Το πρόγραμμα των ταινιών στα σινεμά φορτώνεται ολοένα και περισσότερο καθώς αυτήν την εβδομάδα κάνουν πρεμιέρα 8 νέα φιλμ και 3 επανεκδόσεις.

Οι πρεμιέρες των ταινιών στα σινεμά θα γίνουν απόψε Πέμπτη (16.6.2022) και από αυτές ξεχωρίζει η ισπανική σάτιρα του Φερνάντο Λεόν ντε Αρανόα “Το Τέλειο Αφεντικό”, με τον Χαβιέρ Μπαρδέμ, ενώ το ενδιαφέρον τους έχουν και τα φιλμ “Καλή Τύχη Λίο Γκράντε”, μια ρομαντική κομεντί με την Έμα Τόμσον και το ελληνικό χειροποίητο δράμα “Επιστροφή στην Κανονικότητα” του Κώστα Κολλημένου.

Οι λάτρεις του κλασικού σινεμά μπορούν να απολαύσουν την αθάνατη κωμωδία του Μπίλι Γουάιλντερ “Μερικοί το Προτιμούν Καυτό” και το θρίλερ του Άλφρεντ Χίτσκοκ “Ο Άγνωστος του Εξπρές”.

Το Τέλειο Αφεντικό (The Good Boss)

Κωμωδία, ισπανικής παραγωγής του 2021, σε σκηνοθεσία Φερνάντο Λεόν ντε Αρανόα, με τους Χαβιέρ Μπαρδέμ, Μανόλο Σόλο, Αλμουντένια Αμόρ, Μαρία Ντε Νάτι κ.ά.

Ισπανική αγκαθωτή σάτιρα που θυμίζει κάτι απ’ τα παλιά, όταν ακόμη οι σκηνοθέτες έκαναν ταινίες για την πραγματική ζωή και άγγιζαν την ψυχή τού κόσμου και το γέλιο συνδυαζότανε με σκέψεις, πολλές φορές φαρμακερές.

Ο έμπειρος και ικανότατος Φερνάντο Λεόν ντε Αρανόα (“Δευτέρες με Λιακάδα”) γράφοντας ένα πανούργο σενάριο, για όσα ταλαιπωρούν τον κόσμο της εργασίας, αλλά και τα στερεότυπα για το καθαγιασμένο “επιχειρείν” και τους επιχειρηματίες, με το αστραφτερό παρουσιαστικό, τα μεγάλα λόγια και το “χρέος” τους να παράγουν πλούτο, προς όφελος της κοινωνίας, βεβαίως, βεβαίως, θα κάνει μία ταινία που ισοπεδώνει το νέο μοντέλο καπιταλισμού, που δεν είναι ουσιαστικά παρά μία επιστροφή στην αρχική και πιο άγρια μορφή του. Μόνο τα όπλα -πάνε τα εξάσφαιρα- και η εικόνα έχει αλλάξει.

Όπως και το “αφεντικό” τού ντε Αρανόα, ένας επιχειρηματίας, με ένα μεσαίο εργοστάσιο, που θέλει να κερδίσει ένα διαγωνισμό επιχειρηματικότητας πάση θυσία. Χαρισματικός, ευχάριστος, κοτσονάτος, αλλά και χειριστικός, κρύβοντας το αληθινό του πρόσωπο, τη μαύρη του ψυχή, για να κερδίσει το βραβείο, θα γίνει πιεστικός, θα επέμβει ακόμη και στην ιδιωτική στη ζωή των εργαζομένων του.

Τα μεγάλα λόγια, η ισχύς, η χαρισματική εμφάνιση του επιχειρηματία κρύβει τον διπρόσωπο χαρακτήρα του, την επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων, την καταδυνάστευση της ζωής τους, τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας που επιβάλει, την κυριαρχία του νεποτισμού, αποδεικνύοντας ότι πίσω από πετυχημένους ισολογισμούς και τα success story, στο τέλος μένουν κοινωνικά ερείπια, χρήσιμα μόνο για ακόμη περισσότερα κέρδη.

Ο ντε Αρανόα κλιμακώνει τη σάτιρα του, συνδυάζει ισορροπημένα κωμωδία και δράμα, κουρδίζει συνεχώς τις ιδέες, που θέλει να προβάλλει, στηρίζει τους χαρακτήρες και το αποτέλεσμα τον δικαιώνει. Έτσι, φαντάζει λογικό ότι η ταινία του σάρωσε στα βραβεία Goya της Ισπανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου και αποτελεί την επίσημη πρόταση για τα Όσκαρ Διεθνούς Ταινίας.

Ο Χαβιέ Μπαρδέμ στον ρόλο του αφεντικού απολαυστικός, δεν έχει κανένα πρόβλημα να αλλάζει δέρμα, ανάλογα με τις συνθήκες, ενώ και οι υπόλοιπες ερμηνείες συμβάλουν στην αποτελεσματικότητα της ταινίας.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Ο Μπλάνκο είναι ο χαρισματικός ιδιοκτήτης μιας οικογενειακής επιχείρησης που επιδιώκει να κερδίσει έναν διαγωνισμό «Επιχειρηματικής Αριστείας». Όλα πρέπει να είναι τέλεια! Αλλά η εικόνα τής τέλειας εταιρείας καταρρέει καθώς ο Μπλάνκο πρέπει να διαχειριστεί μια σειρά από έκρυθμες καταστάσεις, όπως την εκδικητικότητα ενός απολυμένου υπαλλήλου, την κατάθλιψη του διευθυντή, και το ξεμυάλισμα ενός φιλόδοξου ειδικευόμενου. Προκειμένου να κερδίσει τον διαγωνισμό, το “τέλειο αφεντικό” εισβάλει απροκάλυπτα στις ιδιωτικές ζωές των υπαλλήλων του πυροδοτώντας μια αλυσιδωτή αντίδραση με ολέθριες συνέπειες.

Υψηλή Ραπτική (Haute couture)

Δραματική ταινία, γαλλικής παραγωγής του 2021, σε σκηνοθεσία Σιλβί Οαγιόν, με τους Ναταλί Μπαγέ, Λίνα Κουντρί, Πασκάλ Αρμπιλό, Κλοντ Περόν, Άνταμ Μπεσά, Βιρτζίλ Μπραμλί κ.ά.

Ακόμη ένα φιλμ θετικών μηνυμάτων και καλών προθέσεων, είναι τούτο δω το μεταξένιο δράμα της Σιλβί Οαγιόν, με πρωταγωνίστρια την έμπειρη Ναταλί Μπαγέ. Όπως λέει και ο τίτλος της ταινίας, το στόρι περιστρέφεται γύρω από μία σχεδιάστρια μόδας στο εργαστήριο της Dior στο Παρίσι, που βλέποντας να φτάνει στο τέλος της πολυετούς καριέρας της, θα θελήσει να μεταλαμπαδεύσει τις γνώσεις της σε ένα εικοσάχρονο κορίτσι, ένα κλεφτρόνι του μετρό.

Μια ταινία που συνδυάζει την υψηλή ραπτική, που μπορεί να απευθύνεται στη γυναικεία ματαιοδοξία, αλλά παραμένει μία ιδιαίτερη τέχνη καλαισθησίας και υψηλής ακρίβειας, με την τέχνη της ζωής, το δικαίωμα μιας δεύτερης ευκαιρίας σε ένα άστατο κορίτσι. Και βεβαίως μια ταινία για τη συμπόνια, τη συλλογικότητα, την αλληλεγγύη, το δόσιμο, αλλά με μια αίσθηση κλισέ υποχρέωσης.

