ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Ταινίες Πρώτης Προβολής: Γυναικεία τραύματα και ιστορίες για μηχανόβιους

Ανάσα πήραν οι περισσότεροι αιθουσάρχες σε όλη τη χώρα, έπειτα από την εισπρακτική επιτυχία που είχε το πρώτο τετραήμερο προβολής του το συμπαθέστατο animation «Τα Μυαλά που Κουβαλάς 2», κόβοντας πάνω από 100.000 εισιτήρια. Γι’ αυτή την εβδομάδα οι ελπίδες στρέφονται προς την περιπέτεια «Οι Μηχανόβιοι» του Τζεφ Νίκολς, με Τομ Χάρντι και Όστιν Μπάτλερ, ενώ δεν είναι και λίγες οι ταινίες γυναικών σκηνοθετών (Αριάν Λουί -Σεζ, Μαριάμ Τουζανί, Λεά Ντομενάκ) με γυναικεία θέματα, που ξεχωρίζουν, ανάμεσα στις δέκα πρεμιέρες. Η επανέκδοση της αριστουργηματικής ταινίας τρόμου του σπουδαίου Μάικλ Πάουελ «Ο Ηδονοβλεψίας», για τους νοσταλγούς του μεγάλου σινεμά.
Ανθρωπίστρια Βρικόλακας Αναζητά Αυτοκτονικό Άτομο
(“ Vampire Humaniste Cherche Suicidaire Consentant”) Αισθηματική κομεντί φαντασίας, καναδέζικης παραγωγής του 2023, σε σκηνοθεσία Αριάν Λουί – Σεζ, με τους Σαρά Μονπετί, Φελίξ-Αντουάν Μπενάρ, Στιβ Λαπλάντ, Σοφί Καντι κα.
Είναι εύκολα αντιληπτό, ακόμη και από τον τίτλο, ότι πρόκειται για μία εντελώς ασυνήθιστη ταινία, που δύσκολα μπορεί να καταταχθεί σε κάποια κατηγορία και βεβαίως, το κοινό πρέπει να είναι έτοιμο για όλα.
Η καναδική γαλλόφωνη ταινία, η πρώτη δουλειά της Αριάν Λουί – Σεζ, έχει διακριθεί σε πολλά φεστιβάλ – στη Θεσσαλονίκη κέρδισε το βραβείο Κοινού – καθώς διακρίνεται για το κατάμαυρο χιούμορ της και τον αντισυμβατικό χαρακτήρα της. Ένα φιλμ που ανακαλύπτει το χιούμορ, την ομορφιά και το συναίσθημα στα πιο αναπάντεχα μέρη, εκεί που η βαμπιρική μυθολογία έχει προκαλέσει χιλιάδες ρίγη και κραυγές τρόμου.
Κόρη, μιας οικογένειας βαμπίρ, η νεαρή Σάσα δεν αναπτύσσει το «χάρισμα» των γονιών της, λόγω ενός παιδικού συναισθηματικού μετατραυματικού σοκ, μοιάζοντας εγκλωβισμένη κάπου στη μέση, αφού δεν είναι ούτε κανονικό βαμπίρ ούτε μια συνηθισμένη κοπέλα. Οι γονείς της ανησυχούν γιατί δεν φαίνεται να θέλει να μπει στον δικό τους κόσμο και παραμένει εξαρτημένη από την οικογενειακή υποστήριξη και γι’ αυτό, εκδιώκεται από το πατρικό της, για να πάει να ζήσει στο σπίτι της ξαδέρφης της. Ωστόσο, η συνάντηση με έναν αυτοκτονικό νέο, θα αλλάξει το νόημα της ζωής της.
Θαρραλέα και τολμηρή η νεαρά Αριάν Λουί – Σεζ, προχωρά σε μία πρωτότυπη αντισυμβατική ανάγνωση της βαμπιρικής μυθολογίας, με ύφος μαύρης κωμωδίας, για να αναδείξει την εξέγερση της νεότητας απέναντι στις συμβάσεις και τις οικογενειακές παραδόσεις.
Η σκηνοθέτιδα, που δείχνει να μη φοβάται τις αντιθέσεις και τη μάχη με τις απαραίτητες συμβάσεις, θα ρίξει στο περιθώριο τον ερωτισμό, απ’ τον οποίο διακατέχεται ο βαμπιρικός μύθος, αξιοποιώντας ένα παράταιρο κινηματογραφικό είδος, για να αναπτύξει μία ιστορία για τις σύγχρονες δυσκολίες της νεότητας, τη δυσαρμονία προς το περιβάλλον και την καταγωγή, την ανυπακοή και τα κοινωνικά στερεότυπα. Και είναι όλα αυτά, που συνδέουν αισθηματικά το πρωταγωνιστικό ζευγάρι, δυο νέους που δεν μπορούν να προσαρμοστούν στο οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον.
Η πραγματικά ξεχωριστή ταινία, η οποία, ωστόσο, απαιτεί τη συγκατάβαση του κοινού να δεχθεί να μπει στο αλλόκοτο σύμπαν της, για την καλύτερη κατανόησή της, υπονομεύει τους βαμπιρικούς μύθους με μια δόση λεπτής ειρωνείας μέχρι το τέλος, καθώς ακολουθεί ένα δυνατό φινάλε που αναδεικνύεται ο ανθρωπισμός και η υπαρξιακή αγωνία, αφήνοντας τα σύγχρονα «καλοστεκούμενα» βαμπίρ στο περιθώριο.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Η Σάσα έχει ένα σοβαρό πρόβλημα: είναι ένα έφηβο βαμπίρ που δεν μπορεί να σκοτώσει για να τραφεί. Πιστεύει πως η λύση βρίσκεται στο πρόσωπο ενός νεαρού με αυτοκτονικές τάσεις.
Οι Μηχανόβιοι
(“ The Bikeriders”) Περιπέτεια, αμερικάνικης παραγωγής του 2023, σε σκηνοθεσία Τζεφ Νίκολς, με τους Όστιν Μπάτλερ, Τζόντι Κόμερ, Τομ Χάρντι, Μάικλ Σάνον
Έχουν περάσει πάνω από 70 χρόνια από τον «Ατίθασο» του Μάρλον Μπράντο και τη συμμορία των μοτοσικλετιστών «Μαύροι Επαναστάτες», μια ταινία που έκανε τον πρωταγωνιστή παγκόσμιο σταρ και μαζί έφερε στον κινηματογράφο τις συμμορίες μηχανόβιων στην Αμερική. Μία παράδοση στις Ηνωμένες Πολιτείες, που ακόμη και σήμερα ακμάζει, πολλές φορές και ως εγκληματική οργάνωση.
