Ταινίες Πρώτης Προβολής: Υπαρξιακές αγωνίες, σάτιρα, ξιφομαχίες, παιδικές φιλίες και Τζέισον Στέιθαμ

Πρώτη εβδομάδα μετά τις γιορτές και έξι νέες ταινίες κάνουν πρεμιέρα. Το δραματικό και βραβευμένο στις Κάννες, με τη Χρυσή Κάμερα «Το Δέντρο με τις Χρυσές Πεταλούδες», η σάτιρα «Ονειρικό Σενάριο», με τον Νίκολας Κέιτζ, η βίαιη περιπέτεια «Ο Μελισσοκόμος», με τον Τζέισον Στέιθαμ, η γαλλική υπερπαραγωγή «Οι Τρεις Σωματοφύλακες: Μιλαίδη», το ουμανιστικό δράμα «Θαύμα: Λευκό Πουλί» και το εξαιρετικό και πολυβραβευμένο animation «Ο Φίλος μου το Ρομπότ» από σήμερα στις κινηματογραφικές αίθουσες όλης της χώρας.

   Το Δέντρο με τις Χρυσές Πεταλούδες

   (“Inside the Yellow Cocoon Shell”) Δραματική ταινία, βιετναμέζικης και γαλλικής παραγωγής του 2023, σε σκηνοθεσία Φαμ Τιεν Άν, με τους Λε Φονγκ Βου, Νγκουγέν Τιν, Βου Νγκονγκ Μαν, Ντίλαν Μπεσό κα.

   Υπαρξιακό δράμα, ποιητικής έμπνευσης και σκηνοθετικής απόδοσης και ταυτόχρονα ένα αφήγημα υπνωτιστικό, μια συναρπαστική ταινία περιπλάνησης σε απάτητα μονοπάτια της φύσης, της απώλειας και της πίστης.

   Ένα φιλμ, ξεχωριστό, που συναντά το σινεμά του Ταρκόφσκι, καθώς οι ιδέες για τη ζωή και τον θάνατο, τα ερωτήματα που θέτει και ο στοχασμός πάνω στη θρησκευτική πίστη, συνδέονται με εικόνες απαράμιλλης ομορφιάς, εκμεταλλευόμενες το φυσικό φως, την παρθένα φύση, το ομιχλώδες τοπίο.

   Ο νεαρός Βιετναμέζος σκηνοθέτης Φαμ Τιεν Αν, που ζει στην Αμερική, σε αυτό το υποβλητικό και γεμάτο αυτοπεποίθηση ντεμπούτο του, θα ξαφνιάσει ευχάριστα, θα κερδίσει τη Χρυσή Κάμερα στο πρόσφατο φεστιβάλ των Καννών, ως πρωτοεμφανιζόμενος σκηνοθέτης και θα αφήσει πολλές υποσχέσεις για το μέλλον.

   Το σενάριο, που υπογράφει ο σκηνοθέτης, διαθέτει ως βάση και εκκίνηση μία απλή ιστορία. Μετά από ένα τροχαίο που στοιχίζει τη ζωή στην κουνιάδα του και αφήνει ορφανό τον μικρό ανιψιό του, ένας 30χρονος άντρας φεύγει από τη Σαϊγκόν και επιστρέφει στη γενέτειρά του στην επαρχία. Κατά τη διάρκεια της περιπλάνησής του ο άντρας θα διαλογιστεί, θα παλέψει με τα δικά του φαντάσματα, θα προβληματιστεί για τη θρησκευτική πίστη, την ανάμνηση του χαμένου αδελφού του και θα συναντήσει έναν παλαιό έρωτά του.

   Τα πρώτα δείγματα της κινηματογραφικής του ματιάς θα εμφανιστούν από την εντυπωσιακή εναρκτήρια σεκάνς, που καθορίζει και την τροχιά πάνω στην οποία θα κινηθεί η ταινία. Αμέτρητες εκτεταμένες λήψεις, θα βάλουν σε ενέργεια σκέψεις για το πεπρωμένο, την αιώνια ζωή και τη χριστιανική πίστη, τα στερεότυπα, την αποξένωση, την απώλεια.

