά και την Ιστορία για τους υποψηφίους – Χαμηλά τα ποσοστά των αριστούχων
-
ΔΙΕΘΝΗ6 ημέρες ago
Σύνοδος ΝΑΤΟ: Ο Ζελένσκι θα συναντηθεί σήμερα με τον Τραμπ, επιβεβαίωσε πηγή από την ουκρανική προεδρία
-
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ6 ημέρες ago
«ΘΡΑΥΣΜΑΤΑ: Ευριπίδης». Μια παράσταση θεάτρου/αρχαιολογίας από το Εθνικό Θέατρο
-
ΕΛΛΑΔΑ4 ημέρες ago
Θεσσαλονίκη: Στη φυλακή οι δύο Τούρκοι για συμμετοχή στους πυροβολισμούς κατά στελεχών της ΕΥΠ
-
ΔΙΕΘΝΗ4 ημέρες ago
Συμφωνία των 27 της ΕΕ για παράταση των κυρώσεων στη Ρωσία
-
ΕΛΛΑΔΑ6 ημέρες ago
Κρίσιμες είναι οι επόμενες ώρες στο μέτωπο της φωτιάς στη Χίο