Το στόρι μπορεί να είναι απλό, αλλά η ταινία βασίζεται στους σύνθετους χαρακτήρες που αναπτύσσονται είτε στους γκρίζους δρόμους του Παρισιού είτε μέσα στο καλοφωτισμένο ατελιέ του Ντιόρ, όπου και διαδραματίζεται κυρίως το φιλμ. Εκεί όπου έχει δοθεί ιδιαίτερη έμφαση, έχει γίνει σημαντική προεργασία για τη ρεαλιστική απεικόνιση ενός ζηλευτού -παγκοσμίως- ατελιέ ραπτικής, όπου τα ψαλίδια και τα πανάκριβα υφάσματα, οι βελόνες και τα χέρια, δημιουργούν την ωραιότητα, ενώ λίγα μέτρα πιο μακριά δίνει και παίρνει η μιζέρια.

Η ταινία δεν αποφεύγει τους μελοδραματισμούς, ειδικά στο φινάλε, ούτε ορισμένες πλαδαρές σκηνές, καθώς η Οαγιόν, σε αυτή τη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία της, δείχνει ότι θέλει ακόμη δουλειά, για να περάσει τις ιδέες και τα μηνύματα που θα ‘θελε να μεταδώσει.

Συμπαθητικές ερμηνείες και ειδικά από τη νεαρά και ανερχόμενη Λίνα Κουντρί, από την Αλγερία, ένα κορίτσι που δείχνει ότι έχει όλο το μέλλον μπροστά της.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Η Έσθερ βαδίζει προς το τέλος μιας πολυετούς καριέρας ως βασική σχεδιάστρια μόδας στο εργαστήριο της Dior Avenue Montaigne. Μία μέρα, ένα εικοσάχρονο κορίτσι, η Τζέιντ, της ληστεύει την τσάντα στο μετρό. Αντί να καλέσει την αστυνομία, η Έσθερ αποφασίζει να φροντίσει την Τζέιντ και να την διδάξει την τέχνη της ραπτικής.

Καλή Τύχη Λίο Γκράντε (Good Luck to You Leo Grande)

Ρομαντική κομεντί, βρετανικής παραγωγής του 2022, σε σκηνοθεσία Σόφι Χάιντ, με τους Έμα Τόμσον, Ντάριλ ΜακΚόρμακ, Ιζαμπέλα Λάφλαντ κ.ά.

Υπάρχουν γυναίκες που φτάνουν στο τέλος του ερωτικού τους βίου χωρίς να έχουν γνωρίσει τον σαρκικό έρωτα, τον οργασμό. Ταυτόχρονα, μαζί με τα στερεότυπα που αναπτύσσονται, πολλές φορές και μέσω του κινηματογράφου και ειδικά του αμερικάνικου ή της εικόνας γενικότερα, οι γυναίκες της τρίτης ηλικίας μπαίνουν στο περιθώριο του ερωτισμού, του σεξουαλικού δικαιώματος, τοποθετούνται στην κατηγορία της “γιαγιάς”, κατάλληλης μόνο για σπιτικά εδέσματα ή τη φροντίδα του εγγονιού.

Μια τέτοια περίπτωση είναι και η ηρωίδα τής διασκεδαστικής και διεισδυτικής ρομαντικής κομεντί, που γύρισε η Αυστραλή Σόφι Χάιντ, την οποία ενσαρκώνει με πειστικότητα η δυο φορές βραβευμένη με Όσκαρ Έμα Τόμσον.

Το στόρι λίγο πολύ μοιάζει με μία τολμηρή γυναικεία φαντασίωση, καθώς μία χήρα δασκάλα που έχει περάσει πλέον τα 60 της χρόνια και δεν έχει χαρεί το σεξ με τον μοναδικό άντρα της ζωής της, τον μακαρίτη σύζυγο, προσλαμβάνει ένα νεαρό ζιγκολό, για να γνωρίσει επιτέλους το σεξ. Έτσι, με την ιδιομορφία ότι ο νεαρός δεν είναι απλώς ένα σεξουαλικό εργαλείο με μούσκουλα, αλλά ένας ευχάριστος, ευγενικός, ξύπνιος άνδρας, θα αναπτυχθεί μία σχέση που θα βοηθήσει και τους δυο να πάνε ένα βήμα παραπέρα τη σχέση τους, τη ζωή τους.

Διασκεδαστική ταινία χαρακτήρων, με χαριτωμένους και προκλητικούς διαλόγους, αλλά αποφεύγοντας την τολμηρή κινηματογράφηση των όσων λέγονται ή θίγει το στόρι, σαν να πέφτει ο κόφτης των στερεοτύπων, τα οποία θέλει να θίξει το φιλμ. Μία αντίφαση που αποδυναμώνει και το τελικό αποτέλεσμα, καθώς η Σόφι Χάιντ δεν είναι ούτε Κιούκορ ούτε καν Λιλιάνα Καβάνι.

Η Έμα Τόμσον είναι ιδιαιτέρως καλή, αναδεικνύοντας τον οικείο χαρακτήρα της ηρωίδας με άνεση και χωρίς να ξεπέφτει σε υπερβολές, ενώ δίπλα της ο Ντάριλ ΜακΚόρμακ εκμεταλλευόμενος την εμπειρία της, τα πηγαίνει περίφημα.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Η Νάνσι Στόουκς είναι μία συνταξιούχος εκπαιδευτικός, που λαχταρά λίγη δράση και σεξ. Καλό σεξ. Παρόλο που ο σύζυγός της, ο Ρόμπερτ, ήταν ένας καλός σύντροφος, δεν ήταν ποτέ ένας καλός εραστής. Ο ίδιος πλέον δεν βρίσκεται στη ζωή και η Νάνσι αναζητά την περιπέτεια με τον Λίο Γκράντε, έναν σεξεργάτη. Ούτε που φανταζόταν πως θα μπορούσαν να επικοινωνήσουν πέραν της συνεύρεσής τους, όμως η Νάνσι νομίζει ότι της αρέσει. Και ακριβώς το ίδιο αισθάνεται και αυτός για εκείνη. Μετά από κάθε ραντεβού τους, η δυναμική τους μεταβάλλεται και οι μάσκες πέφτουν.

Επιστροφή στην Κανονικότητα

Δραματική ταινία, ελληνικής παραγωγής του 2021, σε σκηνοθεσία Κώστα Κολλημένου, με τους Κωνσταντίνα Τσιούρη, Αντώνη Μουλά, Σελένα Προδρομίδου, Κώστα Κολλημένο, Πάνο Κορίζη κ.ά.

Αν πρέπει να μιλήσουμε στα απλά ελληνικά η κανονική ζωή έχει χαθεί προ πολλού. Μπορεί η εποχή της πανδημίας, των περιοριστικών μέτρων και των γενικευμένων lockdown να επέτειναν τις άσχημες συνθήκες του σύγχρονου τρόπου ζωής, αλλά είναι μάλλον μάταιο να κρύβουμε την απελπισία πίσω από ένα υγειονομικό φαινόμενο.