   Μεγάλα θέματα, που είναι φανερό ότι ορισμένες φορές έχει δυσκολία να διαχειριστεί ο νεαρός σκηνοθέτης, καθώς οι υπνωτιστικές και επικές σεκάνς δεν μπορούν να καλύψουν πάντα τους υπαρξιακούς προβληματισμούς του, να ηλεκτρίσουν τον θεατή, να τον κάνουν κοινωνό των οικουμενικών ζητημάτων που θέτει.

   Ικανοποιητικές ερμηνείες, που στάζουν από μελαγχολική διάθεση και ταιριάζουν ομολογουμένως με την γκρίζα υγρασία της ατμόσφαιρας.

   ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Μετά από ένα τροχαίο που οδηγεί την κουνιάδα του στον θάνατο και αφήνει ορφανό τον πεντάχρονο ανιψιό του, ένας άντρας τριάντα χρόνων φεύγει από τη Σαϊγκόν και επιστρέφει στη γενέτειρά του στην επαρχία. Κατά τη διάρκεια μιας περιπλάνησης, ο ταξιδιώτης παλεύει με τα δικά του φαντάσματα: τον αγνωστικισμό του, τον σκεπτικισμό του απέναντι στη θρησκευτική πίστη, την ανάμνηση του αδερφού του που είχε εξαφανιστεί εδώ και καιρό, αλλά και την επαφή με έναν έρωτα από το παρελθόν του που επέλεξε να γίνει μοναχή.

   Ονειρικό Σενάριο

   (“Dream Scenario”) Κωμωδία φαντασίας, αμερικάνικης παραγωγής του 2023, σε σκηνοθεσία Κρίστοφερ Μπόργκλι, με τους Νίκολας Κέιτζ, Τζούλιαν Νίκολσον, Ντίλαν Γκελούλα, Μάικλ Σέρα κα.

   Καυστική και αρκούντως διασκεδαστική σάτιρα, έως ένα σημείο, του 38χρονου Νορβηγού Κρίστοφερ Μπόργκλι, που αποτελεί και το ντεμπούτο του στην Αμερική, για την επιρροή των «διασημοτήτων» και την «κουλτούρα της ακύρωσης» σε έναν κόσμο που συγχέει το ψηφιακό με το πραγματικό περιβάλλον και απομακρύνεται συνεχώς από την αληθινή ζωή.

   Ωστόσο, η ταινία που η ευρηματικότητά της εξαντλείται στο πρώτο μέρος, απέκτησε σε μεγάλο βαθμό την αποδοχή και ένα μεγαλύτερο ενδιαφέρον λόγω της ύπαρξης του Νίκολας Κέιτζ στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Ο Αμερικάνος ηθοποιός, με τη μετεωρική πορεία στο σινεμά, παίζοντας κατά κύριο λόγο σε αδιάφορες ή ανόητες ταινίες τις περασμένες δεκαετίες, αλλά παραμένοντας πάντα συμπαθής ως ένας γοητευτικός ηττημένος της κινηματογραφικής βιομηχανίας, εδώ, πετώντας κάθε χαρακτηριστικό του ήρωα, αλλά και το μεγαλύτερο κομμάτι από το τριχωτό της κεφαλής του, θα κάνει ακόμη μία προσπάθεια, για να ξεφύγει από τα τετριμμένα, να αναζωογονήσει την καριέρα του.

