Connect with us

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

«Πέρα από τη θάλασσα»: Ο Παύλος Παυλίδης συναντά τον Γιάννη Μαρκόπουλο στη Στέγη

Ένας σύγχρονος τραγουδοποιός «συναντά» έναν από τους σπουδαιότερους Έλληνες συνθέτες και δημιουργεί μία μουσική παράσταση που μας ταξιδεύει «Πέρα από τη θάλασσα», στο μέλλον.

Με αφορμή τη συμπλήρωση 80 χρόνων από τη γέννηση του σπουδαίου συνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλου, ο Παύλος Παυλίδης δίνει νέα πνοή σε 16 από τις σημαντικότερες συνθέσεις του και τις τοποθετεί σε ένα σύγχρονο ηχητικό περιβάλλον, εμπλουτισμένες με ηλεκτρικούς και synth ήχους, λούπες και πολυφωνίες, φροντίζοντας να μην απομακρυνθούν από τη βαθιά ουσία τους. Μία απρόσμενη μουσική συνάντηση, σε σκηνοθεσία Χρήστου Σαρρή, στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης από τις 3 έως τις 5 Φεβρουαρίου, γεμάτη αναμνήσεις, έντονα συναισθήματα αλλά και ανεξερεύνητα ηχητικά τοπία.

Διατηρώντας αναλλοίωτα τα μηνύματα των τραγουδιών τού χθες και προσαρμόζοντάς τα ηχητικά από τη δεκαετία του 1960 στο σήμερα, ο Παύλος Παυλίδης δημιουργεί μία πρωτότυπη μουσική παράσταση με τίτλο «Πέρα από τη θάλασσα», που συνοδεύεται και από το ομώνυμο άλμπουμ που κυκλοφορεί από τη δισκογραφική εταιρεία United We Fly. Με σπουδαίους συνεργάτες, βάζοντας τη σφραγίδα και το ιδιαίτερο ύφος του και συνδυάζοντάς τα αρμονικά με το μοναδικό καλλιτεχνικό στίγμα τού διεθνώς αναγνωρισμένου μουσικοσυνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλου, αλλά και με τη συνοδεία των κατάλληλων visuals να συμπληρώνουν τον φουτουριστικό χαρακτήρα τού «Πέρα από τη θάλασσα», αυτή η συναυλία λέει μία ιστορία επί σκηνής.

«Μπορεί να πει κανείς ότι ο Μαρκόπουλος καταφέρνει και κάνει το ασύλληπτο να ακούγεται σαν φυσιολογικό, ενώνει την Ανατολή με τη Δύση και επαναπροσδιορίζει την ελληνικότητα ανοίγοντας ορίζοντες», σημειώνει ο Παύλος Παυλίδης και προσθέτει: «Δεν ξέρω τι έχω καταφέρει, μαζί με τους συνεργάτες μου, αλλά σίγουρα αποπειράθηκα να φέρω τα τραγούδια του σ’ ένα σύγχρονο ηχητικό τοπίο προσπαθώντας, ταυτόχρονα, να μη χάνω την ουσία των συνθέσεων. Προσπάθησα να αφαιρέσω κάποια “αγκάθια” όσον αφορά το ύφος, αλλά και ταυτόχρονα να μην τον “προδώσω”. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, όπως μου είπε μια φίλη, ότι ο Μαρκόπουλος προέρχεται από την εποχή των Μύθων. Ο Μαρκόπουλος έχει ένα τεράστιο σε αξία αλλά και σε όγκο έργο».