Έτσι κι αλλιώς, όπως υποστηρίζει και ο Κώστας Κολλημένος, με καταγωγή από τα μοναδικά Άγραφα, ο δυτικός τρόπος ζωής έχει αποξενώσει τους ανθρώπους, ακόμη και αυτούς που μπορεί να ζουν στην πιο πολύβουη πρωτεύουσα της Ευρώπης. Όπως η ηρωίδα της ταινίας, που φεύγει στην αρχή της πανδημίας από το Λονδίνο, για να περάσει την καραντίνα σε ένα μαγικό και συνάμα ερημωμένο χωριό των Αγράφων.

Ο Κώστας Κολλημένος, που έφυγε από την Αθήνα απ’ την πρώτη καραντίνα, για να περάσει πολλούς μήνες στο χωριό του, σκέφτηκε και υλοποίησε σε χρόνο ρεκόρ μια μεσαίου μήκους χειροποίητη ταινία, χωρίς χρηματοδότηση, παρά μόνο με τη βοήθεια καλών φίλων -υπάρχουν ακόμη καλοί φίλοι…

Η υπαρξιακή αγωνία και οι καταπιεσμένες επιθυμίες βγήκαν από το υποσυνείδητο, οι σκέψεις για το αβέβαιο και πάλι μέλλον, άρχισαν να κυκλώνουν αρκετούς συνανθρώπους μας και βεβαίως και τον Κολλημένο. Η ιστορία του, απλή για να την κατανοούν και οι παρέες του καφενείου, αναδεικνύει τα ευεργετήματα της φύσης, την παράνοια των μεγαλουπόλεων, την αναζήτηση του έρωτα, της επαφής και του νοήματος της ελευθερίας, την απάντηση στους άτεγκτους ορθολογιστές, που βάζουν τη ζωή σε κουτάκια, όπως αυτά στα οποία περιορίστηκε πλήθος ανθρώπων σε όλο τον κόσμο.

Ψυχωμένη ταινία, με ευαίσθητη ματιά, παρά τα εμπόδια της φτωχής παραγωγής και ορισμένες εμφανείς αδυναμίες, που όμως προσπερνούμε μπροστά στον χαρακτήρα που επέδειξαν οι συντελεστές. Ντόπιοι χαρισματικοί κάτοικοι, που έπαιξαν ρόλους και βοήθησαν με ό,τι μπορούσαν, αλλά και φίλοι του σκηνοθέτη, όπως ο Στέφανος Παππάς που έκανε την παραγωγή και είχε τη διεύθυνση φωτογραφίας, ο Στέλιος Γιαννουλάκης στο μοντάζ, ο Δημήτρης Τζιμέας, με τους παραδοσιακούς ρυθμούς του, στη μουσική, καθώς και οι πρωτοεμφανιζόμενοι Κωνσταντίνα Τσιούρη, Αντώνης Μουλάς και Σελένα Προδρομίδου.

Αν μη τι άλλο τα εύσημα ανήκουν σε όλους και κυρίως στους αθέατους συμπαραστάτες, τους αυθεντικούς και ξεχασμένους κατοίκους της ορεινής επαρχίας.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Μια νεαρή Ελληνίδα, που φεύγει από το Λονδίνο, για να περάσει τις εβδομάδες εγκλεισμού, στο ακριβώς αντίθετο άκρο, στο χωριό…. Ο τρόπος ζωής της βίαια αλλάζει και τα πρόσωπα που συναντά θα την φέρουν πρόσωπο με πρόσωπο με την πρωτόγονη φύση της, πρωτόγονη ως δημιούργημα, ως τρόπο ζωής, ως ερωτική ύπαρξη.

Προβάλλονται ακόμη οι ταινίες:

Lightyear

Η Pixar στον δρόμο που χάραξε η Marvel ανανεώνει το κινηματογραφικό της θεματολόγιο δίνοντας στον αστροναύτη Μπαζ του “Toy Story” τη δική του ταινία, ποντάροντας στις διαστημικές και εξωγήινες περιπέτειες. Καλοφτιαγμένο, προσεγμένο στη λεπτομέρεια και ευχάριστο animation, τελευταίας εσοδείας, από τον Άνγκους ΜακΛέιν, χωρίς να είναι, όμως, κάτι το ιδιαίτερο.

Το φιλμ περιγράφει τις περιπέτειες του Μπαζ, στο αστρικό του ταξίδι, με το διαστημόπλοιο και το πολυπληθές πλήρωμά του να καταλήγει, ύστερα από δικό του λάθος, καθηλωμένο σε έναν αφιλόξενο πλανήτη. Η ταινία προβάλλεται και μεταγλωττισμένη στα ελληνικά με τους Ορφέα Αυγουστίδη, Ξένια Ντάνια, Βασίλη Παπαστάθη κ.ά.

Μερικοί το Προτιμούν Καυτό (Some Like It Hot)

Κινηματογράφος σαμπάνια, που απολαμβάνεις με πολλές μικρές γουλιές, ενώ το ποτήρι δεν αδειάζει ποτέ από ευρήματα, ευφάνταστες καταστάσεις, ανατρεπτική ματιά, αυθεντικό συναίσθημα, απίστευτες ατάκες, πετυχημένα γκαγκς. Η αθάνατη ρομαντική κωμωδία του Μπίλ Γουάιλντερ (1959) που ξαναβγαίνει στα θερινά σινεμά, μετά την τεράστια επιτυχία που είχε πριν λίγο καιρό.

Η Μέριλιν, που είναι στην ακμή της, συναντά τον απίστευτο Τζακ Λέμον και τον απαστράπτοντα ζεν πρεμιέ Τόνι Κέρτις, αλλά και μια σειρά από θαυμάσιους καρατερίστες, ενώ το πανέξυπνο καυστικό σενάριο, που θίγει θέματα ταμπού για την αμερικάνικη κοινωνία, όπως τη σεξουαλική ελευθερία, το οργανωμένο έγκλημα, την οικονομική κατάρρευση, την αδυναμία του νόμου για δικαιοσύνη, είναι προϊόν της συνεργασίας Γουάιλντερ-Ντάιαμοντ. Η ασπρόμαυρη, για όσους δεν το γνωρίζουν ακόμη, ταινία προβάλλεται σε νέες κόπιες.

O Άγνωστος του Εξπρές (Strangers on a Train)

Το κλασικό αριστοτεχνικά γυρισμένο θρίλερ του Άλφρεντ Χίτσκοκ, σε επανέκδοση με νέες κόπιες. Το ομώνυμο μυθιστόρημα της Πατρίτσια Χάισμιθ, σε διασκευή Ρέιμοντ Τσάντλερ, για την ενοχή και την προσπάθεια του αθώου να αποδείξει την αθωότητά του, θα αξιοποιηθεί από τον φορμαρισμένο Χίτσκοκ, σε ένα αγωνιώδες φιλμ, το οποίο διαθέτει και πολλά γνώριμα πλάνα του ιδιοφυούς Βρετανού μετρ, παρότι βρίθει υπερβολών και όχι και τόσο πειστικών καταστάσεων.

Σε ένα τρένο, ο Γκάι, ένας τενίστας με προβλήματα γάμου, προσποιείται ότι βρίσκει την ιδέα του άγνωστου συνταξιδιώτη του, Μπρούνο, διασκεδαστική. Ο Μπρούνο του προτείνει να “ανταλλάξουν” δολοφονίες , να σκοτώσει εκείνος τη σύζυγο του Γκάι και ο Γκάι τον πατέρα του Μπρούνο, ώστε να αποφύγουν τη σύλληψη. Πρωταγωνιστούν οι Φάρλεϊ Γκρέιντζερ και Ρόμπερτ Γουόκερ.