   Υποδυόμενος τον Πολ Μάθιους, έναν βαρετό μεσήλικα, με υπαρξιακά προβλήματα, ακαδημαϊκό και οικογενειάρχη, που η ζωή του αλλάζει δραστικά όταν εμφανίζεται ανεξήγητα στα όνειρα πολλών ανθρώπων και αποκτά αναπάντεχη φήμη. Μόνο που τα όνειρα, με πρωταγωνιστή τον Μάθιους, μετατρέπονται γρήγορα σε εφιάλτες και θα πρέπει να αντιμετωπίσει την περίεργη αυτή συνθήκη, αλλά και τη φήμη του.

   Ο Κέιτζ, βρίσκει την ευκαιρία να απλώσει σαν βούτυρο στο ψωμί του, την ερμηνευτική του δεινότητα πάνω στο ρόλο ενός ανθρώπου που έρχεται σε επαφή με το παράλογο, τη ματαιοδοξία και τη φήμη, αλλά από τα μισά της ταινίας τον εγκαταλείπει το σενάριο. Το στόρι χάνει τη διεισδυτικότητά του και απλώς βάζει στο μπλέντερ τις ιδέες του πρώτου μέρους και τις λοξές ματιές του σκηνοθέτη στο σινεμά του παραλόγου. Το πρώτο μέρος, πάντως, είναι απολαυστικό, ξεκαρδιστικό, με αρκετά εύστοχα ευρήματα και παρατηρήσεις για τον καπιταλισμό, την κοινωνία της επιφάνειας, τα πιόνια της επιρροής.

   Η ταινία, παρότι σπαταλά αρκετό από τον χρόνο της με υπερβολές, επιτηδευμένους παραλογισμούς και κουραστικές επαναλήψεις, έχει το ενδιαφέρον της και αποκτά μεγαλύτερη χάρη κυρίως στον Κέιτζ, που ισορροπεί θαυμάσια μεταξύ κωμικού και τραγικού και με φυσικότητα παίρνει στους ώμους του όλη την ταινία του Μπόργκλι, ο οποίος δείχνει ότι πρέπει να διανύσει αρκετό δρόμο ακόμη, για να μπει στον κατάλογο των σημαντικών δημιουργών.

   ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Τα πάντα στη ζωή του Πολ Μάθιους, ενός βαρετού ακαδημαϊκού και οικογενειάρχη, ανατρέπονται καθώς εκατομμύρια άγνωστοι αρχίζουν ξαφνικά να τον βλέπουν στα όνειρά τους. Όταν όμως αυτές οι νυχτερινές επισκέψεις πάρουν εφιαλτική τροπή, ο Πολ αναγκάζεται να τα βγάλει πέρα με την αναπάντεχη φήμη του.

   Ο Μελισσοκόμος

   (“The Beekeeper”) Περιπέτεια, αμερικάνικης και βρετανικής παραγωγής του 2024, σε σκηνοθεσία Ντέιβιντ Άγιερ, με τους Τζέισον Στέιθαμ, Τζος Χάτσερσον, Άμπερ Σιένα, Τέιλορ Τζέιμς, Έμι Ρέιβερ Λάμπμαν, Τζέρεμι Άιρονς κα.

   Ο Τζέισον Στέιθαμ επιστρέφει και είναι έτοιμος «να τα κάψει όλα» στο πέρασμά του, σε αυτή την ομολογουμένως διασκεδαστική περιπέτεια εκδίκησης, της οποίας υπογράφει τη σκηνοθεσία ο έμπειρος στις δυναμικές περιπέτειες, αλλά μάλλον αρκετά αναλώσιμος, Ντέιβιντ Άγιερ των επιτυχημένων εμπορικά «Fury» και «Ημέρα Εκπαίδευσης».

   Ακόμη μία τυπική, ιδιαιτέρως σπιντάτη, περιπέτεια από τον Στέιθαμ, που τα βάζει μόνος του με όλους και τα πάντα για να απονείμει δικαιοσύνη. Έχοντας να αντιμετωπίσει ένα στρατό από «καθάρματα» θα χρησιμοποιήσει όλα τα κόλπα του και βεβαίως τις γροθιές του, φτιάχνοντας ακόμη έναν ύμνο στο ναό της απενεχοποιημένης κλωτσοπατινάδας.