Όσον αφορά στην επιλογή των κομματιών, αναφέρει ότι έγινε, κυρίως, με κριτήριο το κατά πόσο ο ίδιος έβρισκε μέσα σε αυτά τον εαυτό του σαν ερμηνευτή: «Μιλάμε για έναν συνθέτη, ο οποίος έχει μελοποιήσει σπουδαίους ποιητές και στιχουργούς. Χάριν του ύφους αφαίρεσα ελάχιστους στίχους σε κάποια τραγούδια. Γιατί οι αδικημένοι που υπερασπίζονταν οι στίχοι αυτοί πριν πενήντα χρόνια, δεν έπαψαν να υπάρχουν, δυστυχώς, αλλά άλλοι είναι πια στην εποχή μας οι μετανάστες και οι ξεριζωμένοι. Πρόσθεσα, επίσης, σαν στιχουργός κι εγώ, κάποια λόγια, όπου αισθανόμουν ότι προσέθετα κάτι ουσιαστικό. Ανυπομονώ, έχοντας ακέραια την αγωνία του μαθητή, να εμφανιστούμε μπροστά σας και μπροστά στον μεγάλο, τον μυθικό μας δάσκαλο, Γιάννη Μαρκόπουλο, ελπίζοντας ότι φυσήξαμε λίγο απ’ τον αέρα της ψυχής μας στα πανιά των ωραίων του τραγουδιών, έτσι όπως ταξιδεύουν προς το μέλλον».

Η συνεργασία των δύο μουσικών γεννήθηκε το 2019. Όταν η κόρη του συνθέτη, Λένγκα Μαρκοπούλου, μεταφέρει στον Παύλο Παυλίδη την επιθυμία του πατέρα της να διασκευάσει εκείνος τραγούδια του. «Εξερευνώντας, εξ’ αρχής το έργο του, μετά από την ευκαιρία που μου δόθηκε, πέρασα και από τοπία που γνώριζα και δεν ήξερα καν ότι του ανήκουν, όπως το μαγικό “Πέρα από τη θάλασσα”, και πάγωσα όταν άκουσα τη φωνή της Μοσχολιού και του τεράστιου Νίκου Ξυλούρη σε άλλα, πασίγνωστα τραγούδια. Τρομάζεις και λες “τι δουλειά έχω εγώ εδώ…”. Πήρα τηλέφωνο τη Λένγκα και της είπα “είστε σίγουροι; Δεν είμαι καν τραγουδιστής…”. Γέλασε και μου είπε “γι’ αυτό σε διάλεξε ο πατέρας μου, του αρέσει ο τρόπος σου και σε βλέπει σαν ερμηνευτή”. Έτσι, λοιπόν, αφέθηκα και άρχισα να βρίσκω τον εαυτό μου μέσα στο έργο του μεγάλου αυτού συνθέτη», εξηγεί ο Π. Παυλίδης.

Αναφερόμενος σε αυτήν την απρόσμενη μουσική συνάντηση, ο Γιάννης Μαρκόπουλος τονίζει: «Το 2019 γεννήθηκε η ιδέα από την κόρη μου, Λένγκα, της συνάντησης δύο μουσικών κόσμων, η περιδιάβαση του Παύλου Παυλίδη στο δικό μου έργο, μια προσέγγιση στη μουσική μου μέσα από τη δική του ευαίσθητη και ανήσυχη ματιά. Έδωσα στον Παύλο τη συναίνεσή μου να σχεδιάσει το ταξίδι του χωρίς να συμμετέχω ενεργά, παραμένοντας σταθερά σε απόσταση για όλο το διάστημα της εργασίας αυτής, για να μπορέσει να οραματιστεί και να χαράξει μια προσωπική πορεία μέσα σε αυτό, ώστε να προκύψει μια πραγματική συνάντηση. Το ταξίδι του Παύλου στα ίχνη της διαδρομής μου μετουσιώνεται στη δισκογραφική δουλειά “Πέρα από τη θάλασσα”. Ευχαριστώ τον Παύλο για την αγάπη που έδειξε στο έργο μου και με την οποία αντιμετώπισε αυτήν τη δουλειά, καθώς και όλους όσοι εργάστηκαν για την πραγματοποίησή της».

