ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
ΔΑΠΑΝΕΣ Ε.Ι.Χ. ΚΑΙ ΠΑΡΟΧΕΣ ΣΕ ΕΙΔΟΣ ΤΩΝ ΕΤΑΙΡΙΚΩΝ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ 
Τι πρέπει να γνωρίζουμε για την αγορά , μίσθωση και τις δαπάνες των Ε.Ι.Χ. αυτοκινήτων όσον αφορά την έκπτωση του Φ.Π.Α , την έκπτωση από το εισόδημα και πότε θεωρείται η χρήση τους παροχή σε είδος.
Για τον Φ.Π.Α.
Στο άρθρο 30 του κώδικα ΦΠΑ (Κ.Ν. 2859/2000) αναφέρει ότι δεν παρέχεται δικαίωμα έκπτωσης του φόρου με τον οποίο έχουν επιβαρυνθεί οι δαπάνες:
Περίπτωση ε) αγοράς, εισαγωγής ή ενδοκοινοτικής απόκτησης επιβατικών αυτοκινήτων ιδιωτικής χρήσης μέχρι εννέα (9) θέσεων, μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων, σκαφών και αεροσκαφών ιδιωτικής χρήσης που προορίζονται για αναψυχή ή αθλητισμό, καθώς και οι δαπάνες καυσίμων, επισκευής, συντήρησης, μίσθωσης και κυκλοφορίας αυτών γενικά. Η διάταξη αυτή δεν εφαρμόζεται για τα πιο πάνω μεταφορικά μέσα. Εφόσον προορίζονται για πώληση, μίσθωση ή μεταφορά προσώπων με κόμιστρο.
Συνεπώς όλα τα έξοδα όπως η αγορά, μίσθωση , service , έξοδα κίνησης των Ε.Ι.Χ. δεν εκπίπτουν ως εισροές Φ.Π.Α. και η καθαρή αξία, όσο και ο ΦΠΑ αποτελούν δαπάνη για την επιχείρηση, ώστε να αφαιρεθούν συνολικά από τα έσοδα τους και να προκύψει το κέρδος που τελικά θα φορολογηθεί.
Για την Φορολογία εισοδήματος.
Στο άρθρο 22 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (Ν.4172/2014) αναφέρει:
Κατά τον προσδιορισμό του κέρδους από επιχειρηματική δραστηριότητα, επιτρέπεται η έκπτωση όλων των δαπανών, με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 23 του Κ.Φ.Ε., οι οποίες:
α) πραγματοποιούνται προς το συμφέρον της επιχείρησης ή κατά τις συνήθεις εμπορικές συναλλαγές της, συμπεριλαμβανομένων και δράσεων εταιρικής κοινωνικής ευθύνης.
β) αντιστοιχούν σε πραγματική συναλλαγή και η αξία της συναλλαγής δεν κρίνεται κατώτερη ή ανώτερη της αγοραίας, στη βάση των στοιχείων που διαθέτει η Φορολογική Διοίκηση,
γ) εγγράφονται στα τηρούμενα βιβλία απεικόνισης των συναλλαγών της περιόδου κατά την οποία πραγματοποιούνται και αποδεικνύονται με κατάλληλα δικαιολογητικά.
Άρα σε συνδυασμό με το άρθρο 23 στο οποίο αναφέρονται οι δαπάνες που δεν εκπίπτουν, θα παρατηρήσουμε ότι δεν αναφέρει τίποτα για τις δαπάνες των αυτοκινήτων, αυτό σημαίνει ότι όλες οι δαπάνες όπως η αγορά, μίσθωση , service , έξοδα κίνησης των Ε.Ι.Χ. αυτοκινήτων εκπίπτουν κανονικά από τα έσοδα τους.
Οπότε αν μία επιχείρηση για έξοδα Ε.Ι.Χ. πληροί τους παραπάνω όρους, δηλαδή χρησιμοποιεί το αυτοκίνητο για τις ανάγκες της (θεωρείτε παραγωγική δαπάνη που θα επιφέρει μακροπρόθεσμα ή βραχυπρόθεσμα, έσοδα στην επιχείρηση ή την νομική οντότητα), αγοράζει με Τιμολόγια τα παραπάνω έξοδα και τα έχει καταχωρήσει στα τηρούμενα βιβλία, τότε μπορεί να εκπίπτει όλα τα έξοδα κανονικά όπως και τις ετήσιες αποσβέσεις των ανωτέρω αυτοκινήτων που σήμερα ανέρχονται σε ποσοστό 16% ετησίως.