Η Κοιλάδα των Μελισσών (The Valley of the Bees)

Εξαιρετικού ενδιαφέροντος τσέχικο ιστορικό δράμα του 1968, σε σκηνοθεσία Φραντίσεκ Βλάτσιλ, με τους Πετρ Τσέπεκ, Γιαν Κάτσερ, Βέρα Γκαλατίκοβα κ.ά. Ο νεαρός Οντρέι ενηλικιώνεται μέσα σε ένα αυστηρό θρησκευτικό τάγμα, όπου ένας βετεράνος Σταυροφόρος Τεύτονας Ιππότης γίνεται μέντοράς του. Ο Οντρέι εγκαταλείπει αυτή τη ζωή, επιστρέφει στο πατρικό του κάστρο και παντρεύεται τη νεαρή χήρα του πατέρα του. Μα ο ανελέητος μέντοράς του είναι έτοιμος να τον καταδιώξει μέχρι την άκρη του κόσμου. Τολμηρό, θρησκευτικό, υπαρξιακό δράμα, για την εποχή του, με ορισμένες σκηνές ανθολογίου και σημαντικού ενδιαφέροντος για τους σινεφίλ.

NEWSIT

Σινεμά: Πρεμιέρα για το “The Good Boss” με τον Χαβιέρ Μπαρδέμ και για ακόμη 7 ταινίες

Πέντε νέες ταινίες κάνουν πρεμιέρα στα σινεμά από απόψε Πέμπτη (17.2.2022) και για όλη την εβδομάδα, εκ των οποίων η μία είναι οσκαρική ενώ επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη και ο αγαπημένος ηθοποιός Τζέισον Στέιθαμ αλλά και ο Τομ Χόλαντ, μετά την τεράστια επιτυχία του «Spider-Man: No Way Home».

Έτσι λοιπόν, σήμερα, κάνουν πρεμιέρα στα σινεμά οι εξής ταινίες: Το υποψήφιο με έξι Όσκαρ βιογραφικό δράμα «Η Μέθοδος των Γουίλιαμς», με τον Γουίλ Σμιθ να είναι υποψήφιος για το βραβείο Α’ Ανδρικού Ρόλου, τη βίαιη περιπέτεια «Ένας Οργισμένος Άντρας Εκδικείται» του Γκάι Ρίτσι, με τον Τζέισον Στέιθαμ, το τουρκικό δράμα «Φύλακας Αδερφός», η περιπέτεια «Uncharted» που αποτελεί μεταφορά ενός βιντεοπαιχνιδιού στη μεγάλη οθόνη και το δράμα από την Αίγυπτο «Τα Μυστικά της Αδερφής μου».

Η Μέθοδος των Γουίλιαμς (King Richard)

Δραματική βιογραφία, αμερικανικής παραγωγής του 2021, σε σκηνοθεσία Ρεϊνάλντο Μάρκους Γκριν, με τους Γουίλ Σμιθ, Τζον Μπέρνταλ, Αουνχάνιουε Έλις, Σανίγια Σίντνεϊ, Ντέμι Σίνγκλετον κ.ά.

Εκτός από το ”αμερικάνικο όνειρο” εδώ και κάποια χρόνια υπάρχει και το ”αφροαμερικάνικο όνειρο” βασικός εκπρόσωπος του οποίου -τουλάχιστον για το Χόλιγουντ- θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ο Γουίλ Σμιθ. ”Η Μέθοδος των Γουίλιαμς” δένει απόλυτα με τον πρωταγωνιστή της, αποτελεί επιτομή αυτού του ”ονείρου”, καθώς μέσα από την ιστορία του πατέρα των δυο διάσημων τενιστριών, της Σερένα και της Βένους Γουίλιαμς, που για χρόνια πρωταγωνίστησαν στα γήπεδα του τένις, ”αποδεικνύεται” ότι με σκληρή, επίπονη προσπάθεια θα πετύχεις στην Αμερική. Τόσο απλά… Ένα πολυδιαφημισμένο μοντέλο, ένας μύθος που κρύβει όλες τις παθογένειες των ΗΠΑ, τη βαρβαρότητα ενός άκρατου καπιταλισμού, της χαώδους κοινωνικής ανισότητας, της θεοποίησης του χρήματος.

Η ταινία του φιλόδοξου, επίσης, Αφροαμερικάνου σκηνοθέτη Ρεϊναλντο Μάρκους Γκριν, ξεκινάει με μια λευκή κοινωνική λειτουργό να επισκέπτεται το σπίτι των Γουίλιαμς για να ελέγξει τις συνθήκες που μεγαλώνουν η Σερένα και η Βένους, καθώς υπάρχει καταγγελία που υποστηρίζει ότι ο πατέρας τις παραζορίζει με τη σκληρή προπόνηση που τους έχει επιβάλει. Ο Ρίτσαρντ Γουίλιαμς θα παραδεχθεί ότι αυτό ισχύει, γιατί, όπως λέει, θέλει να κρατήσει μακριά από τους επικίνδυνους δρόμους του Λος Άντζελες τις κόρες του και θέλει να τις δει πρωταθλήτριες στο τένις.

Ο Ρίτσαρντ Γουίλιαμς, στον οποίο επικεντρώνεται η ταινία, που έχει ζήσει την απόρριψη, έχει καταστρώσει, πριν ακόμη γεννηθούν οι δυο κόρες του, ένα σχέδιο επιτυχίας, που θα τις κάνει νούμερο ένα στο τένις. Προσηλωμένος, στα όρια τής εμμονής, στο σχέδιό του, βάζοντας στο μυαλό των κοριτσιών το ”μικρόβιο” του πρωταθλητισμού από τα μικράτα τους και με εξοντωτική προετοιμασία και προπόνηση θα κάνει τα πάντα για να πετύχει, βρίσκοντας τους κατάλληλους προπονητές, τους ανθρώπους που θα τον βοηθήσουν και πάντα επιβάλλοντας τις ιδέες του και κυριαρχώντας στις ψυχές τους. Έτσι, κόντρα στις προκαταλήψεις, τη λευκή υπεροχή, τις τεράστιες δυσκολίες και την οικογενειακή ισορροπία, ο Ρίτσαρντ Γουίλιαμς θα δώσει τη μάχη του και θα τα καταφέρει.

Μια ταινία, που πατά με σιγουριά στο είδος του αθλητικού βιογραφικού δράματος, το οποίο ελκύει ιδιαιτέρως το ευρύ αμερικανικό κοινό, με τις συμβάσεις και τις ευκολίες μιας συναισθηματικής φόρτισης και βεβαίως με πολλά ”ναι, μεν αλλά”, τα οποία αφορούν και τον Γουίλ Σμιθ, που κάνει μια καλή -κλισέ- ερμηνεία, αλλά μοιάζει περισσότερο σαν να εκλιπαρεί για το Όσκαρ. Άλλωστε η ταινία, που έχει στηθεί πάνω του, έχει όλα τα στοιχεία που θα ενθουσιάσουν το καλοβολεμένο αφροαμερικανό Χόλιγουντ και γενικότερα το σύστημα αξιών που προωθεί η καθεστηκυία αμερικανική τάξη.

