Μαγευτικό Πήλιο! Εξερευνώντας το βουνό των Κενταύρων!

Από τη μία ο Παγασητικός κόλπος, από την άλλη το Αιγαίο. Στη μέση ένα μαγευτικό βουνό να ανακαλύψουμε, το Πήλιο στο Νομό Μαγνησίας δίπλα στην πόλη του Βόλου, με ύψος 1.624 μέτρα (κορυφή Πουριανός Σταυρός). Νερό γάργαρο στις κρήνες. Ηλιαχτίδες μέσα από το φύλλωμα: Πλατάνια, μηλιές, καστανιές, βελανιδιές, οξιές, γαρδένιες, ορτανσίες, καμέλιες… Σε αυτό το εύφορο χώμα της Θεσσαλίας η φύση οργιάζει. Δάση, μονοπάτια, παλιές εκκλησίες, παραλίες με καταπράσινα νερά.Κατά την Ελληνική μυθολογία ήταν η θερινή κατοικία των θεών και πατρίδα των Κενταύρων.
Το Πήλιο συγκεντρώνει αρκετούς επισκέπτες, τόσο τους χειμερινούς όσο και τους καλοκαιρινούς μήνες. Το χειμώνα προτιμάται από όσους επιθυμούν να απολαύσουν το πανέμορφο βουνό και τον καθαρό αέρα, το χιόνι, να κάνουν σκι, να περάσουν χρόνο στη φύση, ενώ το καλοκαίρι οι παραθεριστές απολαμβάνουν τις πανέμορφες παραλίες του Πηλίου για κολύμπι, ρακέτες, θαλάσσια σπορ, πεζοπορία, κ.λπ. Το Πήλιο παραμένει πανέμορφο όλους τους μήνες και ενδείκνυται για κάθε είδους δραστηριότητα, καθώς και για εναλλακτικός τουρισμός ή και αγροτουρισμός, ενώ παράλληλα διαθέτει τις κατάλληλες υποδομές για τη φιλοξενία μεγάλου όγκου παραθεριστών.
Μερικά από τα μοναδικά μέρη που μπορείτε να επισκεφτείτε είναι:

•Tο χωριό της Μακρυνίτσας που αναπτύχθηκε πριν από πέντε αιώνες περίπου γύρω από ένα μοναστήρι. Στην κεντρική πλατεία, ο Ναός του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου (1806) είναι ένα πραγματικό έργο τέχνης. Πρόκειται για μια μικρή πέτρινη εκκλησία με πλούσια διακόσμηση από μαρμάρινα ανάγλυφα με αποτροπαϊκά σύμβολα, φυτικά και χριστιανικά μοτίβα που φιλοτέχνησε ο Θεοδόσιος από τα Άγραφα. Η μεγάλη κρήνη του χωριού με τις τρεις λεοντοκεφαλές βρίσκεται ακριβώς δίπλα. Οι κτιστές κρήνες στη Μακρυνίτσα φτάνουν τις πενήντα και οι περισσότερες χρονολογούνται τον 18ο αιώνα.
Μπορείτε να φωτογραφηθείτε με θέα το ηλιοβασίλεμα ή δίπλα στα υπεραιωνόβια πλατάνια της πλατείας, να γνωρίσετε τη βυζαντινή τέχνη της περιοχής στο ολοκαίνουριο Βυζαντινό Μουσείο της Μακρυνίτσας, να γευτείτε πηλιορείτικο σπετζοφάι και τσίπουρο, να διαλέξετε ποια βότανα θα αγοράσετε ή απλά μόνο να αφυπνήσετε τις αισθήσεις σας με τον ήχο από τα τρεχούμενα νερά και τη μυρωδιά καμμένου ξύλου στους παλιούς ξυλόφουρνους!

• Το χωριό Πορταριά όπου θα βρεθείτε σε ένα ορεινό χωριό με αγροτόσπιτα, αυλές με μποστάνια και κότες που σκαλίζουν ελεύθερα το χώμα. Η αφθονία είναι παντού. Σύκα, αχλάδια, λεμόνια, κάστανα κρέμονται στην κυριολεξία από τα δέντρα στα στενά δρομάκια.
Η Πορταριά πήρε το όνομά της από τη Μονή της Παναγίας Πορταρέας που ιδρύθηκε τον 13ο αι., και από την οποία σήμερα σώζεται μέρος του καθολικού με τοιχογραφίες του 16ου αι. Βρίσκεται στα μισά του δρόμου από τον Βόλο για το χιονοδρομικό κέντρο και επομένως είναι ο ιδανικός προορισμός για τους λάτρεις του σκι που τον χειμώνα κατακλύζουν τα ξενοδοχεία της. Για τους Βολιώτες πάλι, Πορταριά σημαίνει καλό μεσημεριανό φαγητό τις Κυριακές και ζεστός καφές δίπλα στο αναμμένο τζάκι. Το Πήλιο φημίζεται για τα γλυκά του κουταλιού και η Πορταριά είναι σίγουρα ένα από τα καλύτερα μέρη για να αγοράσετε τις αγαπημένες σας γεύσεις. Εκτός από φρούτα, οτιδήποτε μεγαλώνει σε δέντρο μετατρέπεται εδώ σε γλυκό του κουταλιού: κάστανο, καρύδι, φυστίκι Αιγίνης, ακόμη και ελιές!

