Πριν από τρία χρόνια, η Πολωνή ξιφομάχος, Μαγκνταλένα Πιεκάρσκα-Τβαρντοτσέλ, βγήκε νικήτρια από τον σημαντικότερο αγώνα της ζωής της, την μάχη που έδωσε με τον καρκίνο. Και σήμερα έχει εξασφαλίσει την συμμετοχή της στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο (23/7-8/8), στοχεύοντας την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου.

    Το 2018, η ζωή, αλλά και η καριέρα της Μαγκνταλένα, η οποία κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο στο ομαδικό του ξίφους μονομαχίας του παγκοσμίου πρωταθλήματος, τέθηκαν σε άμεσο κίνδυνο, καθώς διεπίστωσε ότι πάσχει από «το λέμφωμα του Hodgkin».

    
«Ήταν δύσκολο, άρχισα να αποχαιρετώ τον κόσμο», θυμάται η Πολωνή πρωταθλήτρια μιλώντας στο γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων και συνεχίζει: «Ακύρωσα τα ταξίδια μου, τα τουρνουά μου και τις εργασίες που είχα προγραμματίσει στο διαμέρισμά μου».

    Ωστόσο, σχεδόν αμέσως και με την βοήθεια της μητέρας και των φίλων της, η «γιγαντόσωμη» Πιεκάρσκα, που βλέπει τον κόσμο από τα 192 εκατοστά, άρχισε την «μάχη», όπως έχει μάθει να κάνει από μικρή.

    «Έμαθα ότι είχα το λέμφωμα του Hodgkin και ότι ήταν μια ασθένεια που θα μπορούσα να ξεπεράσω, δεδομένου ότι διαγνώσθηκα σε πρώιμο στάδιο», σημειώνει η 34χρονη πρωταθλήτρια, η οποία ακολουθεί την θεραπεία της ευσυνείδητα, σαν να ήταν μία… δουλειά στο σπίτι ή ένα πρόγραμμα κατάρτισης που πρέπει να παρακολουθήσει.

    «Ήταν για όλους μας και φυσικά για την Μαγνταλένα, μια οδυνηρή αντιπαράθεση με την πραγματικότητα. Δεν ξέραμε εάν θα έπρεπε να μείνει στο κρεβάτι, εάν μπορούσε να λειτουργήσει κανονικά», θυμάται η καλύτερη φίλη της, Αλεξάντρα Φουρμάγκα και προσθέτει: «Αποδείχθηκε ότι η Μαγνταλένα είναι πραγματική μαχήτρια. Τρεις έως τέσσερις ημέρες μετά από κάθε χημειοθεραπεία, ήταν όρθια και λειτουργούσε κανονικά».

    Η Αλεξάντρα είναι αυτή που βρέθηκε κοντά στην φίλη της και στις δύσκολες στιγμές, όπως τότε που έχανε τα μαλλιά της. Ομως και πάλι, λέει δακρυσμένη: «Η Μαγκνταλένα ήταν η πιο δυνατή! Στεκόμουν πίσω από το ξυρισμένο κεφάλι της και μου έλεγε: «Τελικά, δεν είναι τόσο άσχημο»!

    Καθ’ όλην την διάρκεια της θεραπείας, η Μαγκνταλένα δεν σταμάτησε να ονειρεύεται την επιστροφή της στις προπονήσεις: «Η απομόνωση και η ιδέα της επιστροφής με βοήθησαν σ΄ ένα ποσοστό 90% της θεραπείας μου. Μετρούσα τις ημέρες έως ότου μπορούσα να επιστρέψω στις προπονήσεις. Ηξερα ότι αυτοί οι Ολυμπιακοί Αγώνες, θα μπορούσαν να είναι πραγματικότητα για εμένα».

    «Πεισματάρα και φιλόδοξη», όπως χαρακτηρίζει τον εαυτό της, η Πιεκάρσκα, αντιμετωπίζει την ασθένειά της ως «αντίπαλο, ως έναν τραυματισμό που έπρεπε να ξεπεράσει» πριν επιστρέψει στην αγωνιστική δράση.

    Η έμπειρη πρωταθλήτρια, έκανε την πρώτη της ανεπίσημη προπόνηση δύο εβδομάδες μετά την τελευταία της χημειοθεραπεία. Και στην συνέχεια, χάρη στην αποφασιστικότητα και την σκληρή δουλειά, προκρίθηκε στην Ολυμπιακή ομάδα του επέ.

    «Δεν εκπλήσσομαι που θα λάβει μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ήξερα ότι εάν ανακάμψει, θα έφτανε εκεί. Μετά την ασθένεια, η Μαγνταλένα είναι πιο επικεντρωμένη σε αυτό που κάνει, ίσως καλύτερα οργανωμένη και απολαμβάνει κάθε στιγμή στην αίθουσα προπόνησης», σχολιάζει στο γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων ο… ισόβιος προπονητής της, Μάριους Κοζμάν, ο οποίος είναι επίσης επικεφαλής της πολωνικής ομάδας επέ γυναικών, μία από τις καλύτερες στον κόσμο. 

    Από την πλευρά της, η Πολωνή πρωταθλήτρια, επισημαίνει: «Δεν κρύβω ότι το όνειρό μου είναι να κατακτήσω μετάλλιο. Και κατά προτίμηση, χρυσό. Ομως και άλλα πράγματα έχουν γίνει εξίσου σημαντικά. Θα ήθελα να διαγνωστούν οι άνθρωποι, γιατί αυτό ήταν που λειτούργησε θετικά σ΄ εμένα».

    Και περνώντας ένα μοναδικό μήνυμα, η Πιεκάρσκα, τονίζει πως θα ήθελε η ιστορία της να φτάσει και σε ανθρώπους που δεν είναι άρρωστοι, ώστε να γνωρίζουν «ότι μπορείτε να πολεμήσετε για τα όνειρα και για την ευτυχία σας. Αυτό που έχει σημασία, είναι να απολαμβάνεις κάθε ημέρα της ζωής»…
 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΙΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ

ΑΠΕ-ΜΠΕ