Το Athens Photo World επέστρεψε από τις 21 Μαΐου με εκθέσεις και εκδηλώσεις στην πόλη, αναδεικνύοντας το έργο των σύγχρονων φωτορεπόρτερ της ελληνικής και διεθνούς ειδησεογραφίας.
Αυτές τις ημέρες, στο Πολιτιστικό Κέντρο του δήμου Αθηναίων «Μελίνα» στο Θησείο λειτουργεί η αναβληθείσα, λόγω πανδημίας, διπλή έκθεση φωτογραφίας των δύο μεγάλων νικητών στους διαγωνισμούς του Athens Photo World 2020. Την 1η Ιουνίου θα ανακοινωθούν οι νικητές του φετινού διαγωνισμού 2021 στις δύο κατηγορίες των βραβείων που έχει θεσμοθετήσει από την ίδρυση του.
Η δουλειά των δύο διακεκριμένων φωτοειδησεογράφων Fabbio Bucciarelli (διεθνές βραβείο Yannis Behrakis 2020) και Δημήτρη Μιχαλάκη (Athens Photo World 2020) με θέμα την πανδημία είναι αποκαλυπτική για την πρωτοφανή παγκόσμια συγκυρία.
Όταν ο κορονοϊός σάρωνε τη βόρεια Ιταλία ο φωτορεπόρτερ Fabbio Bucciarelli, που βρισκόταν εκεί σε αποστολή για τους Νιου Γιορκ Τάιμς, απέκτησε αποκλειστική πρόσβαση στους εργαζόμενους του Ερυθρού Σταυρού που πήγαιναν από πόρτα σε πόρτα στο βαριά χτυπημένο από τον κορονοϊό Μπέργκαμο, για να παρακολουθήσουν όσους είχαν προσβληθεί από τον ιό και να μεταφέρουν τους νοσούντες στο νοσοκομείο.
«Ήταν μια απελπιστικά προσωπική εικόνα του τρόπου με τον οποίο ο κορονοϊός διέλυσε τη μια οικογένεια μετά την άλλη σε μια περιοχή με ιδιαίτερα συνεκτικούς δεσμούς» θα πει αργότερα ο φωτοειδησεογράφος, γνωστός για την καταγραφή των συγκρούσεων και των συνεπειών του πολέμου σε ανθρωπιστικό επίπεδο.
Δουλεύοντας προσεκτικά, με γυαλιά, γάντια και αναπνευστήρα και ντυμένος με προστατευτική στολή, ταξίδεψε με τους εργαζόμενους στο ασθενοφόρο «και μπήκε στα υπνοδωμάτια, στα σαλόνια και στις κουζίνες των οικογενειών τη ζωή των οποίων διέλυσε ο ιός, αλλά και στις παραφορτωμένες ΜΕΘ, στους ασφυκτικά γεμάτους διαδρόμους νοσοκομείων με ασθενείς Covid 19». Η έκθεσή του με τίτλο «Όταν όλα άλλαξαν Covid 19: Το ευρωπαϊκό επίκεντρο» αποδεικνύει, ακόμα μια φορά, ότι οι φωτογράφοι υπήρξαν τα μάτια μας στον έξω κόσμο. Εκεί όπου διαβάζαμε για όσα συνέβαιναν, αλλά αδυνατούσαμε ή δεν τολμούσαμε να πάμε.
Στην ίδια αίθουσα, στο ισόγειο του «Μελίνα», ο Έλληνας καταξιωμένος φωτορεπόρτερ Δημήτρης Μιχαλάκης αφηγείται με τις φωτογραφίες του «42 μέρες» καραντίνας στην διάρκεια του πρώτου ελληνικού λοκντάουν, τον Μάρτιο 2020.
«Η δυστοπία μιας ενδεχόμενης και κάποιες φορές αναμενόμενης έκτακτης κατάστασης» λέει ο βραβευμένος Δημήτρης Μιχαλάκης «έγινε υλική πραγματικότητα και βιώθηκε όχι σε κοινά bunker όπου συγκεντρώνονται ομάδες ανθρώπων που από κοινού φροντίζουν να σωθούν αλλά μέσα σε εκατομμύρια ξεχωριστά bunker στα οποία μετατράπηκε ο ιδιωτικός χώρος».