Όλα λοιπόν για το Όσκαρ, από τον Γουίλ Σμιθ, που ήδη μπήκε ανάμεσα στους υποψήφιους για τον Α’ Ανδρικό Ρόλο (η ταινία προτάθηκε συνολικά με έξι Όσκαρ και ανάμεσά τους για εκείνο της ”Καλύτερης Ταινίας”…) και τώρα μπορεί να ελπίζει. Να ελπίζει για ένα φινάλε ανάλογο με την ταινία του, όταν οι χορηγοί ρίχνουν χρυσάφι στα πόδια των κοριτσιών και για αυτόν, όταν τα μέλη της Ακαδημίας του παραδώσουν το χρυσό αγαλματίδιο. Χάπι εντ. Τόσο απλά…

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Εξοπλισμένος με ένα ξεκάθαρο όραμα και ένα παράτολμο σχέδιο 78 σελίδων, ο Ρίτσαρντ Γουίλιαμς είναι αποφασισμένος να γράψει ιστορία μαζί με τις κόρες του, Βένους και Σερένα. Με σκληρές προπονήσεις στα εγκαταλελειμμένα γήπεδα της Καλιφόρνια, τα δύο ακατάβλητα κορίτσια σφυρηλατήθηκαν από την ανυποχώρητη αφοσίωση του πατέρα τους και την ισορροπημένη προσέγγιση της μητέρας τους, για να αντιμετωπίσουν ανυπέρβλητα εμπόδια και να ξεπεράσουν κάθε προσδοκία.

Ένας Οργισμένος Άντρας Εκδικείται (Wrath of Man)

Περιπέτεια, αμερικανικηής και βρετανικής παραγωγής του 2021, σε σκηνοθεσία Γκάι Ρίτσι, με τους Τζέισον Στέιθαμ, Σκοτ Ίστγουντ, Τζέφρι Ντόνοβαν, Τζος Χάρτνετ κ.ά.

Βίαιη περιπέτεια εκδίκησης, από τον μάστορα του είδους Γκάι Ρίτσι, ο οποίος καταφέρνει να ανεβάσει την αδρεναλίνη, αλλά αγκομαχάει σεναριακά και πολλές φορές τα αναμενόμενα κλισέ λειτουργούν ανασταλτικά στο σασπένς, ενώ η προσπάθεια να δοθεί κάποιο βάθος στους χαρακτήρες σκοντάφτει αφενός στα απίθανα που συμβαίνουν στην ταινία και αφετέρου στις επίπεδες ερμηνείες.

Στα πρώτα πλάνα της ταινίας ακούγεται η ατάκα «δεν είναι μπάτσος, ποιος είναι;». Η απάντηση απλή. Είναι ο Τζέισον Στέιθαμ, που έρχεται να ισοπεδώσει τα πάντα γύρω του, προκειμένου να βρει τον ψυχρό εκτελεστή τού γιου του, σε μια ληστεία χρηματαποστολής.

Ο Στέιθαμ, που εδώ θα ξανασυναντηθεί για τέταρτη φορά κινηματογραφικά με τον Ρίτσι, είναι λιγομίλητος, παγερά ανέκφραστος, δημιουργώντας αρχικά ένα μυστήριο γύρω από το πρόσωπό του, αλλά σιγά σιγά χάνει όλα τα πλεονεκτήματα του ρόλου του, για να εξελιχθεί σε έναν αδυσώπητο τιμωρό, με τα γνωστά και αναμενόμενα κλισέ για το είδος με τους πολυάριθμους φαν.

Απ’ την πλευρά του, ο Γκάι Ρίτσι, μπορεί να κρατά το ρυθμό, εκτός από το δεύτερο μέρος, σε ψηλές στροφές, να προσφέρει θεαματικές σκηνές βίας και να ρίχνει όλους τους άσους του για να διασκεδάσει με το δικό του τρόπο το κοινό -αυτή τη φορά, όμως, χωρίς το γνώριμο χιούμορ του. Χάνει, όμως, όταν επιχειρεί να συνδυάσει τα σχέδια που κάνουν επί χάρτου οι εγκληματίες με την πραγματική δράση, την ακρίβεια του χρόνου και μια σειρά από γεγονότα που δεν στέκονται ούτε με σφαίρες. Ο Ρίτσι κάνει τα εύκολα δύσκολα, βάζοντας ψηλά τον πήχη, χωρίς να διαθέτει ένα στέρεο σενάριο και την απαραίτητη προσήλωση στις λεπτομέρειες, που θα πέρναγαν ίσως απαρατήρητες αν δεν τις έκανε ο ίδιος σημαντικές για την ταινία του.

Ο συμπαθής Τζέισον Στέιθαμ το παλεύει όσο μπορεί, αλλά ο παγερός χαρακτήρας του στο τέλος μοιάζει με ξύλο απελέκητο.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Ένας μυστηριώδης φύλακας χρηματαποστολών εκπλήσσει τους συναδέλφους του με τις φονικές ικανότητες του, κατά τη διάρκεια της απόπειρας ληστείας του θωρακισμένου οχήματος τους. Το πλήρωμα διερωτάται το ποιος είναι και από πού ήρθε. Σύντομα, το κίνητρο του γίνεται ξεκάθαρο, καθώς κάνει δραματικά και αμετάκλητα βήματα για να διευθετήσει έναν παλιό λογαριασμό.

Φύλακας Αδερφός (Brother’s Keeper)

Δραματική ταινία, τουρκικής παραγωγής του 2021, σε σκηνοθεσία Φερίτ Καραχάν, με τους Σαμέτ Γιλντίζ, Εκίν Κος, Μαχίρ Ιπέκ, Μελίχ Σελτζούκ κ.ά.

Λιτό, τραχύ, ρεαλιστικό δράμα, ενδεικτικό δείγμα ενός ευαίσθητου κοινωνικού σινεμά, με πολιτική σαφή τοποθέτηση απέναντι στο τουρκικό κράτος, με φρέσκια ματιά και εξαιρετικές ερμηνείες, που μας έρχεται από την Τουρκία και τον Φερίτ Καραχάν. Ένα φιλμ που κατέκτησε το βραβείο Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου στο τμήμα Πανόραμα της Μπερλινάλε το 2021, ενώ κέρδισε και τα βραβεία σεναρίου και μοντάζ στο Φεστιβάλ Αττάλειας, της σημαντικότερης κινηματογραφικής διοργάνωσης στην Τουρκία.

Ο Καραχάν, έχοντας τις δικές του παιδικές μνήμες από τη ζωή σε ένα οικοτροφείο, αφηγείται την ιστορία ενός παιδιού σε αυστηρό οικοτροφείο στα βουνά της Ανατολίας που προσπαθεί να σώσει έναν φίλο συμμαθητή του που έχει αρρωστήσει βαριά κι ενώ έχει να αντιμετωπίσει την αδιαφορία των δασκάλων, τη γραφειοκρατία, το αναχρονιστικό εκπαιδευτικό σύστημα, αλλά και διαδεδομένα στερεότυπα.

Ο 38χρονος σκηνοθέτης, κινηματογραφεί με φυσικότητα και νεύρο, με την κάμερα στο χέρι, προσδίδοντας ένα συναρπαστικό ρεαλισμό, αλλά ορισμένες φορές πέφτει θύμα ενός κινηματογράφου καταγγελίας και της μονοδιάστατης περιγραφής των αρνητικών χαρακτήρων.