Ο Τζεφ Νίκολς («Το Καταφύγιο»), επιστρέφοντας στην ενεργό δράση, έπειτα από επτά χρόνια απουσίας, θα καταπιαστεί με ένα πιασάρικο θέμα, με ισχυρές δόσεις νοσταλγίας και του γοητευτικού τρόπου ζωής των μηχανόβιων.
Εκεί, στα μέσα της δεκαετίας του ‘60, μετά από μία τυχαία συνάντηση σε ένα μπαρ, η πεισματάρα Κάθι ελκύεται από τον Μπένι, το νεότερο μέλος μιας λέσχης μοτοσικλετιστών στις κεντροδυτικές πολιτείες της Αμερικής, που ακούει στο όνομα «Βάνδαλοι» και έχει ως αρχηγό τον Τζόνι. Όπως συμβαίνει και στην υπόλοιπη χώρα, η λέσχη μεταμορφώνεται από έναν τόπο συγκέντρωσης περιθωριακών τύπων σε μία επικίνδυνη και βίαιη συμμορία του υπόκοσμου, αναγκάζοντας τον Μπένι να διαλέξει ανάμεσα στην Κάθι και την αφοσίωσή του στη λέσχη και τον αρχηγό της.
Αν στο ελκυστικό στόρι προστεθούν και τα καυτά ονόματα των Τομ Χάρντι, Όστιν Μπάτλερ και Τζόντι Κόμερ στο καστ και η γοητεία της νοσταλγίας, για τους λάτρεις των μηχανών λογικά η επιτυχία είναι εξασφαλισμένη.
Όμως, ο Νίκολς, δεν στέκεται μόνο στα προφανή και προσπαθεί να στήσει ένα μύθο, με ένα ερωτικό τρίο, να σκιαγραφήσει όσο καλύτερα μπορεί τους χαρακτήρες, να μιλήσει – όχι και τόσο πειστικά – για την αρσενική ισχύ, μέσω της βίας και της τοξικότητας, που χαρίζουν γαλόνια σε συμμορίες. Θέλει να μιλήσει και για άλλα, όπως την εξέλιξη της Αμερικής, τη θέση της γυναίκας, την εξερεύνηση της αρρενωπότητας και της ταυτότητας, αλλά όλα μοιάζουν να χάνονται από τους βρυχηθμούς των μηχανών, τα μαύρα δερμάτινα μπουφάν και τις δροσερές εικόνες των ατέλειωτων δρόμων της ξεχασμένης Αμερικής του παρελθόντος.
Η χορταστική ταινία, πάντως, έχει το ενδιαφέρον της, τις καλοστημένες σκηνές, το στιλιστικό της μπρίο, τον απαραίτητο ρυθμό και τον ρομαντισμό για μια εποχή που είχε τη γοητεία της, αν και στο τέλος αυτό που μένει είναι οι καλλίγραμμες μοτοσικλέτες και οι γκαζιές εκεί που έπρεπε να μπαίνει φρένο.
Διεκπεραιωτικός, αλλά πάντα επαρκής, ο Τομ Χάρντι, ικανοποιητικός, αν και χάνει σε αποχρώσεις, ο Όστιν Μπάτλερ, ενώ η Τζόντι Κόμερ, καταφέρνει να δώσει αυτό το κάτι παραπάνω και να συνδέσει το δράμα με την αντρική περιπέτεια.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Η άνοδος μιας λέσχης μοτοσικλετιστών στις κεντροδυτικές πολιτείες της Αμερικής, που ακούει στο όνομα Βάνδαλοι, ειπωμένη μέσα από τις ζωές των μελών της, η ιστορία της λέσχης εκτυλίσσεται μέσα σε μία δεκαετία.
Μνήμη
(“ Memory”) Δραματική ταινία, μεξικανοαμερικάνικης παραγωγής του 2023, σε σκηνοθεσία Μισέλ Φράνκο, με τους Τζέσικα Τσάστεϊν, Πίτερ Σάσργκαρντ, Μπρουκ Τίμπερ, Μέριτ Γουίβερ κα.
Όλα καλά και άγια, αλλά έπρεπε να φτάσει η ταινία του Μισέλ Φράνκο στα μισά για να αρπάξει φωτιά το επώδυνο δράμα και, να στριφογυριστεί ο σουγιάς στην πληγή, να μπει η ιστορία των δύο βασανισμένων ηρώων στο δρόμο της ελπίδας και της εξιλέωσης.
Ο Τζέιμς Φράνκο («Μετά τη Λουτσία», «Η Κόρη της Απρίλ»), στην πρώτη του ταινία επί αμερικάνικου εδάφους, δεν ξεφεύγει από το γνώριμο ύφος του, αυτό της αβεβαιότητας, της υπόκωφης έντασης, της σταδιακής κλιμάκωσης, αλλά αυτή τη φορά μάλλον υπερβάλει. Με μία εισαγωγή που τραβά αδικαιολόγητα, σχεδόν εξαντλητικά, για να στήσει το υπόβαθρο της ηρωίδας, κατά κύριο λόγο, που είναι και το κύριο πρόσωπο του δράματος.
Είναι η Σίλβια που έχει βάλει σε μία τάξη τη ζωή της, έπειτα από τον αλκοολισμό της και την αποχή της από το ποτό για 13 χρόνια, αλλά είναι κλειστή, κρατώντας τυπικές σχέσεις με την αδελφή της και προσπαθώντας να κρατήσει μακριά από τις κακοτοπιές και την έφηβη κόρη της. Από την αρχή, είναι σαφές, ότι κάτι σκοτεινό υπάρχει στο μακρινό παρελθόν της. Όταν θα βρεθεί σε ένα πάρτι συμφοιτητών της από το σχολείο, ένας παλιός συμμαθητής της θα την αναγκάσει να φύγει εσπευσμένα, θυμίζοντάς της κάτι από το παρελθόν. Αυτός θα την ακολουθήσει μέχρι το σπίτι της και θα ξεμείνει έξω από το κατώφλι της όλη τη νύχτα. Αυτός τώρα πάσχει από πρόωρη άνοια. Η μοίρα, θα τους ενώσει, παρά τα σκοτεινά σημεία του παρελθόντος τους.
Η Σίλβια, όπως αποκαλύπτεται προς το τέλος ήταν θύμα σεξουαλικής κακοποίησης του πατέρα της, ένα θέμα που η μνήμη της προσπαθεί να θάψει, με τη βοήθεια της μητέρας της, που δεν θέλει να την πιστέψει, ρίχνοντας την ευθύνη στην κόρη της, θεωρώντας την μία φαντασιόπληκτη «εύκολη κοπέλα».