   Ένας πρώην μυστικός πράκτορας, που εργάζεται ως μελισσοκόμος, όταν η γειτόνισσά του χάνει τις οικονομίες της πέφτοντας θύμα μίας ηλεκτρονικής απάτης και στη συνέχεια αυτοκτονεί, θα πάρει το νόμο στα χέρια του. Ο πρώην μυστικός πράκτορας, θα αντιδράσει καίγοντας ένα από τα γραφεία της εταιρείας που ήταν στο όνομα μιας γυναίκας και θεωρούσε οικογένειά του. Αλλά η επιχείρηση είναι πολύ μεγαλύτερη από κάποια συμμορία απατεώνων, καθώς τα μεγάλα αφεντικά βρίσκονται ιδιαιτέρως ψηλά, ακόμη και σε κυβερνητικά πόστα. Όταν θα συνειδητοποιήσουν με ποιον έχουν να κάνουν θα είναι όμως πολύ αργά. Γι’ αυτούς.

   Περαιτέρω συστάσεις μάλλον είναι περιττές, όταν ο Στέιθαμ αναλαμβάνει δράση και αρχίζει να αφήνει στο πέρασμά του κομματιασμένους και συντρίμμια. Εντάξει, τα κλισέ συναγωνίζονται και τις μπουνοκλωτσιές του μοναχικού, βεβαίως βεβαίως, ήρωα, αλλά έχουν την πλάκα τους και αποκτούν και μία γεύση, ειδικά αν συνοδεύονται από αλμυρά, μπύρες και αναψυκτικά.

   Ο Τζέισον είναι πάντα ο Στέιθαμ και δεν θα απογοητεύσει τους φανατικούς θαυμαστές του, με τα κατορθώματά του και τα ανεπανάληπτα ιλαροτραγικά δραματικά του διαλείμματα, ανάμεσα στο ξυλοφόρτωμα που παραδίδει.

   ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Η βίαιη εκστρατεία εκδίκησης ενός άνδρα αποκτά εθνικές διαστάσεις όταν αποκαλύπτεται ότι είναι ένας πρώην πράκτορας μιας πανίσχυρης και μυστικής οργάνωσης, γνωστής ως «Οι Μελισσοκόμοι».

   Οι Τρεις Σωματοφύλακες: Μιλαίδη

   (“Les Trois Mousquetaires: Milady”) Περιπέτεια εποχής, γαλλικής και διεθνούς συμπαραγωγής του 2023, σε σκηνοθεσία Μαρτέν Μπουρμπουλόν, με τους Φρανσουά Σιβίλ, Εύα Γκριν, Βενσάν Κασέλ, Bίκι Κριπς, Πιο Μαρμαΐ, Ρομέν Ντουρίς, Λουί Γκαρέλ κα.

   Θεαματική, χορταστική και ευκολοχώνευτη ψυχαγωγική περιπέτεια εποχής, που θα ταίριαζε να προβληθεί περισσότερο τις ημέρες των αργιών. Πρόκειται για το δεύτερο κεφάλαιο της διάσημης ιστορίας, που ακολουθεί πιστά ο Μπουρμπουλόν και έρχεται να συμπληρώσει τους «Τρεις Σωματοφύλακες: Ντ’ Αρτανιάν», όπως είχε κάνει και ο Ρίτσαρντ Λέστερ το 1973, με την περίφημη ηρωική τριάδα των Μάικλ Γιορκ, Όλιβερ Ριντ και Ρίτσαρντ Τσάμπερλεϊν και την Ράκελ Γουέλς στα καλύτερά της.