• Το χωριό Μηλιές που παρά τα κύματα τουριστών που το κατακλύζουν, παραμένει ένα χωριό στραμμένο στον εαυτό του. Τρια-τέσσερα εστιατόρια, δύο-τρια καφέ-μπαρ, ένα-δύο καταστήματα με είδη δώρων, και πολύ πράσινο, τρεχούμενα νερά, καλντερίμια, και όμορφα εξοχικά σπίτια που γεμίζουν με κόσμο στις γιορτές, τα Σαββατοκύριακα και το καλοκαίρι.
Το 1821 οι Μηλιές ήταν το πρώτο χωριό του Πηλίου που κήρυξε την Επανάσταση. Η σημαία της Επανάστασης που ύψωσε ο Άνθιμος Γαζής στην εκκλησία των Ταξιαρχών φυλάσσεται σήμερα στη βιβλιοθήκη του χωριού μαζί με δεκάδες άλλα ιστορικά κειμήλια. Σήμερα, οι Μηλιές έχουν γίνει το καταφύγιο πολλών “celebrities” που αγόρασαν σπίτια στο χωριό και απολαμβάνουν τους χαλαρούς ρυθμούς της ζωής στο Πήλιο.

Το χωριό έχει να προσφέρει πολλά τόσο στον εφήμερο επισκέπτη όσο και σε αυτόν που διαμένει εδώ για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Η τοποθεσία είναι εξαιρετική αφού από ‘δώ όλα είναι γρήγορα προσβάσιμα: ο Βόλος, οι παραλίες του Ανατολικού Πηλίου, τα παραθαλάσσια γραφικά χωριά του Παγασητικού, τα μεγάλα κεφαλοχώρια του βουνού, τα μοναστήρια, τα περιπατητικά μονοπάτια. Το αγαπημένο τρενάκι του Πηλίου, ο Μουτζούρης, τερματίζει στο σταθμό των Μηλεών και η διαδρομή είναι ειλικρινά καλύτερη απ’ ό,τι μπορεί κανείς να φανταστεί. Γρήγορες εναλλαγές τοπίου, πετρόκτιστες τοξωτές γέφυρες, ελαιώνες, ήσυχες αμμουδιές, καταπράσινα φαράγγια, αγρότες που δουλεύουν στα χωράφια, σκοτεινά τούνελ, πελώριοι τοίχοι αντιστήριξης στις πλαγιές του βουνού, σπηλιές, πηλιορείτικα αρχοντικά.

• Το χωριό Τσαγκαράδα που θα σας φανεί πως πρόκειται για ένα χωριό χτισμένο κατά μήκος του δρόμου. Η εντύπωση αυτή οφείλεται και στην ομορφιά που κρύβει το χωρίο. Στην πλούσια βλάστηση δηλαδή που το περικλείει, τις πανύψηλες καστανιές, τα θεόρατα πλατάνια αλλά και τα διάφορα οπωροφόρα δέντρα που βρίσκονται διάσπαρτα στις πλαγιές του Πηλίου.
Η Τσαγκαράδα αποτελείται από ούτε έναν, ούτε δύο αλλά τέσσερις οικισμούς. Συγκεκριμένα, την Αγία Παρασκευή, τον Άγιο Στέφανο, την Αγία Κυριακή και τους Άγιους Ταξιάρχες. Με λίγα λόγια καταλαμβάνει μία καταπράσινη πλαγιά από το ύψος του περιφερικού δρόμου και λίγο πιο πάνω, μέχρι και το Αιγαίο, αποτελώντας έτσι τον ιδανικό συνδυασμό βουνού και θάλασσας.
Βέβαια, η Τσαγκαράδα δεν αποτελεί αγαπημένο τουριστικό προορισμό μόνο για την φυσική της ομορφιά. Οι κάτοικοι του χωριού φρόντισαν στο πέρασμα των χρόνων να την προικίσουν με στολίδια όπως τα ίδια τους τα σπίτια, που είναι παραδοσιακά χτισμένα με την Πηλιορείτικη αρχιτεκτονική, τις εκκλησίες μνημεία, χτισμένες σε πανέμορφες πλατείες κάτω από αιωνόβια πλατάνια, τα πέτρινα γεφύρια καθώς και ένα καλοδιατηρημένο δίκτυο μονοπατιών που δίνουν την ευκαιρία κοντινών αποδράσεων στην καρδιά του δάσους του Πηλίου.