Το στόρι, όπως γίνεται αντιληπτό, δεν είναι και από τα πλέον ελκυστικά – μία πρώην αλκοολική με ψυχολογικά τραύματα συναντά έναν άντρα με άνοια – αλλά ο Φράνκο ξέρει να παίζει με την ψυχολογία, την παράδοξη φύση της μνήμης, ακόμη και από τρίτα πρόσωπα, που θα διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην αποκάλυψη των αθεράπευτων τραυμάτων της ηρωίδας.
Μόνο, που ο Φράνκο, θα μπει στο ψαχνό, με πολύ καθυστέρηση, θα σπαταλήσει χρόνο με ασήμαντες λεπτομέρειες, θα χάσει πλήρως το παιχνίδι με την οικονομία του δράματος, κάτι που σώζει, ως ένα σημείο, το λυτρωτικό φινάλε και οι προσεγμένες ερμηνείες των Τσάστεϊν και Σάρσγκαρντ.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Η Σίλβια διάγει μια τακτοποιημένη ζωή με την έφηβη κόρη της, σε ένα διαμέρισμα με πολλές κλειδαριές. Μόλις έκλεισε 13 χρόνια χωρίς αλκοόλ. Σε ένα σχολικό reunion συναντά τον Σαλ, ο οποίος το ίδιο βράδυ την ακολουθεί πίσω στο σπίτι της. Η τυχαία τους συνάντηση ξυπνά επίπονες μνήμες του παρελθόντος…
Αδάμ
(“ Adam”) Δραματική ταινία, μαροκινής παραγωγής του 2019, σε σκηνοθεσία Μαριάμ Τουζανί, με τους Λούμπνα Αζαμπαΐ, Νισρινέ Εραντί, Ντουάε Μπελκχάουντα, Αζίζ Χατάμπ κα.
Με καθυστέρηση πέντε χρόνων, μας έρχεται αυτό το δράμα γυναικείας χειραφέτησης από το Μαρόκο, που αποτέλεσε και το ντεμπούτο της Μαριάμ Τουζανί, την οποία γνωρίσαμε πέρσι με το ιδιαίτερο «Μπλε Καφτάνι». Η ταινία, που είχε προβληθεί στο Τμήμα Ένα Κάποιο Βλέμμα του φεστιβάλ Καννών και είχε προταθεί από το Μαρόκο για το Όσκαρ διεθνούς ταινίας, αλλά δεν έφτασε μέχρι το Λος Άντζελες, δείχνει τη θέληση των γυναικών να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια, σε μία ανδροκρατούμενη χώρα. Όμως, και η στάση του κράτους του Μαρόκου, φαίνεται να αλλάζει, καθώς πρόβαλε την ταινία και συμπαραστέκεται στην υποσχόμενη Τουζανί.
Στην Καζαμπλάνκα, η Άμπλα έχει ένα μικρό τοπικό αρτοποιείο στο σπίτι της, όπου ζει μόνη της με την οχτάχρονη κόρη της. Όταν θα την επισκεφτεί η Σαμία, μία νεαρή που έχει μείνει έγκυος και θα της ζητήσει δουλειά και στέγη, οι ζωές και των δυο γυναικών θα αλλάξουν ριζικά.
Οι ομοιότητες με το «Μπλε Καφτάνι» πολλές και κυρίως σε επίπεδο σκηνοθεσίας. Η γραφή, η συναισθηματική φόρτιση, η γλυκόπικρη προσέγγιση του θέματος, η ευαίσθητη αφήγηση, η σκηνοθετική φόρμα, με τις σιωπές, τις κινήσεις, τις γεμάτες νόημα ματιές και η θέληση για τη διεκδίκηση ανθρώπινων δικαιωμάτων – εδώ η γυναικεία χειραφέτηση – είναι παρούσες.
Για μια ακόμη φορά, παρουσιάζει ένα Μαρόκο που είναι δέσμιο ξεπερασμένων κοινωνικών στερεότυπων και ανισοτήτων και από την άλλη, τις γυναίκες που διεκδικούν ίσα δικαιώματα, να μην καταπιέζονται, να κρατούν στα χέρια τους τη ζωή τους, το σώμα τους (έκτρωση), ακόμη και τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις.
Και πάλι, υπάρχουν μελοδραματικοί τόνοι, που όμως δεν ξεπερνούν τα όρια, όπως και η παλιομοδίτικη κινηματογραφική γραφή, που δίνει μία γοητεία στο φιλμ, το οποίο, είναι αξιοπρεπέστατο και αρκούντως ενδιαφέρον, αν και το φινάλε μοιάζει αμήχανο.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ…. Η Άμπλα έχει ένα μικρό τοπικό αρτοποιείο στο σπίτι της στην Καζαμπλάνκα, όπου ζει μόνη της με την 8χρονη κόρη της. Όταν η Σαμία, μια νεαρή έγκυος γυναίκα, την επισκέπτεται η Άμπλα δεν μπορεί να φανταστεί ότι η ζωή της θα αλλάξει για πάντα.
Νυχτερινός Εκφωνητής
Αισθηματική κομεντί, ελληνικής παραγωγής του 2024, σε σκηνοθεσία Ρένου Χαραλαμπίδη, με τους Ρένο Χαραλαμπίδη, Ελευθερία Στάμου, Μαργαρίτα Αμαραντίδη κα.
O Ρένος Χαραλαμπίδης, επιστρέφει με την πέμπτη μεγάλου μήκους ταινία του, έπειτα από 14 χρόνια απουσίας από τον κινηματογράφο, αποτίοντας έναν ρομαντικό φόρο τιμής στο νυχτερινό ραδιόφωνο, στις ομορφιές της Αθήνας και του ένδοξου παρελθόντος της, αλλά και μια ελαφρά μελαγχολική διάθεση για τους ανεκπλήρωτους έρωτες, τις χαμένες ευκαιρίες της ζωής, την κρίση της μέσης ηλικίας.
Ο Ρένος Χαραλαμπίδης, συμπαθέστατο πρόσωπο του νέου ελληνικού σινεμά, παρά τις αντιφατικές απόψεις του, εδώ, μοιάζει σαν να πιάνει το νήμα από τη γνωστή ταινία του «Φτηνά Τσιγάρα», όταν ακόμη ήταν ένας ορεξάτος 30άρης. Τώρα, έχοντας πατήσει τα 50, πάντα ελκυόμενος από τη νύχτα, τους χαμένους έρωτες και το ραδιόφωνο, στο οποίο δουλεύει για χρόνια, στοχάζεται τα περασμένα, με μία γοητευτική μελαγχολία, χωρίς να χάνει το χιούμορ του και την έκπληξή του μπροστά στη μαγεία της ζωής.