   Με δεδομένο ότι και τα δυο κεφάλαια γυρίστηκαν ταυτόχρονα, η ταινία κρατά τη συνοχή της, καθώς ο Μπουρμπουλόν («Άιφελ», «Με τον Μπαμπά ή τη Μαμά;») έχει συνολική άποψη και ξέρει να αποφεύγει σε μεγάλο βαθμό τις επαναλήψεις, με τις υποπλοκές ή τις αφηγηματικές μανιέρες. Άλλωστε, το δίδυμο Ματιέ Ντελαπόρτ και Αλεξάντρ Ντε Λα Πατελιέρ, που ανέλαβαν το σενάριο έχουν την εμπειρία να διηγηθούν το θρυλικό μυθιστόρημα του Αλέξανδρου Δουμά, δίνοντας τις βάσεις στον σκηνοθέτη να απλώσει κινηματογραφικά μία θεαματική νοσταλγική περιπέτεια εποχής, χωρίς να κουράσει ή να προδώσει, προς χάριν της εμπορικότητας, το αρχικό κείμενο.

   Από το Λούβρο μέχρι τα ανάκτορα του Μπάκιγχαμ και από τις τρώγλες του Παρισιού μέχρι την πολιορκία της Λα Ροσέλ μια χούφτα ανδρών και γυναικών ενώνουν τα ξίφη τους αλλά και το πεπρωμένο τους με εκείνο της Γαλλίας, που είναι διχασμένη από θρησκευτικούς πολέμους και νιώθει την απειλή της εισβολής από την Αγγλία.

   Μια υπερπαραγωγή, που δικαιώνει, σε κάποιο βαθμό, τα χρήματά της, αλλά και τη φήμη του έργου, καθώς ο Μπουρμπουλόν καταφέρνει να διευθύνει το πρωτοκλασάτο και αξιόπιστο καστ, καθώς και τις σκηνές με τις εντυπωσιακές μάχες. Και συνάμα να επιδεικνύει την πιστή αναπαράσταση της εποχής, τον πλούτο της παραγωγής, με τα προσεγμένα σκηνικά και κοστούμια και να κρατά τους υψηλούς ρυθμούς της έντασης και του ενδιαφέροντος μέχρι τέλους. Παράλληλα, όμως, εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι ο 45χρονος σκηνοθέτης αποφεύγει να τολμήσει, να μπει κάτω από τα κοστούμια, να λερώσει το αίμα των ηρώων του.

   Οι ηθοποιοί, όπως αναμενόταν, είναι αρκετά ικανοποιητικοί, αποδίδοντας τους χαρακτήρες πάνω σε στέρεες βάσεις, τις οποίες οι παραγωγοί είναι έτοιμοι να αξιοποιήσουν από την πλευρά τους, σχεδιάζοντας να προχωρήσουν σε ένα φραντσάιζ ξιφομαχιών.

   ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… O Ντ’ Αρτανιάν αναγκάζεται να ενώσει τις δυνάμεις του με τη Μιλαίδη για να σώσει την Κονστάνς, η οποία απήχθη μπροστά στα μάτια του. Αλλά καθώς ο πόλεμος κηρύσσεται και ο Άθως, ο Πόρθος και ο Άραμις έχουν ήδη ενταχθεί στο μέτωπο, ένα μυστικό από το παρελθόν γκρεμίζει παλιές συμμαχίες.

   Θαύμα: Λευκό Πουλί

   (“White Bird”) Δραματική περιπέτεια εποχής, αμερικάνικης παραγωγής του 2024, σε σκηνοθεσία Μαρκ Φόρστερ, με τους Αριέλα Γκλέισερ, Ορλάντο Σβουέρντ, Μπράις Γκάισαρ, Ελεν Μίρεν, Τζίλιαν Άντερσον κα.

   Άτυπη συνέχεια της ταινίας «Θαύμα», βασισμένης εκ νέου στο ομώνυμο εικονογραφημένο μπεστ σέλερ της Ρ. Τζ. Παλάτσιο, αλλά αυτή τη φορά υπό τη στιβαρή σκηνοθετική διεύθυνση του Μαρκ Φόρστερ. Εννοείται ότι απαιτούνται και πάλι αρκετά χαρτομάντιλα για τους άκρατους μελοδραματισμούς και τα ηφαιστειώδη μηνύματα ουμανισμού, ηρωισμού και μεγαλοσύνης. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι τα βιβλία της Παλάτσιο διανέμονται στα σχολεία των ΗΠΑ.