O Χρήστος Σαρρής δημιουργεί στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης ένα αναπάντεχο οπτικό περιβάλλον που συνοδεύει την παράσταση: Ένα μελλοντολογικό μετά-τοπίο, όπου οι άνθρωποι αναζητούν ξανά και ξανά ένα καλύτερο αύριο, πέρα από μια θάλασσα. «Ένα τρίπτυχο για την ανθρώπινη βία που οδηγεί στη μετατόπιση, τη διαρκή ρευστότητα της ταυτότητας φύλου, μια εικόνα από το μέλλον της μετανάστευσης, και τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Κοινωνικά ζητήματα από το σήμερα, το χθες και το αύριο, συνοδεύουν την περφόρμανς που μας προτρέπει να βυθιστούμε σε ένα σύμπαν όπου ο χρόνος σταματά να κυλά. Τα απομεινάρια ενός πολιτισμού του μέλλοντος που δεν υπάρχει πια. Και ξαφνικά, με το βλέμμα πάντα στο μέλλον, για ακόμη μια φορά το έργο του συνθέτη παραμένει μπροστά για την εποχή του αλλά και την εποχή μας», επισημαίνει ο σκηνοθέτης.

Το «Πέρα από τη Θάλασσα» είναι διαθέσιμο στις φυσικές και ψηφιακές εκδόσεις του στο e-shop και στο bandcamp της United We Fly. Ο εικαστικός Στέφανος Ρόκος συνεργάζεται για ακόμα μία φορά με τον Παύλο Παυλίδη, δημιουργώντας δύο εντυπωσιακά έργα ειδικά για την συγκεκριμένη κυκλοφορία του άλμπουμ.

Ν.Μπ.

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Continue Reading
Advertisement

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Ταινίες Πρώτης Προβολής: Ωδή στους κασκαντέρ, αραχνοφοβία και λυρικός Παρατζάνοφ

Η εντυπωσιακή υποδοχή του κοινού στην ταινία τρόμου των Unboxholics, «Μην Ανοίγεις την Πόρτα», σημειώνοντας μία, πέρα του αναμενόμενου, επιτυχία στα ταμεία των 115 κινηματογράφων που προβλήθηκε, πιάνοντας πάνω από 27.000 εισιτήρια την πρώτη μέρα προβολής της – κάτι που αναμένεται να συνεχιστεί και τις επόμενες ημέρες λόγω των προπωλήσεων – προσγειώνει απότομα τις πρεμιέρες της πρώτης εβδομάδας του Μαΐου σε τέσσερις. Με δεδομένο και την έξοδο του Πάσχα, δυο είναι από τις καινούργιες ταινίες που μπορούν να συναγωνιστούν το ελληνικό horror, «Ο Κασκαντέρ» με τον Ράιαν Γκόσλινκ και το παιδικό animation «Γκάρφιλντ: Γάτος με Πέταλα». Το ενδιαφέρον της έχει όμως και η γαλλική ταινία τρόμου «Στον Ιστό του Τρόμου», ενώ για τους φανατικούς σινεφίλ υπάρχει και η επανέκδοση του λυρικού αριστουργήματος «Το Χρώμα του Ροδιού», του φημισμένου Σεργκέι Παρατζάνοφ.

   Ο Κασκαντέρ

   (“The Fall Guy”) Κωμική περιπέτεια, αμερικάνικης παραγωγής του 2024, σε σκηνοθεσία Ντέιβιντ Λιτς, με τους Ράιαν Γκόσλινγκ, Έμιλι Μπλαντ, Άαρον Τέιλορ Τζόνσον, Χάνα Γουάντινγκχαμ, Γουίνστον Ντιουκ, Λι Μέιτζορς, Στέφανι Σου κα.

   Αυθεντική χολιγουντιανή – με την καλή έννοια – διασκέδαση και μαζί μία ωδή στους επαγγελματίες κασκαντέρ από τον Ντέιβιντ Λιτς, του αλλόκοτου «Bullet Train» και του κατασκοπικού «Atomic Blonde», ενός σκηνοθέτη ταινιών δράσης και για είκοσι χρόνια με προϋπηρεσία ως κασκαντέρ.

   Ταινία που βασίζεται στην καλτ ομότιτλη τηλεοπτική σειρά της δεκαετίας του ’80 με πρωταγωνιστή τον Λι Μέιτζορς, ο οποίος κρατά εδώ ένα μικρό ρόλο τιμής ένεκεν, ενώ είναι φανερό ότι όλοι οι συντελεστές, αν μη τι άλλο, το γλεντούν με την ψυχή τους.