Ένας βετεράνος του ραδιοφώνου, νυχτερινός εκφωνητής, τη βραδιά που γίνεται 50 χρόνων, συνειδητοποιεί με αμηχανία ότι έχει αφήσει πίσω του τα νιάτα, μιλώντας για τη ζωή του στα ανοιχτά μικρόφωνα. Βασικός άξονας της εκπομπής του είναι η αναζήτηση ενός ξεχασμένου έρωτα, που βρίσκεται σε εκκρεμότητα από την εποχή που υπηρετούσε ως εύζωνας, μέσα από τα ερωτικά και όχι μόνο μηνύματα που διέσωσε ένας παλιός τηλεφωνητής. Βγάζοντας στον νυχτερινό αέρα τα παθιασμένα ηχογραφημένα μηνύματα από τις αρχές του ‘90, θα προσπαθήσει να εντοπίσει αυτή την κοπέλα, μία χορεύτρια, που τον έχει σαγηνεύσει.
Ο Χαραλαμπίδης, σε τούτο το μόλις 70λεπτο φιλμ κι ελάχιστου κόστους, με το εκτεταμένο voice over, έρχεται νοσταλγικά, με το πέρασμα από το κασετόφωνο, το πικάπ και τον τηλεφωνητή, στη νέα ψηφιακή τεχνολογία, να αναδείξει τη γοητεία της νυχτερινής Αθήνας, με επιλεγμένες γωνιές της πόλης και τις αρχαιότητές της, καθώς και τις αναμνήσεις ενός μακρινού ανεκπλήρωτου έρωτα, αλλά και της θητείας στην προεδρική φρουρά – εκεί που χάθηκε η ευκαιρία της επαφής με την κοπέλα.
Ένα ταξίδι – στον χρόνο και τον χώρο – λυτρωτικής αυτογνωσίας, που θα στείλει το μήνυμα για την ομορφιά της περιπέτειας της ζωής, χωρίς, ωστόσο, να δικαιώνει πλήρως τις καλές προθέσεις του σκηνοθέτη, μοιάζοντας σαν το ασθενές ραδιοφωνικό σήμα, που χάνεται ή διακόπτεται από την αδυναμία του μικρής εμβέλειας πομπού του.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Ένας βετεράνος νυχτερινός ραδιοφωνικός εκφωνητής έχει εκπομπή τη βραδιά που γίνεται πενήντα. Συνειδητοποιώντας με αμηχανία ότι δεν συγκαταλέγεται πια στους νέους, ξετυλίγει στον αέρα τη ζωή του και αναζητά έναν ανεκπλήρωτο έρωτα.
Η Κυρία του Προέδρου
(“ Bernadette”) Βιογραφική κομεντί, γαλλικής παραγωγής του 2023, σε σκηνοθεσία Λέα Ντομενάκ, με τους Κατρίν Ντενέβ, Μισέλ Βιλερμόζ, Ντενί Πονταλιντέ, Σάρα Ζιροντό, Φρανσουά Βιντσεντελί κα.
Ακόμη μία – όχι και τόσο – γνωστής προσωπικότητας, αυτή της Μπερναντέτ Σιράκ έρχεται στο προσκήνιο, με την – όχι και τόσο – βιογραφική ταινία, της πρωτοεμφανιζόμενης Λέα Ντομενάκ, η οποία παραμερίζει τα πραγματικά γεγονότα σε μεγάλο βαθμό, για να στήσει μία ανάλαφρη κομεντί, γυναικείας χειραφέτησης.
Μία ταινία περιορισμένου ενδιαφέροντος, που αν δεν είχε ως πρωταγωνίστρια τη μεγάλη κυρία του γαλλικού σινεμά Κατρίν Ντενέβ, το πιθανότερο δεν θα έβρισκε διανομή στους κινηματογράφους και θα πήγαινε κατευθείαν στη μικρή οθόνη.
Ως πρώτη κυρία του προέδρου της γαλλικής δημοκρατίας, η Μπερναντέτ Σιράκ, θα λάβει τη θέση που νομίζει ότι της αρμόζει, να βρίσκεται στη σκιά του συζύγου της, για να μπορέσει αυτός να εκτελέσει τα καθήκοντά του με επιτυχία. Όταν όμως μία δημοσκόπηση την εμφανίζει ως μειονέκτημα δίπλα στον Σιράκ και συνειδητοποιεί ότι όλοι τη βλέπουν ως ξεπερασμένη και μια γυναίκα περασμένων εποχών, αποφασίζει να αλλάξει στάση, να γίνει ανυπάκουη, να δείξει ότι έχει και δική της φωνή, θα φέρει απρόοπτες εξελίξεις.
Η ιστορία του ζεύγους Σιράκ θα μπορούσε να έχει όλες τις προοπτικές για μία ενδιαφέρουσα ζουμερή ιστορία. Από τη μια η πολιτική μορφή του Σιράκ, που από τα αριστερά νιάτα του έγινε ηγέτης του γκωλικού κόμματος, υπήρξε για χρόνια δήμαρχος του Παρισιού και μετά τις αλλεπάλληλες ήττες από τον Μιτεράν, θα καταφέρει να γίνει πρόεδρος το 1995, κερδίζοντας και τις επόμενες εκλογές, ενώ η αντίθεσή του στην αμερικάνικη επέμβαση στο Ιράκ, θα τον φέρει απέναντι σε πολλά προβλήματα και θα κατηγορηθεί και για διαφθορά. Στη σκιά του, υπήρξε η Μπερναντέτ, μία αδιάφορη, για την πολιτική ιστορία της Γαλλίας, γυναίκα, που θα έπρεπε να υπομείνει τις φημισμένες ερωτικές του ατασθαλίες, αλλά και τον αλαζονικό εγωκεντρικό του χαρακτήρα.
Δυστυχώς, όμως, όλα αυτά τα ιδιαιτέρως ελκυστικά γεγονότα, η Ντομενάκ τα ξεπετά επιφανειακά και εκ του προχείρου, για να φτιάξει μία ανώδυνη κομεντί, βάζοντας αστεία περιστατικά – πιθανώς μακριά από την πραγματικότητα – που λίγο ενδιαφέρουν, στοχεύοντας στο γέλιο. Η ταινία της είναι περισσότερο ένα απάνθισμα κουτσομπολιών, με την παρουσία προσώπων που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην πολιτική, όπως του διπρόσωπου Σαρκοζί ή και κάποιων σελέμπριτις, όπως του Λάγκερφελντ.
Από κει και πέρα, η ταινία έχει κάποιο ρυθμό, ορισμένες αστείες σκηνές, αλλά τελικά ένα πενιχρό αποτέλεσμα, που δύσκολα θα κρατήσει τον θεατή ως το τέλος. Υπάρχει βεβαίως και η Ντενέβ, η οποία φτιάχνει μία δική της περσόνα, μακριά από αυτή της πραγματικής Μπερναντέτ, που δίνει έναν ξεχωριστό αέρα, αλλά δεν αρκεί για να δροσίσει το Μέγαρο των Ηλυσίων και πολύ περισσότερο το κοινό.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Όταν φτάνει στο Μέγαρο των Ηλυσίων ως η κυρία του Προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας, η Μπερναντέτ Σιράκ συνειδητοποιεί ότι όλοι τη βλέπουν ως παλαιομοδίτικη και ξεπερασμένη. Αποφασίζει να πάρει την εκδίκησή της, μεθοδεύοντας διάφορες αλλαγές που θα της εξασφαλίσουν τη δική της θέση και φωνή στα πράγματα.