Οι φωτογραφίες του αποτυπώνουν μοναδικά τον πρώτο περιορισμό, τον περιορισμό του βλέμματος, το οποίο «αρχικά μπορούσε να φτάσει μέχρι εκεί που επέτρεπε η βεβαίωση της κυκλοφορίας». Καταγράφει σαν γνήσιος φωτορεπόρτερ την ώρα του γεγονότος και με περίσσευμα ψυχής αποδίδει τους έρημους δρόμους στο Μεταξουργείο, την άδεια Ομόνοια, σκιές ανθρώπων στην απαγόρευση, τον γείτονα στο μπαλκόνι της απέναντι πολυκατοικίας, τη μητέρα του Βασιλική.
Οι φιναλίστ για τα βραβεία 2021 στις δύο κατηγορίες
Οι τρεις φιναλίστ για το Βραβείο Yannis Behrakis 2021 είναι οι: Jérémy Lempin με το έργο «Doctor Peyo and Mister Hassen» (Ο Γιατρός Peyo και ο Κύριος Hassen) Emilio Morenatti με το έργο «COVID-19: Devastation and Death on Spain’s Elderly» (COVID-19: Απόγνωση και Θάνατος για τους Ηλικιωμένους της Ισπανίας) Darrin Zammit Lupi με το έργο «The first photo I ever took of my daughter, and the last» (Η πρώτη φωτογραφία που τράβηξα ποτέ την κόρη μου, και η τελευταία).
Οι τρεις φιναλίστ για το Βραβείο Athens Photo World 2021 είναι οι: Πέτρος Γιαννακούρης με το έργο «Moria: The End» (Μόρια: Το Τέλος), ‘Αγγελος Τζωρτζίνης με το έργο «Trapped in Greece» (Παγιδευμένοι στην Ελλάδα) και Δημήτρης Τοσίδης με το έργο «Diava, nomadic pastoralism in mountainous Northern Greece» (Διάβα, νομαδικός ποιμαντισμός στην ορεινή Βόρεια Ελλάδα).
Για τον Δημήτρη Τοσίδη, φωτορεπόρτερ- ανταποκριτή του Αθηναϊκού /Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων, η ανθρώπινη ιστορία των μετακινούμενων κτηνοτρόφων στην Ήπειρο είναι ένα πρότζεκτ που δουλεύει εδώ και τρία χρόνια.
«Έχουν απομείνει πολύ λίγοι κτηνοτρόφοι που μετακινούνται με τον παραδοσιακό τρόπο, με τα πόδια. Οι περισσότεροι φορτώνουν τα ζώα τους σε φορτηγά» λέει στο ΑΠΕ/ΜΠΕ. Οι τρεις οικογένειες που εντόπισε κι ακολουθεί είναι στην Πίνδο. «Έχουμε γνωριστεί χρόνια τώρα και τους ακολουθώ όλες τις εποχές. Κάθε μετακίνηση κρατά ένα μήνα. Τον χειμώνα καταλήγουν στην Θεσσαλία». Γέννημα θρέμμα Θεσσαλονικιός, ο Δημήτρης με τις αποκαλυπτικές φωτογραφίες του στο μέτωπο του προσφυγικού στην Ειδομένη, στη Μόρια, τα φοιτητικά συλλαλητήρια, τις συγκεντρώσεις για το περιβάλλον, το φωτορεπορτάζ των σπορ, συνεχίζει ακόμα το πρότζεκτ του με τους εναπομείναντες παραδοσιακούς κτηνοτρόφους. Επειδή αγαπά την Ήπειρο και την ορεινή, ανεξερεύνητη ταυτότητα της Ελλάδας.
Νατάσσα Δομνάκη
Φωτογραφία: Paolo Pellegrin / Magnum Photos από την έκθεση «As I was Dying» στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ) 1 – 31 Αυγούστου 2021