   Ένα εκρηκτικό μπλογκμπάστερ και συνάμα ευγενικών προθέσεων φιλμ, στην επιτυχία του οποίου συμβάλλουν και ο σκηνοθέτης, που γνωρίζει πολύ καλά την ψυχολογία του κεντρικού πρωταγωνιστή και η πλούσια παραγωγή, που δεν φείδεται προκειμένου να καλύψει εντυπωσιακά και πειστικά τις σκηνές δράσης, καθώς και οι ηθοποιοί και ειδικά ο Ράιαν Γκόσλινγκ, που μπαίνει στο πετσί του ήρωα, όπως και ο Μπραντ Πιτ στην ταινία του Κουέντιν Ταραντίνο «Κάποτε στο Χόλιγουντ».

   Ο Κολτ είναι ένας κασκαντέρ, και όπως συμβαίνει σε όλους τους συναδέλφους του, τον ανατινάζουν, τον πυροβολούν, τον χτυπάνε με αυτοκίνητα, τον ρίχνουν από παράθυρα και τον πετάνε από δυσθεώρητα ύψη, για τη διασκέδαση του κοινού. Έχοντας επιβιώσει από ένα ατύχημα, που παραλίγο να του κοστίσει την καριέρα του, αυτός ο ήρωας – εργάτης του σινεμά και που σκέφτεται να αποσυρθεί, καλείται να εντοπίσει έναν αγνοούμενο κινηματογραφικό αστέρα, που ντουμπλάρει στις επικίνδυνες σκηνές της ταινίας, να λύσει μια σκοτεινή υπόθεση συνωμοσίας και να κερδίσει ξανά τον έρωτα της ζωής του, ενώ συνεχίζει να εργάζεται σαν κασκαντέρ.

   Γοητευτική κωμική περιπέτεια, μια σωστή γιορτή των μπλογκμπάστερ και των ψευδαισθήσεων του σινεμά, αλλά και ένα μεγάλο «ευχαριστώ» προς όλους αυτούς τους ανώνυμους εργάτες της κινηματογραφικής βιομηχανίας και ειδικά για τους υποτιμημένους κασκαντέρ. Είναι όμως και μια απολαυστική περιπέτεια δράσης, άψογα κουρδισμένη, χειμαρρώδους ροής και προσεγμένης αφήγησης, με τις καλοδεχούμενες σινεφιλικές αναφορές.

   Ο Λιτς, προσφέρει μία απολαυστική έκθεση από τα βασικά κόλπα των κασκαντέρ, όπως τα πυροτεχνήματα, τις φωτιές, τα εκπαιδευμένα σκυλιά, τα περίφημα κυνηγητά αυτοκινήτων, με τα ατυχήματα που κόβουν την ανάσα, τα εικονικά όπλα, τις χορογραφίες μάχης, τις τούμπες στο κενό και άλλα πολλά, φτάνοντας στα όρια της παρωδίας και ταυτόχρονα τοποθετώντας τους χαρακτήρες στο σημείο που πρέπει και με την κατάλληλη ψυχοσύνθεση, ενώ παραπέμπει και σε πολλές γνωστές ταινίες δράσης.

   Και είναι τόσο προσηλωμένος στο θέμα του και στον ήρωά του ο Λιτς, που ξεφεύγει από τη γνωστή αυταρέσκεια που τον διακρίνει, για να αποθεώσει τα υπέροχα ακροβατικά και τις επικίνδυνες σκηνές των αφανών ηρώων – κασκαντέρ, ακόμη και εις βάρος της πλοκής, που χρησιμοποιείται περισσότερο ως πρόσχημα, για την ανάδειξη του πυρήνα του θέματός του που δεν είναι άλλο από τους ανθρώπους που πέφτουν στη φωτιά από ύψη που προκαλούν ίλιγγο, μόνο και μόνο για να έχουν οι σκηνοθέτες δυο πλάνα, προς εντυπωσιασμό του κοινού.