Για παράδειγμα όταν ένας γιατρός πρέπει να κάνει επισκέψεις κατ’ οίκον, να μεταφερθεί σε κάποια συμβεβλημένα νοσοκομεία ή Ιδιωτικές κλινικές ώστε να εξετάσει ασθενείς κυρίως σε μεγάλες πόλεις και είναι απαραίτητη η κίνηση του με αυτοκίνητο, τότε μπορούμε να δικαιολογήσουμε δαπάνες που αφορούν ένα Ε.Ι.Χ. αυτοκίνητο. Κατά την προσωπική μου άποψη πρέπει να λάβουμε και την πραγματική κατάσταση και για να μην δημιουργούνται προστριβές κατά τον φορολογικό έλεγχο, θα πρέπει να αναμορφώνουμε ένα μέρος των εξόδων στο τέλος της χρήσης, για τον λόγω ότι συνήθως ένα Ε.Ι.Χ. το χρησιμοποιούμε έκτος από τις επαγγελματικές δαπάνες και για κάποιες προσωπικές. Μία συνήθεις και καλή τακτική είναι η αναμόρφωση των δαπανών των αυτοκινήτων στο σύνολο τους (Αποσβέσεις, ασφάλιστρα, τέλη κυκλοφορίας, έξοδα επισκευών και συντήρησης, έξοδα κίνησης όπως καύσιμα-διόδια κτλ) στα 5/7 δηλαδή δεν εκπίπτουμε φορολογικά τα έξοδα ενός αυτοκίνητου για όλες τις ημέρες τις εβδομάδος. Πάντως σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να αποδείξουμε στον έλεγχο ότι οι δαπάνες είναι παραγωγικές και προς το συμφέρον της οντότητας και δεν αποτελούν προσωπικές καταναλωτικές δαπάνες.
Παραχώρηση ενός Ε.Ι.Χ. αυτοκινήτου και παροχή σε είδος.
Σημαντική είναι η τροποποίηση του Κ.Φ.Ε. για φορολογικά έτη που αρχίζουν από 01.01.2020 και μετά ( Ν.4646/2019) με βελτίωση και διαφοροποιήσεις προς όφελος των χρηστών για την φορολογική επιβάρυνση των Παροχών σε είδος εταιρικού Ι.Χ. οχήματος. Στην πράξη λόγω της αναπροσαρμογής του υπολογισμού του ποσού της παροχής σε είδος στα οχήματα βάσει των συντελεστών επί της Λιανικής Τιμής Πρό Φόρων (ΛΤΠΦ) ο οποίος πλέον γίνεται κλιμακωτά, προκύπτει χαμηλότερη φορολογική επιβάρυνσή προς όφελος των εργαζομένων ή των εταίρων ή των μετόχων που τα χρησιμοποιούν. Επίσης είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι αυξήθηκε σημαντικά (από 12.000 σε 17.000 ευρώ) το ποσό της (ΛΤΠΦ) για τα οχήματα που εξαιρούνται από την συγκεκριμένη διάταξη , δηλαδή τα οχήματα που παραχωρούνται αποκλειστικά για επαγγελματικούς σκοπούς.