Με σκληρές εικόνες, περιγράφοντας τις καταπιεστικές συνθήκες που επικρατούν στο οικοτροφείο, μέσα στο παγωμένο περιβάλλον, αναδεικνύει αυθόρμητα την αξία τής φιλίας και των δεσμών αλληλεγγύης, τα μοναδικά εφόδια των δυο παιδιών απέναντι στις αντίξοες καταστάσεις που πρέπει να αντιμετωπίσουν.

Ο Καραχάν, στηλιτεύει τα στερεότυπα του εκπαιδευτικού συστήματος, που έχουν ριζώσει εδώ και δεκαετίες στη χώρα του και συνάμα κάνει ένα σχόλιο για την αντιμετώπιση των Κούρδων, ενώ πρέπει να του αποδοθούν τα εύσημα για τη δουλειά που έχει κάνει με τους πιτσιρικάδες ηθοποιούς και ειδικά με τον Σαμέτ Γιλντίζ.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Ο Γιουσούφ και ο καλύτερος του φίλος Μέμο είναι Κούρδοι μαθητές σε ένα απομονωμένο δημοτικό σχολείο στα βουνά της Ανατολίας. Όταν ο Μέμο αρρωσταίνει μυστηριωδώς, ο Γιουσούφ υποχρεώνεται να παλέψει ενάντια στα γραφειοκρατικά εμπόδια που θέτει η καταπιεστική διεύθυνση του σχολείου, προκειμένου να τον βοηθήσει. Καθώς ο χρόνος πιέζει ασφυκτικά, δάσκαλοι και παιδιά αλληλοκατηγορούνται, και στην επιφάνεια βγαίνουν κακίες, αισθήματα ενοχής, μυστικά και ψέματα…

Uncharted

Περιπέτεια, αμερικανικής παραγωγής του 2022, σε σκηνοθεσία Ρούμπεν Φλάισερ, με τους Τομ Χόλαντ, Μαρκ Γουόλμπεργκ, Σοφία Άλι, Τάτι Γκάμπριελ, Αντόνιο Μπαντέρας κ.ά.

Ακόμη μία ταινία που βασίζεται σε ένα βιντεοπαιχνίδι, από τα πλέον εμπορικά στο νεανικό κοινό, εκεί που στοχεύουν και οι παραγωγοί της. Μια θεαματική περιπέτεια, που προσπαθεί να μπει στο σύμπαν ηρώων όπως ο Ιντιάνα Τζόουνς, με αγαρμποσύνη και χωρίς ούτε τα στοιχειώδη κινηματογραφικά στάνταρ, θέλοντας να εκμεταλλευτεί, εκτός από το βιντεοπαιχνίδι, τη δημοφιλία του Τομ Χόλαντ (λόγω Spiderman), τη συμπαθητική φιγούρα του Μαρκ Γουόλμπεργκ και το βλοσυρό ύφος του Αντόνιο Μπαντέρας, στο ρόλο του κακού.

Βεβαίως, οι φαν του βιντεοπαιχνιδιού και της ανέμελης περιπέτειας θα πάρουν αυτό που τους υπόσχεται η ταινία, δηλαδή μια διασκεδαστική περιπέτεια, με την αναζήτηση ενός μυθικού θησαυρού του Μαγγελάνου από τους δυο ήρωες, τις εντυπωσιακές και εξωπραγματικές σκηνές και τις χιουμοριστικές ατάκες, που ορισμένες φορές λειτουργούν αποτελεσματικά και σπάνε τη μονοτονία.

Ωστόσο, ο Ρούμπεν Φλάισερ, ακόμη ένας εκπρόσωπος της «χρυσής μετριότητας» του Χόλιγουντ («Venom», «Zombieland»), δείχνει να εξαντλείται γρήγορα και να βάζει στον αυτόματο πιλότο τη σκηνοθεσία και τις συνταγές «επιτυχίας» που πλέον νομίζεις ότι έχουν γίνει νόμος.

Ακόμη μια ταινία που καταδεικνύει το τεράστιο πρόβλημα του Χόλιγουντ στο να βρει, αν μη τι άλλο, αξιοπρεπή σενάρια, να προχωρήσει ένα βήμα από τις ξινισμένες πλέον συνταγές και να προσφέρει, ακόμη και δίχως ιδιαίτερες απαιτήσεις, ένα δίωρο ψυχαγωγίας.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Ο ερασιτέχνης κλέφτης Nathan στρατολογείται από τον έμπειρο κυνηγό θησαυρών Victor ”Sully” για την εύρεση του χαμένου θησαυρού του Μαγγελάνου πριν από 500 χρόνια. Αυτό που ξεκινά ως μια απλή ληστεία για το δίδυμο, γίνεται μια πολυταξιδεμένη περιπέτεια να φτάσουν πρώτοι πριν τον αδίστακτο Moncanda ο οποίος και θεωρεί πως είναι ο νόμιμος κληρονόμος του. Αν ο Nate και o Sully καταφέρουν να απαντήσουν τους γρίφους και λύσουν ένα από τα παλαιότερα μυστήρια στον κόσμο, μπορούν όχι μόνο να διεκδικήσουν λεία αξίας 5 δισ. δολαρίων αλλά ίσως να βρουν και τον χαμένο αδερφό του Nate. Το μόνο που χρειάζεται είναι να αντέξουν ο ένας τον άλλο.

Προβάλλεται ακόμη η ταινία:

Τα Μυστικά της Αδερφής μου (Souad)

Ιστορία ενηλικίωσης με φόντο τη σύγχρονη Αίγυπτο, γυρισμένη από την Αϊτέν Αμίν το 2020 και με πρωταγωνίστρια την Μπασάντ Άχμεντ. Ένα δράμα, για τη νέα γενιά της αραβικής χώρας, που γοητεύεται από τον ανεξερεύνητο ακόμη κόσμο του διαδικτύου και τον δυτικό τρόπο ζωής.

Το φιλμ, προβλήθηκε στο Φεστιβάλ των Καννών και επιλέχθηκε από την Αίγυπτο ως επίσημη πρόταση για το Όσκαρ Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας. Το στόρι, μας μεταφέρει σε μια μικρή πόλη στο Δέλτα του Νείλου, όπου μια 19χρονη κοπέλα, ζει διπλή ζωή, την αληθινή που καθορίζεται από τη συντηρητική αιγυπτιακή κοινωνία και τη μυστική, αυτή του διαδικτύου.

NEWSIT

Σινεμά: Πρεμιέρα για το «King Richard», το «Uncharted» και ακόμη τρεις ταινίες

Τρεις μόνο νέες ταινίες θα κάνουν πρεμιέρα απόψε Πέμπτη (27.1.2022) στα σινεμά όλης της χώρας, καθώς συνεχίζεται το δράμα της πτώσης των εισιτηρίων.

Το πρόγραμμα των σινεμά, που χαρακτηρίζεται από ταινίες που καταπιάνονται με πολιτικά ιστορικά γεγονότα, αποτελείται από το φιλόδοξο -και για τα Όσκαρ- βιογραφικό δράμα «Μπέλφαστ» του Κένεθ Μπράνα, το πολιτικό θρίλερ «Αζόρ: Ο Κώδικας του Τραπεζίτη» του Ελβετού Αντρέας Φοντάνα και το ελληνικό ντοκιμαντέρ «Χρυσή Αυγή: Υπόθεση όλων μας» της Αντζελίκ Κουρούνη.