   Και όλα αυτά χωρίς να χάνει η ταινία το χιούμορ της ή να ξεπέφτει σε χοντράδες ή εξυπνάδες, που θα ευχαριστήσουν τα ταπεινά ένστικτα του κοινού μίας υπερπαραγωγής, αλλά αντιμετωπίζοντας τους ταπεινούς εργάτες της βιομηχανίας του θεάματος, όπως τους αρμόζει, ως απαραίτητους για να βγει το τελικό αποτέλεσμα.

   Ο Ράιαν Γκόσλινγκ, ως νέος καθιερωμένος ποπ σταρ, θα βάλει όλο το κέφι του και τη γοητεία του σε πλήρη εφαρμογή, μεταδίδει όλη την αγάπη του προς τους κασκαντέρ, ενώ αποκτά και την πρέπουσα χημεία με την Έμιλι Μπλαντ, η οποία βάζει τη γυναικεία πινελιά και τον ρομαντισμό.

   ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Έχοντας επιβιώσει από ένα ατύχημα που παραλίγο να του κοστίσει την καριέρα του, ένας κασκαντέρ πρέπει να εντοπίσει έναν αγνοούμενο κινηματογραφικό αστέρα, να λύσει μία σκοτεινή υπόθεση συνωμοσίας και να κερδίσει ξανά τον έρωτα της ζωής του.

   Στον Ιστό του Τρόμου

   (“Infested”) Ταινία τρόμου, γαλλικής παραγωγής του 2023, σε σκηνοθεσία Σεμπαστιάν Βανιτσέκ, με τους Τεό Κρίστιν, Σοφία Λεσάφρ, Ζερόμ Νιλ, Λίζα Νιαρκό, Φίνεγκαν Όλντφιλντ κα.

   Οι ταινίες τρόμου είναι το πιο δημοφιλές κινηματογραφικό είδος, ίσως μαζί με τα παιδικά animation, καθώς η παραγωγή τους, πολλές φορές ιδιαιτέρως οικονομική, μπορεί να φέρει εύκολο κέρδος, με δεδομένο ότι υπάρχει ένα φανατικό ευρύ κοινό που δύσκολα χάνει ταινία. Οι περισσότερες είναι του σωρού, ενώ ελάχιστες είναι αυτές που πραγματικά αξίζουν και μπορούν να σταθούν και στο κοινό που δεν ελκύεται από τον τρόμο.

   Η ταινία του πρωτοεμφανιζόμενου νεαρού σκηνοθέτη Σεμπαστιάν Βανιτσέκ, μία αραχνοφοβία αλά γαλλικά, βρίσκεται σίγουρα μακριά από τις πρώτες κι έχει το ενδιαφέρον της. Ο Βανιτσέκ, ωστόσο, παρότι δείχνει ότι έχει την κινηματογραφική ματιά, το ταλέντο και την όρεξη, πρέπει να διανύσει αρκετή απόσταση ακόμη για να ενταχθεί στους ολοκληρωμένους σκηνοθέτες, που η υπογραφή του θα είναι αρκετή για να σπεύσουμε.

   Ο Βανιτσέκ, στήνει ένα κλειστοφοβικό και σκοτεινό φιλμ τρόμου, εγκλωβίζοντας τους χαρακτήρες της ιστορίας του στον ιστό της αράχνης και ταυτόχρονα επιχειρεί να αναδείξει τον αλληγορικό χαρακτήρα της ταινίας του, για την ξενοφοβία στη Γαλλία, την μη αποδοχή των αραβόφωνων και γενικότερα τη δεύτερη γενιά μεταναστών, όπως και ένα κοινωνικό σχόλιο για τα τεράστια τσιμεντένια συγκροτήματα κατοικιών στα υποβαθμισμένα προάστια του Παρισιού, όπου πλέον η εγκληματικότητα συναντά το περιθώριο και μια γενιά που είναι έτοιμη να εκραγεί.