O Εξορκισμός
(“ The Exorcism”) Ταινία τρόμου, αμερικάνικης παραγωγής του 2024, σε σκηνοθεσία Τζόσουα Τζον Μίλερ, με τους Ράσελ Κρόου, Σαμ Γουόρθινγκτον, Κλόι Μπέιλι, Ράιαν Σίμπκινς κα.
Ταινία μεταφυσικού τρόμου, με τίτλο που παραπέμπει σε δοξασμένες εποχές για τους λάτρεις του κινηματογραφικού horror και με τον Ράσελ Κρόου πρωταγωνιστή, να αποτελεί τον κράχτη – αν και το ενημερωμένο κοινό, γνωρίζει ότι ο διάσημος ηθοποιός είναι πλέον πρώην σταρ και η κατηφόρα που έχει πάρει η καριέρα του μάλλον δεν έχει τέλος.
Άλλωστε και η παρόμοια ταινία που πρωταγωνίστησε ο Κρόου και προβλήθηκε πριν ένα χρόνο στη χώρα μας, «Ο Εξορκιστής του Βατικανού», προκάλεσε περισσότερα γέλια από τρόμο, ενώ δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο ότι τα γυρίσματα του «Εξορκισμού» είχαν ολοκληρωθεί πριν τέσσερα χρόνια και μόλις τώρα βρήκε διανομή.
Ένας βετεράνος ηθοποιός που η καριέρα του δεν βρίσκεται και στα καλύτερά της, πρωταγωνιστεί σε μία ταινία υπερφυσικού τρόμου, αλλά σιγά σιγά αρχίζει να δείχνει σημάδια ψυχολογικής κατάρρευσης. Η αποξενωμένη κόρη του αρχίζει να αναρωτιέται αν ξανακύλησε στους παλιούς του εθισμούς ή αν συμβαίνει κάτι σοβαρότερο, κάτι που μπορεί να απειλήσει τη ζωή του και τη ζωή της.
Η απόπειρα του σκηνοθέτη Τζόσουα Τζον Μίλερ, γιου του Τζέισον Μίλερ που πρωταγωνίστησε στον κλασικό «Εξορκιστή» του 1973, να κάνει μια ταινία μέσα σε ταινία, μοιάζει με ανέκδοτο, ενώ το αφελές και προχειρογραμμένο σενάριο φαίνεται ως copy paste από ταινίες του είδους, με εξορκισμούς και άλλα συναφή.
Ορισμένες φορές δίνει την αίσθηση ότι όλα μοιάζουν ψεύτικα εσκεμμένα, αλλά δυστυχώς, δεν πρόκειται για μια παρωδία τρόμου, αλλά για μια ταινία που θέλει να σκορπίσει ανατριχίλες φόβου.
Ο Κρόου, σε μια ακόμη αγγαρεία, που μάλλον ήδη έχει ξεχάσει, ενώ οι υπόλοιποι ηθοποιοί παρότι δείχνουν να το παλεύουν, στο τέλος μάλλον παραδίδονται στην ανεπάρκεια του σκηνοθέτη και της πρόχειρης παραγωγής.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Ένας ταλαιπωρημένος ηθοποιός αρχίζει να καταρρέει στη διάρκεια γυρισμάτων μιας ταινίας υπερφυσικού τρόμου. Η αποξενωμένη κόρη του αναρωτιέται αν ξανακυλάει στους παλιούς εθισμούς του ή αν συμβαίνει κάτι πιο απειλητικό.
Προβάλλονται ακόμη οι ταινίες:
Ο Ηδονοβλεψίας
(“ Peeping Tom”) Η αριστουργηματική βρετανική ταινία τρόμου, μιας άλλης θαυμαστής εποχής, που γύρισε το 1960 ο μέγας Μάικλ Πάουελ («Τα Κόκκινα Παπούτσια», «Μαύρος Νάρκισσος») σε ψηφιακά αποκαταστημένες κόπιες 4Κ, για τους νοσταλγούς του μεγάλου σινεμά. Η κλασική σήμερα ταινία, που χτυπήθηκε αλύπητα στην εποχή της και σήμανε την πτώση του κορυφαίου Βρετανού σκηνοθέτη, αποτελεί ένα αξιοθαύμαστο ψυχογράφημα της σεξουαλικής σύγχυσης, που ζει ο ήρωας της ταινίας, ένας άντρας που κινηματογραφεί τις δολοφονίες που διαπράττει με θύματα γυναίκες, για να αποτυπώσει τις εκφράσεις του τρόμου στο πρόσωπό τους.
Υποδειγματική σκηνοθεσία, εντυπωσιακά κάδρα, υποβλητική έγχρωμη φωτογραφία, εξαιρετικό σενάριο, επηρεασμένο από τις ταινίες του Χίτσκοκ και πειστικές ερμηνείες από τους Κάρλχαϊντς Μπεμ, Άννα Μάσεϊ, Μαξίν Όντλεϊ κα.
Στις Σκιές των Ξεχασμένων Προγόνων
(“ Tini Zabutykh Predkiv”) Το ποιητικό, φολκλορικό αισθηματικό δράμα του Σεργκέι Παρατζάνοφ, επιστρέφει στις μεγάλες οθόνες έπειτα από 60 χρόνια από την πρώτη προβολή του. Η λαϊκή παράδοση και οι τοπικοί μύθοι συνδέονται αρμονικά με μία παραλλαγή του δράματος του Σαίξπηρ «Ρωμαίος και Ιουλιέτα», βάζοντας στο επίκεντρό του έναν καταδικασμένο έρωτα. Πρωταγωνιστούν Ιβάν Νικολάιτσουκ και Τατιάνα Μπεστάγιεβα.
Το Σεξ και η Λουσία
(“ Lucia y el Sexo”) Καλογυρισμένη ισπανική ταινία του 2001 για το ερωτικό πάθος – ό,τι πρέπει για το καλοκαιράκι. Σε επανέκδοση η ταινία του Χούλιο Μέντεμ («Εραστές του Αρκτικού Κύκλου») με την ελκυστικότατη Παθ Βέγκα να είναι φωτιά και λάβρα.