Μπέλφαστ (Belfast)

Βιογραφικό δράμα, βρετανικής παραγωγής του 2021, σε σκηνοθεσία Κένεθ Μπράνα, με τους Τζουντ Χιλ, Κατριόνα Μπαλφ, Τζούντι Ντεντς, Τζέιμι Ντόρναν, Σιέραν Χιντς, Κόλιν Μόργκαν κ.ά.

Από τις ταινίες που διαφημίζονται ως φαβορί για τα Όσκαρ από τις μέχρι τώρα εντυπώσεις που προκάλεσε όπου προβλήθηκε, αλλά κυρίως μετά και το βραβείο κοινού που κέρδισε στο Φεστιβάλ του Τορόντο, μια διάκριση που θεωρείται σχεδόν σαν διαβατήριο για τις υποψηφιότητες από την Ακαδημία Κινηματογράφου. Και δεν θα ‘ναι καθόλου περίεργο, καθώς η βιογραφική ταινία του Κένεθ Μπράνα και καλογυρισμένη είναι και ενδιαφέρον έχει και αξιοπρόσεκτες ερμηνείες διαθέτει και δεν ενοχλεί, αφού κινείται εντός του πολιτικά ορθού, του εξωραϊσμού μίας πολυτάραχης περιόδου.

Ο Βρετανός σκηνοθέτης και ηθοποιός, που θεωρήθηκε από νωρίς ως ο διάδοχος του Λόρενς Ολιβιέ, αλλά σύντομα προσγειώθηκε στα δικά του, πράγματι αξιόλογα, κυβικά, επιλέγει να μιλήσει για εκείνη την ταραγμένη περίοδο, στα τέλη της δεκαετίας του ’60, στη Βόρεια Ιρλανδία, απ’ όπου κατάγεται, μέσα από τα αθώα μάτια ενός μικρού αγοριού (τα δικά του βιώματα), τον μοναχογιό μιας φτωχής οικογένειας προτεσταντών στο Μπέλφαστ, που δεν θέλησε να ενταχθεί στις φανατικές ομάδες ενάντια στους καθολικούς. Ο Μπράνα, αποφεύγει να πάρει θέση σαν ο διάβολος το λιβάνι στο ζήτημα της Βόρειας Ιρλανδίας, παραμένει περίπου απολιτικός και αφήνει εκτός σεναρίου -δικού του- τις αιτίες, τις ανισότητες, τη φτώχεια, που οδήγησαν στη ανεξέλεγκτη βία. Έτσι, έχοντας έτοιμη τη δικαιολογία της αθωότητας ενός παιδιού, ωραιοποιεί τις συνθήκες και τις καταστάσεις στο Μπέλφαστ, η κρατική καταστολή μοιάζει απαραίτητη, η βρετανική απάνθρωπη σκληρότητα έναντι των καθολικών απουσιάζει παντελώς, ενώ πολλές φορές φέρνει στο μυαλό, δίνει την αίσθηση ότι πρόκειται για μία εκτός των ορίων διαμάχη μεταξύ των οπαδών δυο ποδοσφαιρικών ομάδων τής πόλης, που θέλουν να λύσουν τις διαφορές τους στους δρόμους.

Βεβαίως, υπάρχουν σκόρπιες εικόνες, κάποιες κουβέντες, κυρίως από τη γιαγιά και τον παππού του μικρού ήρωα, έναν φανατικό προτεστάντη παπά, λόγια των γειτόνων, που φανερώνουν ότι συμβαίνει κάτι σοβαρότερο απ’ τις ανάλαφρες περιπέτειες του μπόμπιρα στους δρόμους της γειτονιάς του. Ο Μπράνα μπορεί να θεωρεί υποχρέωσή του να στείλει μια επιστολή αγάπης στην Ιρλανδία των παιδικών του χρόνων, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η ιστορία μπορεί να ξαναγράφεται κατά το δοκούν, αποσιωπώντας τα πραγματικά γεγονότα.

Από κει και πέρα, η επιλογή του να κινηματογραφήσει σε ασπρόμαυρο, αξιοποιώντας την καλή φωτογραφία τού Ελληνοκύπριου Χάρη Ζαμαμπαρλούκου είναι η ενδεδειγμένη, όπως και να ακολουθήσει ένα χαλαρό τρόπο αφήγησης, αφήνοντας να αναπνεύσει δραματουργικά το φιλμ και οι ερμηνείες, να δώσει μια ανάλαφρη νοσταλγική διάσταση σε μνήμες που κανονικά θα έπρεπε να έχουν στοιχειώσει τον σκηνοθέτη. Κάτι που τονώνει και με τα τραγούδια και τη μουσική του Βαν Μόρισον τα οποία αποτελούν βασικό συστατικό της ταινίας.

Με δυο λόγια, ένα φιλμ που έχει το ενδιαφέρον του, έχει όλα τα συστατικά για τα Όσκαρ, αλλά του λείπει το πάθος και κυρίως η διάθεση να μπει στην ουσία τού προβλήματος στην Ιρλανδία, να κοιτάξει κατάματα την ιστορία, ακόμη και από την πλευρά των προτεσταντών.

Ιδανικός ο μπόμπιρας Τζουντ Χιλ στον ρόλο του μικρού Κένεθ Μπράνα, γοητευτικότατη η Κατριόνα Μπαλφ, στο ρόλο της εύθραυστης, μοναχικής αλλά και θαρραλέας μητέρας, σοβαρός ο Τζέιμι Ντόρναν που υποδύεται τον πατέρα, που λείπει συνεχώς για δουλειές, ενώ εξαιρετικές είναι οι εμφανίσεις του παππού και της γιαγιάς, Σίεραν Χιντς και Τζούντι Ντετς, αντίστοιχα.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Η ιστορία ενός μικρού παιδιού στο νότιο Μπέλφαστ στα τέλη της δεκαετίας του ’60. Η ανέμελη εποχή για τον 9χρονο φαίνεται ότι θα διακοπεί απότομα, καθώς η κοινότητα που ανήκει και ζει αρμονικά, παρά τα προβλήματα της καθημερινότητας, θα διαταραχτεί από συγκρούσεις σε όλη την πόλη, με τη θρησκεία να πυροδοτεί το μίσος. Καθολικοί εναντίον Προτεσταντών. Οι γονείς του, ένα παθιασμένο ζευγάρι της εργατικής τάξης, με οικονομικές δυσκολίες, προσπαθεί να τα βγάλει πέρα και ο πατέρας αναγκάζεται να δουλέψει στην Αγγλία. Όταν το μίσος θα τους χτυπήσει την πόρτα ο μικρός θα πρέπει να ενηλικιωθεί απότομα, ενώ οι γονείς του θα πρέπει να λάβουν δύσκολες αποφάσεις για το μέλλον της οικογένειας…

Αζόρ: Ο Κώδικας του Τραπεζίτη (Azor)

Δραματικό πολιτικό θρίλερ, ελβετικής και αργεντινής παραγωγής του 2021, σε σκηνοθεσία Αντρέας Φοντάνα, με τους Φαμπρίτσιο Ροντζιόνε, Στεφανί Κλεό, Κάρμεν Ιριόντο, Χουάν Τρεντς, Ιγκνάσιο Βίλα, Πάμπλο Τόρε, Έλι Μεδέιρος κ.ά.