   Το στόρι, τοποθετεί σε μία τεράστια πολυκατοικία στα προάστια του Παρισιού έναν εργατικό νεαρό, τον Κάλεμπ, που πουλά αθλητικά παπούτσια στη μαύρη αγορά κι έχει αδυναμία στα μικρά εξωτικά ζώα και ζωύφια, η συλλογή των οποίων είναι παράνομη. Το τελευταίο του απόκτημα είναι μία αράχνη, που εν αγνοία του, μεταφέρθηκε λαθραία από μια έρημο της Μέσης Ανατολής και είναι ιδιαιτέρως επικίνδυνη για τον άνθρωπο. Η αράχνη θα χρειαστεί μόλις μία στιγμή για να δραπετεύσει και να μετατρέψει ολόκληρο το κτίριο σε μια φριχτή παγίδα θανάτου. Την ίδια ώρα η αστυνομία σφραγίζει το κτίριο, εγκλωβίζοντας τους κατοίκους. Ο μόνος τρόπος για να επιβιώσουν είναι η αναζήτηση ενός σημείου διαφυγής.

   Ο Βανιτσέκ δεν πρωτοτυπεί ιδιαίτερα, όμως, βρίσκει έναν αποτελεσματικό βηματισμό, με ρυθμό και σωστή κλιμάκωση της αγωνίας, αποφεύγοντας τις υπερβολικά φρικιαστικές εικόνες και προτείνοντας περισσότερο τις ανατριχίλες που προκαλεί στους περισσότερους η παρουσία των αραχνών και ειδικά σε ένα κλειστοφοβικό σκηνικό. Η μικρή ιστορία για τους πανικόβλητους χαρακτήρες της ταινίας, με τους καυγάδες ανάμεσα στον Κάλεμπ και την αδελφή του και τον καλύτερο φίλο του, δείχνουν μία αυθεντικότητα και μεταφέρουν το κλίμα που επικρατεί στα τσιμεντένια παρισινά γκέτο, ενώ το σασπένς αυξάνεται συνεχώς από τα κομψά και μετρημένα εφέ, τη σκοτεινή διεύθυνση φωτογραφίας και τον ευγενικό χαρακτήρα του πρωταγωνιστή.

   Όταν οι αστυνομικές δυνάμεις αποκλείουν το κτίριο και μπλοκάρουν τους ήρωες εντός μίας αραχνοΰφαντης παγίδας θανάτου θα έρθει και το ανεπαίσθητο και ίσως διφορούμενο κοινωνικό σχόλιο για τους μετανάστες στο Παρίσι, ενώ παράλληλα κλιμακώνεται η αγωνία για τη διάσωση των ηρώων.

   Οι νεαροί πρωτόβγαλτοι ηθοποιοί που πρωταγωνιστούν είναι ορεξάτοι και μεταφέρουν την απαραίτητη ένταση και το κλίμα ανησυχίας, αν και τελικά οι αράχνες είναι αυτές που κερδίζουν την αναγνώριση και τον τρόμο μας.

   ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Ο Καλέμπ, ένας μοναχικός νεαρός άντρας με αδυναμία στα εξωτικά ζώα, φέρνει στο διαμέρισμα του μια δηλητηριώδη αράχνη που ανήκει σε ένα σπάνιο και πολύ επικίνδυνο είδος. Η αράχνη θα χρειαστεί μόλις μια στιγμή για να δραπετεύσει και να μετατρέψει ολόκληρο το κτίριο σε μια φριχτή παγίδα θανάτου.

   Προβάλλονται ακόμη οι ταινίες:

   Γκάρφιλντ: Γάτος με Πέταλα

   (“The Garfield Movie”) Αρκετά διασκεδαστική παιδική ταινία κινουμένων σχεδίων, αμερικάνικης παραγωγής του 2024, σε σκηνοθεσία του έμπειρου και εξειδικευμένου στο animation Μαρκ Ντίταλ («Ο Αυτοκράτορας έχει Κέφια»). Το φιλμ, που βασίζεται στο γνωστό κόμικ με ήρωα τον Γκάρφιλντ, είναι κεφάτο, διαθέτει έξυπνες ατάκες και αρκετή πλάκα, για τον τεμπελάκο και φαταούλα γατούλη.