   Πάντως, ο Φόρστερ, περιόρισε στο μέτρο του δυνατού όλες αυτές τις υπερβολικές γλυκάδες, τα στερεότυπα της πολιτικής ορθότητας και τους μελοδραματισμούς, εκμεταλλευόμενος και το στόρι που θέλει μια γιαγιά για να συνεφέρει τον εγγονό της από τα συναισθηματικά του αδιέξοδα, να του διηγείται τη δική της ιστορία όταν ήταν παιδί, στην κατεχόμενη από τους ναζί, Γαλλία και τη θυσία ενός αγοριού για να τη σώσει από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

   Ο πολύπειρος Φόρστερ («Ένας Άνθρωπος που τον Έλεγαν Όττο», «Quantum of Solace», «Ψάχνοντας τη Χώρα του Ποτέ»), χωρίς να βγάζει από το πρώτο πλάνο τα θετικά μηνύματα καλοσύνης και ανεκτικότητας, θα προσθέσει και στιγμές αγωνίας, αλλά και μιας τρυφερότητας, που θα συγκινήσει το νεανικό κοινό.

   Με δυο κουβέντες, μία καλοκουρδισμένη ταινία, για όλη την οικογένεια, που βρίθει από ουμανιστικά διδάγματα και θα προσφέρει τελικώς και δυο ώρες ψυχαγωγίας, ενώ ικανοποιητικά γράφουν στη μεγάλη οθόνη και οι νεαροί πρωταγωνιστές.

   ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Ο Τζούλιαν παλεύει να βρει πού ανήκει από τότε που αποβλήθηκε από το σχολείο του, εξαιτίας της συμπεριφοράς του σε ένα άλλο παιδί. Για να αλλάξει τη ζωή του, η γιαγιά του Τζούλιαν αποκαλύπτει τελικά τη δική της ιστορία θάρρους: κατά τη διάρκεια της νιότης της στην κατεχόμενη από τους Ναζί Γαλλία, ένα αγόρι την προστατεύει από θανάσιμο κίνδυνο. Βρίσκουν την αγάπη σε έναν εκπληκτικό, μαγικό κόσμο δικής τους δημιουργίας, ενώ η μητέρα του αγοριού ρισκάρει τα πάντα για να την κρατήσει ασφαλή.

   Προβάλλεται ακόμη η ταινία:

   Ο Φίλος μου το Ρομπότ

   (“Robot Dreams”) Παιδική ταινία κινουμένων σχεδίων, ισπανογαλλικής παραγωγής του 2023, σε σκηνοθεσία του Πάμπλο Μπέργκερ. Μια ευχάριστη έκπληξη, που αξιοποιεί το όμορφο σενάριο, το οποίο, σημειωτέον, δεν διαθέτει διαλόγους. Απλό παραδοσιακό σχέδιο, χωρίς εντυπωσιασμούς και ψηφιακές υπερβολές, αλλά κυρίως αγνά συναισθήματα και ένας ύμνος για τη φιλία. Ενός μοναχικού σκύλου στο Μανχάταν, της δεκαετίας του ’80, που έχει βαρεθεί και δημιουργεί το δικό του φίλο, ένα ρομπότ, με το οποίο γίνονται αχώριστοι. Βραβείο καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων στα Ευρωπαϊκά Βραβεία Κινηματογράφου 2023 και αρκετές ακόμη διακρίσεις σε πολλά φεστιβάλ, ενώ μπορεί να διεκδικήσει και το Όσκαρ.

   Χάρης Αναγνωστάκης

ΑΠΕ-ΜΠΕ