Αρκούντως ενδιαφέρουσα και άλλο τόσο περίεργη ταινία, που μπορεί να μας συστήνεται ως πολιτικό θρίλερ, αλλά μοιάζει περισσότερο με δραματικό ψυχογράφημα. Και αυτό γιατί το στόρι της ταινίας, του πρωτοεμφανιζόμενου Ελβετού σκηνοθέτη Αντρέας Φοντάνα, μπορεί να μας μεταφέρει στην Αργεντινή του 1980 και του δικτάτορα Βιντέλα, αλλά εστιάζει σαφώς στους ιδιωτικούς τραπεζίτες και τις συναλλαγές τους με την υψηλή κοινωνία του Μπουένος Άιρες.

Αν εξαιρεθεί μία σκηνή στην έναρξη της ταινίας, με δυο πάνοπλους στρατιώτες να ελέγχουν δυο νεαρούς σε κάποιο κεντρικό δρόμο και το αποκαλυπτικό φινάλε (όχι τόσο για τους χουντικούς όσο για τη χαμένη ψυχή του τραπεζίτη) το πολιτικό απουσιάζει.

Ο Φοντάνα, βλέποντας κάποιες σημειώσεις του τραπεζίτη παππού του, δεν καταπιάνεται με το εύκολο κομμάτι της καταδίκης μιας χούντας, αλλά με το δύσκολο, αυτό της διερεύνησης του ψυχισμού ενός τραπεζίτη και τη τακτική τού “ιδρύματος” που εκπροσωπεί, που βλέπουν ευκαιρίες εκεί που άλλοι βλέπουν απολυταρχία, απανθρωπιά, φόνους και ατελείωτα δράματα. Και ταυτόχρονα λοιδορεί υποδόρια την, ανέγγιχτη από τους πραξικοπηματίες, άρχουσα τάξη που θέλει να εξασφαλίσει ακόμη περισσότερα κέρδη, να βρεθεί και μετά την πτώση του στρατιωτικού καθεστώτος και πάλι καβάλα στα πράγματα και στον λαό, έτοιμη για μεταρρυθμίσεις και δικαιώματα, που θα τους δώσουν το περιθώριο για ακόμη περισσότερο πλούτο.

Το σενάριο θέλει έναν Ελβετό, γόνο τραπεζιτών και τη γυναίκα του να επισκέπτεται το Μπουένος Άιρες, μετά την αιφνίδια εξαφάνιση ενός συνεργάτη του, που είναι ιδιαίτερα αγαπητός στους κύκλους της αριστοκρατίας, αναζητά επενδυτές για την τράπεζά του, ανταγωνιζόμενος έναν άλλο τραπεζίτη, εκπρόσωπο μεγάλης τράπεζας, αλλά και του άφαντου συνεργάτη του.

Ο Φοντάνα, προσηλωμένος αυστηρά στις σχέσεις τού τραπεζίτη με τους υποψήφιους επενδυτές, τοποθετεί την πλοκή πίσω από κλειστές πόρτες, σε δωμάτια πολυτελών ξενοδοχείων, κήπους επαύλεων, υποφωτισμένα μπαρ, στις συζητήσεις και τις διαπραγματεύσεις του τραπεζίτη με τους εκπροσώπους του πλούτου, πολλές φορές κόντρα στην απαραίτητη οικονομία της ταινίας και ορισμένες στιγμές κουράζοντας τον θεατή, που περιμένει να δει μία σημαντική εξέλιξη, μία ανατροπή. Κάτι που θα έρθει στο τέλος, καθώς ο συνεσταλμένος και χειραγωγούμενος από τη σύζυγό του τραπεζίτης, θα αποκαλύψει τον πραγματικό εαυτό του και συνάμα θα φανερώσει την αχρεία ύπαρξη των ανθρώπων που έκαναν τις βρομοδουλειές για τη χούντα.

Η ταινία του Φοντάνα πράγματι πάσχει από πλατειασμό, με σκηνές που επαναλαμβάνονται, αλλά και την εξάλειψη κάθε -έστω και διακριτικής- αναφοράς στο απάνθρωπο καθεστώς, το παιχνίδι των ξένων μυστικών υπηρεσιών, τον αγώνα και τις θυσίες ενός λαού. Κάτι που θα ανέβαζε και την ένταση, το ενδιαφέρον της ταινίας.

Μετρημένη και ως ένα βαθμό συγκρατημένη η ερμηνεία του πρωταγωνιστικού ζευγαριού, του εσωστρεφούς Φαμπρίτσιο Ροντζιόνε και της γοητευτικής, απόμακρα, παγερής Στεφανί Κλεό.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Στην υπό δικτατορία Αργεντινή του 1980, ένας Ελβετός τραπεζικός εξαφανίζεται κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. Όταν ο αντικαταστάτης του αναλαμβάνει να διερευνήσει ο ίδιος την υπόθεση, βυθίζεται σε ένα μυστήριο που εκτυλίσσεται πίσω από τις βαριές πόρτες μεγαλοαστικών γραφείων και τους πυκνούς κήπους των νεόπλουτων ευνοούμενων του καθεστώτος.

Χρυσή Αυγή: Υπόθεση όλων μας

Ντοκιμαντέρ, ελληνικής παραγωγής του 2021, σε σκηνοθεσία Ανζελίκ Κουρούνη. Πέντε χρόνια μετά την κυκλοφορία της πολυσυζητημένης και πολυβραβευμένης ταινίας “Χρυσή Αυγή, προσωπική υπόθεση”, η Αντζελίκ Κουρούνη επιστρέφει με το ντοκιμαντέρ “Χρυσή Αυγή. Υπόθεση όλων μας”, ολοκληρώνοντας την πολυετή έρευνά της και υπενθυμίζοντας, σε μια κοινωνία που διακρίνεται για την κοντή της μνήμη, όλα αυτά που έκαναν το ναζιστικό μόρφωμα τρίτη κοινοβουλευτική δύναμη, αλλά και τις καθοριστικές στιγμές της ιστορικής, πλέον, δίκης που αποφάσισε ότι πρόκειται για εγκληματική οργάνωση.

Έχοντας παρακολουθήσει στενά τη δίκη της Χρυσής Αυγής, μέχρι την τελική καταδικαστική απόφαση, η σκηνοθέτρια αναζητά απαντήσεις για το ποια μπορεί να είναι η αντίσταση στον φασισμό ή το νεοναζισμό που συνεχώς βρίσκει -και ειδικά στην Ευρώπη- τον χώρο για να περάσει την ιδεολογία του μίσους, να ξυπνήσει εφιάλτες από το παρελθόν. Ταυτόχρονα, δεν θα μπορούσε να μην αναδείξει την τραγική μάνα του αδικοχαμένου Παύλου Φύσσα, Μάγδα, ένα εμβληματικό πρόσωπο στον αγώνα κατά του φασισμού.

Η σκηνοθέτρια μεθοδικά, αν και συμβατικά, καταγράφει την ιστορία και την εσωτερική λειτουργία της Χρυσής Αυγής και θέτει ερωτήματα σε ευρωβουλευτές στις Βρυξέλλες, πολιτικούς αναλυτές, υπουργούς και αντιφασίστες ακτιβιστές για την αντιμετώπιση του φαινομένου.

Σίγουρα, ένα χρήσιμο ντοκιμαντέρ, που η παρακολούθησή του θα γεμίσει ενοχές όλους αυτούς που έκλειναν τα μάτια στον φασισμό κι εκείνους που χρησιμοποίησαν την εγκληματική οργάνωση για πολιτικές επιδιώξεις και συμφέροντα.

Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ

NEWSIT