   Μετά από μια αναπάντεχη συνάντηση με τον εξαφανισμένο εδώ και καιρό πατέρα του -έναν απεριποίητο γάτο του δρόμου με το όνομα Βικ-, ο Γκάρφιλντ και ο σκυλοφίλος του, Όντι, αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την άνετη ζωή τους στο υπέροχο σπιτικό τους και να ακολουθήσουν τον Βικ σε μια ξεκαρδιστική, ριψοκίνδυνη ληστεία.

   Η ταινία, που θα ευχαριστηθεί η πιτσιρίκαρία, αλλά θα ξεσκάσει και τους μεγαλύτερους, προβάλλεται μεταγλωττισμένη στα ελληνικά, με τις φωνές των Κωνσταντίνου Λάγκου (Γκάρφιλντ), Βασίλη Μήλιου, Κώστα Τερζάκη, Σοφία Τσάκα, Κωνσταντίνου Ρεπάνη, Στεφανία Φιλιάδη κα.

   Το Χρώμα του Ροδιού

   (“Sayat Nova”) Το αριστούργημα που γύρισε ο φημισμένος σοβιετικός σκηνοθέτης Σεργκέι Παρατζάνοφ το 1968 και που αναστάτωσε κοινό και κριτικούς με τις ποιητικές απίστευτης αρμονίας και σύνθεσης λυρικές εικόνες του. Για 75 αξιομνημόνευτα λεπτά, με σταθερή κάμερα, χωρίς διαλόγους, μαγικές εικόνες – νοηματικά αυτοδύναμες και χωρισμένη σε οχτώ ενότητες, η θρυλική ταινία, που αποκαταστάθηκε το 2014 από τον Μάρτιν Σκορσέζε και την Cineteca di Bologna, αφηγείται τη βιογραφία του Γεωργιανού τροβαδούρου Σαγιάτ Νόβα (1712-1795) από τα παιδικά του χρόνια και την ανακάλυψη του έρωτα, έως την είσοδό του σε μοναστήρι και τον θάνατό του. Κλασική αξία, που αξίζει να ανακαλύψουν και οι νεότεροι σινεφίλ.

   (Φωτογραφία από την ταινία «Ο Κασκαντέρ»)

   Χάρης Αναγνωστάκης

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Continue Reading

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

“Το Μπουφάν της Χάρλεϋ ή Πάλι καλά…” στο Θέατρο Αθήναιον

“Το Μπουφάν της Χάρλεϋ ή Πάλι καλά…”
του Βασίλη Κατσικονούρη

25 και 26 Μαΐου στο Θέατρο Αθήναιον

Μια Θεατρική Παράσταση του “ΘΕΑΤΡΟ52”
σε σκηνοθεσία Ρίτσας Γεωργιάδου

 Το Θέατρο52 παρουσιάζει τον εμβληματικό μονόλογο “Το Μπουφάν της Χάρλεϋ ή Πάλι καλά…” του Βασίλη Κατσικονούρη στο Θέατρο Αθήναιον. Πρόκειται για τον απολογισμό μιας γυναίκας – μάνας, που απευθύνεται στις νεότερες γενιές. 
Είναι η ακύρωση των προσδοκιών της για όσα έζησε και δεν έζησε, καταφεύγοντας στο γλυκόπικρο “πάλι καλά” ως μια τραγική διαπίστωση, αλλά και μια σανίδα σωτηρίας που θα της δώσει δύναμη να προχωρήσει παρακάτω.Ένας μονόλογος ανάμεσα στην κωμωδία και στο δράμα, στον θυμό και στη συγχώρεση, στην τρυφερότητα και στην απόγνωση.
Teaser ΠαράστασηςΠαραγωγή: Θέατρο52Παίζει η Γεωργία Δάρτση
Εύζωνας: Μαρίνα Ψειράκη
Σκηνοθεσία: Ρίτσα Γεωργιάδου
Πρωτότυπη Μουσική Παράστασης: Δημήτρης Μισιρλής
Ποίηση: Άγγελος Σικελιανός
Πιάνο: Σάββας Παυλίδης
Κιθάρες: Δημήτρης Μισιρλής
Τραγούδι: Σταυρούλα Κεσούρη
Βίντεο Εισαγωγής: Βασίλειος Σαρίκος
Φωτογραφίες: Δημήτρης Μισιρλής
Γραφιστική Επιμέλεια: Μαρίνα Ψειράκη
Ηχοληψία: Σταυρούλα Κεσούρη
Σκηνικά: Ζαχαρούλα Βουγιουκλίωτη – Θοδωρής Μανίτσας
Επικοινωνία: Έρη ΧριστοφορίδουΣτο βίντεο της εισαγωγής συμμετέχει η χορεύτρια Κωνσταντίνα Τζηκαλιού.Ευγενική παραχώρηση αξεσουάρ για το βίντεο: “Harley Davidson Thessaloniki”, Κώστας Βάσσος.
Πληροφορίες:
Το Μπουφάν της Χάρλεϋ ή Πάλι καλά…
Κινηματοθέατρο Αθήναιον
Βασ. Όλγας 35
Τηλ. Επικοινωνίας – Πληροφορίες: 
Θέατρο Αθήναιον: 690 646 7283
Θέατρο52: 693 730 4340 
Ημέρες και ώρες παραστάσεων:
Σάββατο, 25 Μαΐου στις 21.00
Κυριακή, 26 Μαΐου στις 21:00
Τιμές εισιτηρίων:
Γενική είσοδος: 10.00€
Προπώληση εισιτηρίων: 
Στο ταμείο του Θεάτρου και στην Goldmall.gr
 