(Φωτογραφία από την ταινία «Οι Μηχανόβιοι»)
Χάρης Αναγνωστάκης
ΑΠΕ-ΜΠΕ
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Περιοδεία για την Ορέστεια του Αισχύλου σε σκηνοθεσία Θ. Τερζόπουλου

Συνεχίζει την καλοκαιρινή της περιοδεία η Ορέστεια του Αισχύλου σε σκηνοθεσία Θόδωρου Τερζόπουλου, παράσταση – σταθμός στην ιστορία του ελληνικού θεάτρου, με τελικό της προορισμό το Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου. Η Ορέστεια, στην πρώτη συνεργασία του διεθνούς καταξιωμένου Έλληνα σκηνοθέτη και δασκάλου με το Εθνικό Θέατρο , ταξιδεύει σε επιλεγμένους σταθμούς στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Μια εμπειρία για όσους θέλουν να ζήσουν -για πρώτη ή για μία ακόμη φορά- μια παράσταση η οποία κατορθώνει να αφηγηθεί, εν τέλει, την ιστορία της ίδιας της ανθρωπότητας.
Η Ορέστεια έκανε πρεμιέρα στην Επίδαυρο το 2024, ακολούθησε περιοδεία στην Ελλάδα και την Κύπρο, ενώ κατόπιν παρουσιάστηκε στη Βιτσέντσα της Ιταλίας -όπου άνοιξε τον 77ο Κύκλο Κλασικών παραστάσεων στο ιστορικό θέατρο Olimpico- καθώς και στη μακρινή Κίνα, στο Huichang Theater Village. Η παράσταση γνώρισε θερμή υποδοχή τόσο από τους θεατές που την παρακολούθησαν όσο και από τα εγχώρια και διεθνή Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Μετά το θέατρο Βράχων στον Βύρωνα και το Αρχαίο Θέατρο Δίου στην Κατερίνη, η Ορέστεια ταξιδεύει στο Ανοιχτό Θέατρο Φλόκα στην Αρχαία Ολυμπία (10/7), στο θέατρο Δάσους στη Θεσσαλονίκη (17/7), στο θέατρο Φρύνιχος στους Δελφούς (25 και 26/7) και στο Αρχαίο Θέατρο στην Καβάλα (2 και 3/8). Τελικός προορισμός της καλοκαιρινής της περιοδείας, ο τόπος από όπου ξεκίνησε τη διαδρομή της, το Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου (22 και 23/8), όπου και θα ολοκληρωθεί ο κύκλος του Φεστιβάλ. Λίγες μέρες αργότερα (29 και 30/8) θα φιλοξενηθεί στο Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου Art Carnuntum, στην Αυστρία.
Μετάφραση Ελένη Βαροπούλου,
σκηνοθεσία – δραματουργική επεξεργασία Θεόδωρος Τερζόπουλος,
συνεργάτης σκηνοθέτης Σάββας Στρούμπος,
σκηνικά – κοστούμια – φωτισμοί Θεόδωρος Τερζόπουλος,
πρωτότυπη μουσική σύνθεση Παναγιώτης Βελιανίτης,
σύμβουλος δραματολόγος Μαρία Σικιτάνο,
δραματολόγος παράστασης Ειρήνη Μουντράκη,
βοηθός σκηνοθέτη Θεοδώρα Πατητή,
συνεργάτιδα ενδυματολόγου Παναγιώτα Κοκκορού,
συνεργάτης φωτιστή Κωνσταντίνος Μπεθάνης,
καλλιτεχνική συνεργάτιδα Μαρία Μπογιατζή.
Παίζουν (αλφαβητικά): Μπάμπης Αλεφάντης (Πυλάδης), Έβελυν Ασουάντ (Κασσάνδρα), Τάσος Δήμας (Φύλακας / Κορυφαίος /Προπομπός), Κωνσταντίνος Ζωγράφος (Ορέστης), Έλλη Ιγγλίζ (Τροφός), Δαυίδ Μαλτέζε (Αίγισθος), Δαυίδ Μαλτέζε (Αίγισθος), Ντάσης (Απόλλων), Ντίνος Παπαγεωργίου (Κήρυκας), Αγλαΐα Παππά (Αθηνά), Μυρτώ Ροζάκη (Ηλέκτρα), Σάββας Στρούμπος (Αγαμέμνων), Αλέξανδρος Τούντας (Οικέτης), Σοφία Χιλλ (Κλυταιμνήστρα / Το Είδωλον της Κλυταιμνήστρας) Χορός: Μπάμπης Αλεφάντης, Κατερίνα Αμπλιανίτη, Έβελυν Ασουάντ, Χριστόφορος Βογιατζής, Ναταλία Γεωργοσοπούλου, Κατερίνα Δημάτη, Πύρρος Θεοφανόπουλος, Έλλη Ιγγλίζ, Βασιλίνα Κατερίνη, Θάνος Μαγκλάρας, Ελπινίκη Μαραπίδη, Άννα Μαρκά Μπονισέλ, Μητροπούλου, Ρόζυ Μονάκη, Ασπασία Μπατατόλη, Νίκος Ντάσης, Ντίνος Παπαγεωργίου, Βαγγέλης Παπαγιαννόπουλος, Σταύρος Παπαδόπουλος, Μυρτώ Ροζάκη, Γιάννης Σανιδάς, Αλέξανδρος Τούντας, Κατερίνα Χιλλ, Μιχάλης Ψαλίδας.
Βαγγέλης Χατζηβασιλείου
Πηγή φωτογραφίας: ΕΘνικό Θέατρο
ΑΠΕ-ΜΠΕ
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
«Ένα ταξίδι στην Αρχαία Ελλάδα» ξεκινά στο Σανσιντούι της Κίνας

Σε μια μοναδική συγκυρία για τις ελληνοκινεζικές πολιτιστικές ανταλλαγές, πραγματοποιήθηκαν σήμερα το πρωί (Δευτέρα 7 Ιουλίου), στο Μουσείο Σανσιντούι (Sanxingdui) της ομώνυμης πόλης της νοτιοδυτικής Κίνας, τα εγκαίνια της έκθεσης «Ένα ταξίδι στην Αρχαία Ελλάδα», παρουσία του πρέσβη της Ελλάδας της Κίνας, Δρ. Ευγένιου Καλπύρη, εκπροσώπων του ελληνικού υπουργείου Πολιτισμού και υψηλόβαθμων Κινέζων αξιωματούχων.
