Η πολύωρη καθιστική ζωή μπορεί να βλάψει την υγεία της καρδιάς

Ακόμη και όσοι ασκούνται τακτικά δεν έχουν αυξημένο κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας και καρδιαγγειακού θανάτου ως αποτέλεσμα δέκα ή περισσότερων ωρών καθιστικής συμπεριφοράς την ημέρα. Αυτή η διαπιστώνει έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό του Αμερικανικού Κολεγίου Καρδιολογίας JACC και παρουσιάστηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας.

Οι ερευνητές μελέτησαν δεδομένα από τη βρετανική τράπεζα δεδομένων υγείας UK Biobank για σχεδόν 90.000 άνδρες και γυναίκες, με μέσο όρο ηλικίας 62 ετών. Οι συμμετέχοντες υπέβαλαν δεδομένα από ένα επιταχυνσιόμετρο που φορούσαν στον καρπό για να καταγράψουν την κίνηση τους επί επτά ημέρες. Ο μέσος χρόνος καθιστικής συμπεριφοράς την ημέρα ήταν 9,4 ώρες.

Έπειτα από μια μέση παρακολούθηση οκτώ ετών, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι περισσότερες από 10,6 ώρες καθιστικής συμπεριφοράς την ημέρα συνδέθηκαν σημαντικά με μελλοντική καρδιακή ανεπάρκεια και καρδιαγγειακό θάνατο. Αντίθετα, ο κίνδυνος κολπικής μαρμαρυγής και εμφράγματος του μυοκαρδίου αυξήθηκε σταθερά με την πάροδο του χρόνου χωρίς σημαντικές μεταβολές.

Για τους συμμετέχοντες στη μελέτη που πληρούσαν τα συνιστώμενα επίπεδα άσκησης των 150 λεπτών μέτριας έως έντονης σωματικής δραστηριότητας την εβδομάδα, η επίδραση της καθιστικής συμπεριφοράς στους κινδύνους κολπικής μαρμαρυγής και εμφράγματος του μυοκαρδίου μειώθηκαν σημαντικά. Ωστόσο, και σε αυτούς εντοπίστηκε ότι οι επιδράσεις στον υψηλότερο κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας και θνησιμότητας παρέμειναν εμφανείς.

Οι ερευνητές σημειώνουν ότι η αντικατάσταση μόλις 30 λεπτών υπερβολικού χρόνου καθιστικής ζωής κάθε μέρα με κάθε είδος σωματικής δραστηριότητας μπορεί να μειώσει τους κινδύνους για την υγεία της καρδιάς. Στη μελέτη, η προσθήκη μέτριας έως έντονης δραστηριότητας μείωσε τον κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας κατά 15% και καρδιαγγειακή θνησιμότητα κατά 10%, ενώ ακόμη και η ελαφριά δραστηριότητα έκανε τη διαφορά, μειώνοντας τον κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας κατά 6% και θνησιμότητας κατά 9%.

Οι ερευνητές επισημαίνουν αρκετούς περιορισμούς στη μελέτη, όπως ότι τα επιταχυνσιόμετρα που φοριούνται στον καρπό είναι τελεία στην ανίχνευση της στάσης του σώματος και ως εκ τούτου μπορεί να κατατάξουν λανθασμένα τον χρόνο ορθοστασίας ως χρόνο καθαρής ζωής.

Μ.Κουζινοπούλου

ΑΠΕ-ΜΠΕ