Continue Reading

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Εκλεκτοί μουσικοί της ΚΟΑ στο πνεύμα της Εβδομάδας των Παθών με μελωδίες από τη Βιέννη, στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο

Τη Μεγάλη Δευτέρα, 29 Απριλίου, εκλεκτοί μουσικοί της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών, μας εισάγουν στο πνεύμα της Εβδομάδας των Παθών με μελωδίες από τη…Βιέννη, στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο.

Το κουαρτέτο εγχόρδων τετART-on (Μόρφω Παπαδημητρίου – βιολί, Κώστας Καραγεωργόπουλος – βιολί, Αλέξανδρος Παπανικολάου – βιόλα,Ήβη Παπαθανασίου – βιολοντσέλο) μας καλεί στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο με ένα πρόγραμμα που συγκινεί.

Ερμηνεύονται έργα συνθετών που έζησαν και έδρασαν στη μουσική πρωτεύουσα της Ευρώπης. Τρεις συνθέτες, τρεις διαφορετικές εποχές, μία πόλη.

Ξεκινώντας από το Τέταρτο Κουαρτέτο Εγχόρδων του Μπετόβεν. Σύνθεση θυελλώδη, γεμάτη ένταση.

Στη συνέχεια, παρουσιάζεται μια εκδοχή του κατανυκτικού κουαρτέτου εγχόρδων Fratres, του 88χρονου σήμερα Εσθονού συνθέτη Άρβο Περτ.

Τέλος, με αφορμή τα 200 χρόνια από τη γέννηση του «συνθέτη του Θεού» Άντον Μπρούκνερ, θα ακουστεί το Κουαρτέτο εγχόρδων του σε ντο ελάσσονα.

Το πρόγραμμα

ΛΟΥΝΤΒΙΧ ΒΑΝ ΜΠΕΤΟΒΕΝ (1770 – 1827)

Κουαρτέτο εγχόρδων αρ.4 σε ντο ελάσσονα, έργο 18 αρ.4

ΑΡΒΟ ΠΕΡΤ (γεν. 1935)

Fratres (εκδοχή για κουαρτέτο εγχόρδων)

ΑΝΤΟΝ ΜΠΡΟΥΚΝΕΡ (1824 – 1896)

Κουαρτέτο εγχόρδων σε ντο ελάσσονα

ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ

Κουαρτέτο εγχόρδων τετART-on

Μόρφω Παπαδημητρίου, βιολί

Κώστας Καραγεωργόπουλος, βιολί

Αλέξανδρος Παπανικολάου, βιόλα

Ήβη Παπαθανασίου, βιολοντσέλο

Στις 19:00, μία ώρα πριν την έναρξη της συναυλίας, θα προηγηθεί ξενάγηση στους χώρους του Μουσείου.

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Continue Reading

ΤΑ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