Μάρκος Παπαδόπουλος: “Σαρμάκο – Μία ιστορία του Βορρά”

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Γερμανία και ανακάλυψε την Ελλάδα ξανά, μέσα από τα γυρίσματα της ταινίας του. Αυτό που τον χαρακτηρίζει είναι η υπομονή και η ευγένεια. Πάμε να δούμε όμως τι μας είπε ο Μάρκος Παπαδόπουλος, ο σεναριογράφος και σκηνοθέτης της ταινίας “Σαρμάκο – Μία ιστορία του Βορρά”.

1. “Σαρμάκο – Μία ιστορία του Βορρά”, μία ταινία που αναφέρεται στον εμφύλιο. Τι είναι αυτό που σας κέντρισε το ενδιαφέρον για αυτή την εποχή;

Η εποχή του εμφυλίου πολέμου είναι κάπως το αμφιλεγόμενο ταμπού της ελληνικής ιστορίας και του ελληνικού κινηματογράφου: υπάρχει μεγάλη σιωπή και ταυτόχρονα όλοι μιλάνε για αυτό.  Και εγω έχω ακούσει πολλές ιστορίες και με ενδιέφερε. Αλλά ειδικά ο συνδιασμός μεταξύ αυτής της εποχής και του ρεμπέτικου τραγουδιού με ενδιέφερε ακόμα πιο πολύ. Με βοήθησε να βρώ μια πιο απαισιόδοξη και σκληρή αισθητική.

2. Διαβάσαμε και ακούσαμε όμορφα σχόλιο για τη δουλειά σας. Πως είναι όμως όταν τα ακούτε εσείς ως σεναριογράφος και σκηνοθέτης της ταινίας;

Ευχαριστώ. Σχεδόν κοκκινισα! Εκτιμώ τα καλά λόγια εφόσον είναι αληθινά. Αν αρέσει η δουλειά μου στους συντελεστές και στους ηθοποιούς μου είμαι ευχαριστημένος. Η συνεργασία είναι το σημαντικότερο για μένα. Αν πέτυχε αυτό και αν ακόμα τα σχόλια στέκουν κατάφερα τον στόχο μου. 

3. Η ταινία θα προβληθεί για δύο μοναδικές προβολές στο Κινηματοθέατρο Αθήναιον. Γιατί αποφασίσατε μετά από τρία χρόνια να παρουσιάσετε τη δουλειά σας στο κοινό;

Δεν το αποφάσισα εγώ. Έστειλα τόσα mail σε σινεμά της Θεσσαλονίκης και με αγνόησαν. Κρίμα δεν είναι; Στη Γερμανία είχε πιο πολλές προβολές από την πόλη που γυρίστηκε, τη Θεσσαλονίκη. Ο ηθοποιός Νίκος Κορεξιανός μου πρότεινε το Αθήναιον και αφού ακόμα υπάρχουν άνθρωποι, που σέβονται την προσπάθεια ενός δημιουργού υπάρχουν αυτές οι δυο προβολές. Αλλά δεν παίζουν ρόλο τα χρόνια που πέρασαν. Ακόμα και σε 20 χρόνια θα δείξω αυτή την ταινία σε ένα κοινό που θέλει να νοσταλγεί. 

4. Ζείτε και εργάζεστε στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στη Γερμανία. Γιατί επιλέξατε να αφήσετε τη χώρα μας και να σκηνοθετείτε παραγωγές του εξωτερικού;

Ζω, εργάζομαι και γεννήθηκα στη Γερμανία. Η Ελλάδα είναι η χώρα του πατέρα μου. Η Γερμανία η χώρα της μητέρας μου: στο χωριό Φανάρι του Κιλκίς γεννήθηκε ο πατέρας μου και ήρθε με το κύμα της μετανάστευσης στη Γερμανία. Δεν άφησα τη χώρα μας. Αντιθέτως,, την ανακάλυψα ξανά, μετακόμισα εδώ για τις σπουδές μου, υποστήριξα και ακόμα υποστηρίζω τους καλλιτέχνες και την κινηματογραφική βιομηχανία της Ελλάδας. Ποτέ δεν θα το αφήσω ή θα ξεχάσω. Αλλά δεν είμαι μετανάστης. Η βάση μου είναι στη Γερμανία.  

5. Με πολύ απλά λόγια, ποιες μπορεί να είναι οι διαφορές στον τρόπο σκηνοθεσίας στην Ελλάδα και στη Γερμανία;

Στον τρόπο σκηνοθεσίας αλλάζουν οι συνθήκες: άλλη γλώσσα, άλλοι συντελεστές, άλλο κίνητρο, άλλα θέματα. Πιστεύω οτι κρατάω την σκηνοθετική μου προσέγγιση άλλα στην Ελλάδα αγγίζω άλλα θέματα και ακόμα θεωρώ ότι η συνεργασία με τους Έλληνες είναι πιο δημιουργική και ευχάριστη. Αλλά μην το πείτε στους Γερμανούς (γελάει).

6. Σκέφτεστε να επιστρέψετε στα πάτρια εδάφη;

Για μια καινούργια παραγωγή ταινίας αμέσως. Ξέρετε κάποιον που ψάχνει έναν σκηνοθέτη; Μπορώ να αναλάβω και ένα επεισόδιο της  δεύτερης  σεζόν του Μaestro. Ότι θέλετε. Θα έρθω αμέσως. 

7. Η Θεσσαλονίκη ως γνωστών είναι ένα μεγάλο χωριό και ειδικά στον χώρο του πολιτισμού συζητιούνται διάφορα. Λένε για εσάς πως είστε «ένα πολύ καλό παιδί», «αυστηρός ως συνεργάτης», «ευγενικός ως άνθρωπος» και «δίκαιος». Τι θα συμπληρώνατε εσείς και ποιο από τα χαρακτηριστικά που αναφέραμε είναι αυτό που σας αρέσει περισσότερο;

Ποιος τα λέει αυτά ακριβώς; Κοκκίνισα σχεδόν πάλι ! Και ελπίζω να το εννοούν. Με εκτιμάει πολύ και χαίρομαι, που κυκλοφορούν αυτά τα λόγια για εμένα και θέλω να πιστεύω ότι ισχύουν. Απλά μην μου πάρετε μια πάστα μόνο επειδή είμαι καλό παιδί. Το πιο σημαντικό στοιχείο για μένα είναι η ευγένεια. Αν είσαι βλάκας, αγενής και προβληματισμένος μην τολμάς να κάνεις σκηνοθεσία σε μια ταινία με τόσους συνεργάτες, συντελεστές και ηθοποιούς με τους οποίους πρέπει να δουλέψεις σε καθημερινή βάση και που χρειάζονται σεβασμό και εκτίμηση.  Ένα άλλο χαρακτηριστικό: έχω υπομονή και δεν είμαι δήθεν. Θέλω μόνο το καλύτερο αποτέλεσμα και μια όμορφη ατμόσφαιρα. 

8. Μάθαμε, επίσης, πως και τις δύο μέρες των προβολών θα βρίσκεστε στο Κινηματοθέατρο Αθήναιον. Χωρίς δεύτερη σκέψη. Ποια είναι τα συναισθήματά σας για αυτή την ημέρα;

Είναι δυο προβολές και οι πρώτες φυσικές προβολές στο σινεμά. Εννοείται πως θα έρθω. Δεν πρέπει να εχω όμως πολλές αφορμές να με πείσει κάποιος να περάσω στην Θεσσαλονίκη. 

Ευχαριστούμε πολύ!