Πρόκειται για τα όγδοα εγκαίνια έκθεσης αρχαιοελληνικού ενδιαφέροντος, που πραγματοποιούνται σε διάστημα ενάμισι έτους στην Κίνα. Η έκθεση, που παρουσιάζεται σε ένα από τα σημαντικότερα μουσεία της χώρας, καλύπτει την προϊστορική περίοδο και την κλασσική αρχαιότητα, μέχρι τα χρόνια του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Μέσα από εκατόν εβδομήντα τεχνουργήματα υψηλής ιστορικής και αισθητικής αξίας, εννέα εκ των οποίων αντίγραφα, το κινεζικό κοινό θα περιηγηθεί στη γεωμετρική και την αρχαϊκή περίοδο και θα βιώσει την ακμή της Αθήνας, με τη γέννηση της Δημοκρατίας, την ανάπτυξη του θεατρικού δράματος και την εξέλιξη της φιλοσοφίας. Στην έκθεση αναδεικνύονται επίσης οι αρχαίοι μύθοι, η θρησκεία, οι Ολυμπιακοί Αγώνες, η έννοια του κάλλους στην τέχνη και την καθημερινή ζωή.
Ορισμένα εκθέματα ταξιδεύουν για πρώτη φορά εκτός Ελλάδας, κάτι που αναμένεται να προσελκύσει ακόμη περισσότερο το ενδιαφέρον του κινεζικού κοινού.
Στην ομιλία του κατά την τελετή των εγκαινίων, ο πρέσβης της Ελλάδας στην Κίνα Δρ. Ευγένιος Καλπύρης υπογράμμισε την καλλιτεχνική και φιλοσοφική διάσταση της έκθεσης, η οποία «αντανακλά το σφρίγος και την ωριμότητα της μακράς πολιτιστικής σχέσης μεταξύ της Ελλάδος και τη Κίνας, τονίζοντας τον κοινό σεβασμό και την πηγαία εκτίμηση που τρέφουν οι δύο λαοί μας στην πλούσια Ιστορία και τις παραδόσεις τους».
Σημείωσε, δε, πως εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες έχουν επισκεφθεί εκθέσεις ελληνικών αρχαιοτήτων στην Σαγκάη, στην Τσάνγκσα, στην Ναντζίννκ και στο Πεκίνο και πλέον το κινεζικό κοινό θα έχει την ευκαιρία να γνωρίσει και στο Σανσιντούι πτυχές του ελληνικού πολιτισμού. «Πρόκειται για ένα επίτευγμα που αναδεικνύει το βάθος των πολιτιστικών δεσμών των δύο μας εθνών, καθώς και το αμοιβαίο ενδιαφέρον να εξερευνήσουμε μαζί τις απαρχές αυτού που σήμερα καλείται σύγχρονος πολιτισμός», πρόσθεσε ο πρέσβης Δρ. Καλπύρης.
Εκ μέρους του υπουργείου Πολιτισμού, η αναπληρώτρια προϊσταμένη της Διεύθυνσης Αρχαιολογικών Μουσείων, Εκθέσεων και Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων Νικολέττα Σαραγά ανέφερε στην ομιλία της: «Με την ευκαιρία της έκθεσης που εγκαινιάζουμε σήμερα, θα συστήσουμε όψεις του ελληνικού πολιτισμού στο κοινό της περιφέρειας Σιτσουάν, όπου αναπτύχθηκε την εποχή της δυναστείας των Σανγκ το αρχαίο βασίλειο των Σου από το 1600 έως το 1000π.Χ.».
Η έκθεση διοργανώνεται από το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού και το Μουσείο Σανσιντούι με τη στήριξη της πρεσβείας της Ελλάδας στην Κίνα, και θα διαρκέσει έως τις 21 Δεκεμβρίου 2025.
*Πηγή φωτ.: Πρεσβεία Ελλάδας στην Κίνα
ΑΠΕ-ΜΠΕ
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Λ. Μενδώνη: Η αποκατάσταση του Παλαιού Τελωνείου στο Ναύπλιο, πρότυπο πολιτιστικής διαχείρισης με αναπτυξιακό πρόσημο

Το αποκατεστημένο κτήριο του Παλαιού Τελωνείου στο Ναύπλιο, ενός σημαντικού μνημείου με ιδιαίτερη ιστορική και αρχιτεκτονική αξία, εγκαινίασε η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη. Όπως ενημερώνει σημερινή ανακοίνωση του ΥΠΠΟ, το κτήριο από το 2019 έχει παραχωρηθεί κατά χρήση στο υπουργείο Πολιτισμού, ενώ το έργο υλοποιήθηκε από την Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Δυτικής Ελλάδας και Πελοποννήσου του Υπουργείου Πολιτισμού με χρηματοδότηση, περίπου 1.400.000 ευρώ, από το Τομεακό Πρόγραμμα ΥΜΕΠΕΡΑΑ-ΕΣΠΑ 2014-2020 και 2021-2027.
Το Παλαιό Τελωνείο αποτελεί πλέον έναν σημαντικό εκθεσιακό, και εν γένει, πολιτιστικό χώρο για την πόλη του Ναυπλίου. Η διαχείρισή του ανήκει από κοινού στο υπουργείο Πολιτισμού και τον Δήμο Ναυπλιέων. Σύμφωνα με τη μελέτη αποκατάστασης το κτήριο διαθέτει διακριτούς χώρους και ξεχωριστές εισόδους/εξόδους, ώστε να εξυπηρετούνται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο οι ανάγκες τόσο του ΥΠΠΟ όσο και του δήμου.
Στη διάρκεια της εκδήλωσης η Λίνα Μενδώνη υπέγραψε με τον δήμαρχο Ναυπλιέων Δημήτριο Ορφανό Μνημόνιο Συνεργασίας, το οποίο θέτει τα θεμέλια για την αξιοποίηση του Τελωνείου, ως ζωντανού πολιτιστικού κυττάρου. Η συμφωνία προβλέπει τη διαρκή συνεργασία μεταξύ των δύο φορέων, με στόχο την ενσωμάτωση του ιστορικού κτηρίου στον σύγχρονο κοινωνικό και πολιτιστικό ιστό της πόλης, με όρους βιωσιμότητας και αειφορίας. Στο πλαίσιο της συνεργασίας, το ΥΠΠΟ παραχωρεί στον δήμο το δυτικό τμήμα του Τελωνείου για πέντε έτη (με δυνατότητα παράτασης), ώστε να λειτουργήσει ως κέντρο πληροφόρησης και τουριστικής προβολής, με έμφαση στη χρήση ψηφιακών μέσων και διαδραστικής παρουσίασης των μνημείων της περιοχής.