Με την τροποποίηση του άρθρου 13 του ΚΦΕ για τις παροχές σε είδος – άρθρο 4 παράγραφος 2 του Νόμου 4646/2019 ορίζονται τα παρακάτω:
Η αξία της παραχώρησης ενός οχήματος σε εργαζόμενο ή εταίρο ή μέτοχο από ένα (1) φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα, για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα εντός του φορολογικού έτους, υπολογίζεται με βάση την ακόλουθη κλίμακα ως ποσοστό της Λιανικής Τιμής Προ Φόρων (ΛΤΠΦ) του οχήματος ως εξής:
α) για ΛΤΠΦ από μηδέν (0) έως δεκατέσσερις χιλιάδες (14.000) ευρώ ως ποσοστό τέσσερα τοις εκατό (4%) της ΛΤΠΦ ως επιπλέον ετήσιο εισόδημα,
β) για ΛΤΠΦ από δεκατέσσερις χιλιάδες ένα (14.001) έως δεκαεπτά χιλιάδες (17.000) ευρώ ως ποσοστό είκοσι τοις εκατό (20%) της ΛΤΠΦ ως επιπλέον ετήσιο εισόδημα,
γ) για ΛΤΠΦ από δεκαεπτά χιλιάδες ένα (17.001) έως είκοσι χιλιάδες (20.000) ευρώ ως ποσοστό τριάντα τρία τοις εκατό (33%) της ΛΤΠΦ ως επιπλέον ετήσιο εισόδημα,
δ) για ΛΤΠΦ από είκοσι χιλιάδες ένα (20.001) έως είκοσι πέντε χιλιάδες (25.000) ευρώ ως ποσοστό τριάντα πέντε τοις εκατό (35%) της ΛΤΠΦ ως επιπλέον ετήσιο εισόδημα,
ε) για ΛΤΠΦ από είκοσι πέντε χιλιάδες ένα (25.001) έως τριάντα χιλιάδες (30.000) ευρώ ως ποσοστό τριάντα επτά τοις εκατό (37%) της ΛΤΠΦ ως επιπλέον ετήσιο εισόδημα,
στ) για ΛΤΠΦ πλέον των τριάντα χιλιάδων ένα (30.001) ευρώ, ως ποσοστό είκοσι τοις εκατό (20%) της ΛΤΠΦ ως επιπλέον ετήσιο εισόδημα, ανεξάρτητα αν το όχημα ανήκει στην επιχείρηση ή είναι μισθωμένο με οποιονδήποτε τρόπο στα ανωτέρω πρόσωπα.
Το ανωτέρω ποσοστό καθενός οχήματος δεν επιμερίζεται σε περισσότερα του ενός πρόσωπα.
Η αξία της παραχώρησης του οχήματος μειώνεται βάσει παλαιότητας ως εξής:
i) 0-2 έτη καμία μείωση.
ii) 3-5 έτη μείωση δέκα τοις εκατό (10%).
iii) 6-9 έτη μείωση είκοσι πέντε τοις εκατό (25%).
iv) Από 10 έτη και μετά μείωση πενήντα τοις εκατό (50%).
Από τις διατάξεις του παρόντος εξαιρούνται τα οχήματα που παραχωρούνται αποκλειστικά για επαγγελματικούς σκοπούς και έχουν Λιανική Τιμή Πώλησης Προ Φόρων έως δεκαεπτά χιλιάδες (17.000) ευρώ.
Για παράδειγμα ένα αυτοκίνητο Ε.Ι.Χ. με ΛΤΠΦ 23.500 ευρώ , 3 ετών παραχωρήθηκε για χρήση στον Γενικό Διευθυντή εταιρίας. Η αξία της παροχής σε είδος υπολογίζεται ως εξής:
Για τις πρώτες 14.000 Χ 4% = 560 τα επιπλέον 3.000 Χ 20% = 600 τα επιπλέον 3.000 Χ 33% = 990 και τέλος τα 3.500 Χ 35% = 1.225 συνολικά (560+600+990+1225 = 3.375 ευρώ και μείωση λόγω παλαιότητας 10% ήτοι 3.375 Χ 10% = 337,50 άρα η τελική αξία που θα δηλωθεί ως εισόδημα θα είναι 3.037,50 ευρώ ( 3.375 – 337,50).
Τέλος να τονίσουμε ότι εξαιρούνται από την παροχή σε είδος τα οχήματα που παραχωρούνται αποκλειστικά για επαγγελματικούς σκοπούς και έχουν ΛΤΠΦ έως 17.000 ευρώ είναι τα οχήματα που διατίθενται προς χρήση από τις οντότητες σε συγκεκριμένους πωλητές, τεχνικούς και λοιπούς εργαζομένους για τους οποίους απαιτείται εργασία έκτος της οντότητας και χρησιμοποιούνται καθαρά για την δραστηριότητα τους, άσχετα αν τα οχήματα αυτά μπορεί να τα έχουν στην διάθεση τους και εκτός ωραρίου εργασίας τους. Επίσης εξαιρούνται τα κοινόχρηστα αυτοκίνητα, ανεξαρτήτως της ΛΤΠΦ, τα οποία δεν έχουν παραχωρηθεί σε συγκεκριμένο εργαζόμενο ή στέλεχος, αλλά χρησιμοποιούνται εκ περιτροπής για διάφορες εργασίες και μόνο και συνήθως σταθμεύουν στις εγκαταστάσεις τις οντότητας.
Πέτσογλου Ι. Ιορδάνης
Λογιστής – Φοροτεχνικός
Διευθύνων Σύμβουλος
ALPHA Λογιστική
Accounting Office