Η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη δήλωσε:
«Η πλήρης αποκατάσταση και επαναλειτουργία του Παλαιού Τελωνείου Ναυπλίου αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο η πολιτιστική κληρονομιά μπορεί να ενταχθεί δυναμικά και δημιουργικά στον σύγχρονο κοινωνικό, πολιτιστικό -και εν προκειμένω- αστικό ιστό. Το ιστορικό αυτό κτήριο, χρονολογούμενο στις αρχές του νέου ελληνικού κράτους και αποδιδόμενο στον σπουδαίο αρχιτέκτονα Σταμάτη Κλεάνθη, παρέμεινε για 25 χρόνια ανενεργό. Από το 2019, μέσα από το συνεκτικό σχέδιό μας για την Πολιτιστική Χάρτα Ανάπτυξης και Ευημερίας κάθε Περιφέρειας, και με τη συνεργασία του υπουργείου Πολιτισμού με τον Δήμο Ναυπλιέων, καταφέραμε να επανεκκινήσουμε το έργο και να το ολοκληρώσουμε με χρηματοδότηση από το Τομεακό Πρόγραμμα του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
Το Τελωνείο, που ιστορικά συνδεόταν απολύτως με το λιμάνι και τη θάλασσα, ανοίγει και πάλι τις πύλες του με μία σημαντική έκθεση που αναδεικνύει αυτή τη διαχρονική σχέση του. Η Εθνική Πινακοθήκη διοργάνωσε για τα σημερινά εγκαίνια μια απολύτως αντιπροσωπευτική έκθεση με έργα σημαντικών Ελλήνων ζωγράφων, που καλύπτει τα 204 χρόνια ζωής του κράτους μας, αφιερωμένη στη θάλασσα. Η Εθνική Λυρική Σκηνή ανέλαβε να καλύψει με ξεχωριστή παραδοσιακή μουσική εμπνευσμένη και αυτή από τη θάλασσα των Ελλήνων τη σημερινή εκδήλωση. Επιδίωξή μας είναι η δημιουργία ενός ζωντανού πολιτιστικού κυττάρου στην καρδιά της πόλης, ανοικτού και προσβάσιμου σε όλους. Επιπλέον, σήμερα, αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά η πολιτική που εφαρμόζουμε τα τελευταία χρόνια με σταθερότητα και συνέπεια. Οι υπηρεσίες και οι εποπτευόμενοι φορείς του ΥΠΠΟ να συνεργάζονται με δημιουργικό τρόπο, αποδεικνύοντας ότι ο ελληνικός πολιτισμός αποτελεί ενιαίο αδιάσπαστο σύνολο, που αναπτύσσεται αδιάλειπτα από την αρχαιότητα έως σήμερα.
Το Τελωνείο μετατρέπεται σε ενεργό οργανισμό πολιτισμού και δημιουργίας, σημείο αναφοράς της πόλης και εφαλτήριο εξωστρέφειας και σύγχρονης ταυτότητας. Ευχαριστώ όλους όσοι συνέβαλαν στην υλοποίηση του έργου. Ιδιαίτερα τον Γενικό Γραμματέα Γιώργο Διδασκάλου, στο πρόσωπο του Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων Γιώργου Παπανδρέου όλο το προσωπικό της υπηρεσίας, την Πρόεδρο και τη Γενική Διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης Ολγα Μεντζαφού και Συραγώ Τσιάρα και τις επιμελήτριες της έκθεσης, τον Καλλιτεχνικό Διευθυντή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής Γιώργο Κουμεντάκη, για την υποδειγματική συνεργασία μας. Ελπίζω οι κάτοικοι του Ναυπλίου να αγκαλιάσουν το Τελωνείο τους και οι επισκέπτες να το ανακαλύψουν ως σημείο πολιτιστικής εμπειρίας και μνήμης».
Η εκδήλωση των εγκαινίων πλαισιώθηκε από τα εγκαίνια της έκθεσης «Θάλασσα, ζείδωρος πνοή», σε συνεργασία με την Εθνική Πινακοθήκη – Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου. Η έκθεση, βασισμένη στην παρουσίαση που είχε προηγηθεί στα Ηνωμένα Έθνη στη Νέα Υόρκη, εμπλουτισμένη με νέα έργα και επιμελημένη από τη Λαμπρινή Καρακούρτη – Ορφανοπούλου σε συνεργασία με την Έφη Αγαθονίκου, φωτίζει τη διαχρονική σχέση των Ελλήνων με τη θάλασσα μέσα από τη θαλασσογραφία, αναδεικνύοντας το Ναύπλιο ως λιμάνι-σύμβολο του ελληνικού πολιτισμού.
Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 20 Σεπτεμβρίου 2025 και ο χώρος θα είναι εφεξής ανοικτός στο κοινό, ενισχύοντας την πολιτιστική ταυτότητα του Ναυπλίου και λειτουργώντας ως τόπος εξωστρέφειας και δημιουργικής συνεργασίας.
Στην τελετή των εγκαινίων παραβρέθηκαν ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Γιάννης Ανδριανός, ο γενικός γραμματέας Πολιτισμού του υπουργείου Πολιτισμού Γιώργου Διδασκάλου, ο βουλευτής Αργολίδας του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Γαβρήλος, ο καλλιτεχνικός διευθυντής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής Γιώργος Κουμεντάκης, η πρόεδρος του ΔΣ της Εθνικής Πινακοθήκης Όλγα Μεντζαφού, η γενική διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης Συραγώ Τσιάρα, τοπικοί παράγοντες και πλήθος κόσμου.
Πηγή φωτ.: ΥΠΠΟ
ΑΠΕ-ΜΠΕ
-
ΔΙΕΘΝΗ7 ημέρες ago
Πλημμύρες στο Τέξας: 119 οι νεκροί και 173 οι αγνοούμενοι – Τραγωδία δίχως τέλος
-
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ7 ημέρες ago
Περιοδεία για την Ορέστεια του Αισχύλου σε σκηνοθεσία Θ. Τερζόπουλου
-
ΕΛΛΑΔΑ7 ημέρες ago
Ίλιον: 20χρονος έβαλε φωτιά σε ανήλικο αφού τον περιέλουσε με αντισηπτικό
-
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ7 ημέρες ago
ΑΑΔΕ: Ψηφιακά η απόδοση ΑΦΜ σε ανηλίκους άνω των 12 ετών χωρίς ταυτότητα
-
ΕΛΛΑΔΑ7 ημέρες ago
Κυριακή Γρίβα: Νέα ένταση στη δίκη μεταξύ των συγγενών – «Εσύ κάθε εβδομάδα βλέπεις το παιδί σου, εγώ περιμένω να λιώσει»
-
ΔΙΕΘΝΗ6 ημέρες ago
Ο Ντ. Τραμπ επιβάλλει επιπλέον δασμούς 35% στα καναδικά προϊόντα – Θα κάνει «σημαντική ανακοίνωση» για τη Ρωσία τη Δευτέρα
-
ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ3 ημέρες ago
Η Κάρπαθος ανάμεσα στις 7 καλύτερες ταξιδιωτικές εμπειρίες της Ευρώπης, σύμφωνα με το Freedom Travel
-
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ3 ημέρες ago
Φορολογικές δηλώσεις 2025: Παράταση μέχρι τις 21 Iουλίου