Λάμπης Κουιρουκίδης: Το “αντίο” του πρώτου μεγάλου θρύλου του ΠΑΟΚ

Η οικογένεια του ΠΑΟΚ αλλά και σύσσωμο το ελληνικό ποδόσφαιρο αποχαιρέτα σήμερα το Λάμπη Κουιρουκίδη, το πρώτο μεγάλο ίνδαλμα του ΠΑΟΚ, τον  ποδοσφαιριστή θρύλο που με το όνομά του στα χείλη τους μεγάλωσε μία ολόκληρη γενιά φιλάθλων που ακόμα και σήμερα 60 μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής του διαδρομής έχουν να θυμούνται ιστορίες για τον τεράστιο ποδοσφαιρικό του ανάστημα την απαράμιλλη τεχνική και τον μοναδικό του οίστρο.

Ξεκινώντας από τους Σιταγρούς Δράμας έφτασε το 1952 στη Θεσσαλονίκη καί τόν ΠΑΟΚ και μαζί με τους συμπαίκτες του τη δεκαετία του 1950, αποτέλεσαν την “μαγιά” της μεγάλης ομάδας του Δικέφαλου, που έθελξε, είκοσι χρόνια αργότερα μέσα στη δεκαετία του 70. 

 Είναι ακόμα και σήμερα ονομαστή η επιθετική τριπλέτα του ΠΑΟΚ της πρώιμης εκείνης εποχής με τους Γεντζή, Παπαδάκη Κουιρουκίδης, ονομαστή για την επιθετική της αποτελεσματικότητα, το θεαματικό ποδόσφαιρο και την αδιάκοπη συγκίνηση που πρόσφερε στους φιλάθλους του προηγούμενου αιώνα.

Ήταν αυτοί οι ποδοσφαιριστές που έβαλαν τα θεμέλια ως προπομπός μιας ομάδας που απογειώθηκε στη δεκαετία του 70 με τους πρώτους τίτλους που κέρδισε.

Τελευταίος αυτής της τριπλέτας που απέμενε στη ζωή ο Λάμπης Κουιρουκίδης έφυγε και αυτός προχθές, διατηρώντας όμως μέχρι τέλους μία αξιοθαύμαστη νηφαλιότητα και μία ψυχική ωριμότητα που τον έκαναν πολύ συχνά να ανατρέχει στο ένδοξο παρελθόν του. 

Τελευταία φορά μίλησε τον Ιούνιο του περασμένου χρόνου σε ένα αφιέρωμα που είχε κάνει το ΑΠΈ-ΜΠΕ, δηλώνοντας: «Ηταν ωραία εκείνα τα χρόνια που παίζαμε αλλά έπρεπε να δουλέψουμε για να ζήσουμε. Δεν παίρναμε τίποτα από το ποδόσφαιρο. Αν ήμασταν τώρα στα πράγματα και για τα χρήματα τα οποία παίρνουν οι ποδοσφαιριστές, θα… τρώγαμε και την μπάλα. Εκείνα τα χρόνια δεν ήταν δυνατό να παίξουμε ποδόσφαιρο όπως θέλαμε και σήμερα με τις συνθήκες που υπάρχουν είναι άλλο το ποδόσφαιρο. Οι ποδοσφαιριστές ήμασταν εντελώς ερασιτέχνες κι εγώ θυμάμαι ότι για να βγω από την κλινική όπου είχα κάνει χειρουργείο αναγκάστηκα να πληρώσω από την τσέπη μου 10.000 δραχμές για τα έξοδα του χειρουργείου. Αλλά χαίρομαι με τις επιτυχίες του ΠΑΟΚ. Χαίρομαι με τον τίτλο που κατέκτησε και είμαι ευτυχής που πρόλαβα και το έζησα και αυτό».

Μετά την ολοκλήρωση της ποδοσφαιρικής του καριέρας  το 1960 ο Λάμπης Κουιρουκίδης, έκανε διάφορες εργασίες για να επιβιώσει.  Κάποια εποχή ξεκίνησε ως πλανόδιος λαχειοπώλης και αργότερα άνοιξε πρακτορείο ΠΡΟΠΟ στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, στην οδό Βασιλέως Ηρακλείου όπου το διατήρησε μέχρι την συνταξιοδότηση του. «Επρεπε κάπως να επιβιώσουμε και το ποδόσφαιρο δεν ήταν επαγγελματικό» μας είχε πει τότε πριν 15 μήνες ο εμβληματικός ποδοσφαιριστής που τις μέρες εκείνες είχε χάσει την σύζυγό του Νίτσα, μια πανέμορφη στα νιάτα της κοπέλα, αδελφή του διεθνούς μπασκετμπολίστα του Αρη και της ΑΕΚ, Πετράκη.

Ο Λάμπης Κουιρουκίδης ήταν ένα πρότυπο αθλητή, αλλά και κοινωνικοποιημένου ατόμου…

Το Σεπτέμβριο του 2014 μετείχε σε ένα παιχνίδι φιλανθρωπικού χαρακτήρα που έγινε στη Δράμα για την ενίσχυση του Κοινωνικού ιατρείου και φαρμακείου στην πόλη, όπου μαζί με τους άλλους δύο κορυφαίους δραμινούς ποδοσφαιριστές τον Τάκη Λουκανίδη και τον Κώστα Νεστορίδη έδωσαν με την παρουσία τους ώθηση στην κοινή προσπάθεια φιλανθρωπικών οργανώσεων και κινημάτων σε μία προσπάθεια έμπρακτης αλληλεγγύης.

Τα τελευταία χρόνια είχε περιορίσει τις δημόσιες εμφανίσεις του ήταν όμως τακτικά παρών ακόμα και σε ποδοσφαιρικούς αγώνες του ΠΑΟΚ, της μεγάλης του λατρείας όπου από την ειδική εξέδρα στο γήπεδο της Τούμπας μαζί με τους βετεράνους ποδοσφαιριστές της ομάδας, παρακολουθούσε την αγωνιστική πορεία του ιστορικού δικέφαλου.  Για τον οποίον όχι λίγες φορές έκλαψε από συγκίνηση σε χαρακτηριστικές στιγμές της 95χρονης ιστορίας του συλλόγου.

Σε μία από αυτές πριν από μερικά χρόνια  παρακολούθησε το ντοκιμαντέρ του αείμνηστου Νικόλα Τριανταφυλλίδη αναφορικά με στην ιστορία του συλλόγου επ’ ευκαιρία της 90χρονης επετείου από την ίδρυση της ομάδας.

Συγκινημένος από αυτό το φιλμ τεκμηρίωσης που έφερε στην επιφάνεια το παρελθόν του συλλόγου από τα δικά του χρονιά και αργότερα, δάκρυσε και με εμφανή συγκίνηση είπε: «αυτή η ομάδα ήταν το σπίτι μου, ήταν η στέγη μου, μεγάλωσα μέσα σε αυτήν την ομάδα και ότι έγινα το κατάφερα χάριν αυτής.  Δεν μπορώ να τα παραγνωρίσω και είναι διαρκώς στη σκέψη μου και στο μυαλό μου».

Για τον θάνατο του Λάμπη Κουιρουκίδη, ενός από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές που ανέδειξε το ελληνικό ποδόσφαιρο εξέφρασαν τη βαθιά θλίψη τους όχι μόνο άνθρωποι από την οικογένεια του Δικέφαλου του Βορρά αλλά από διαφορετικές  άλλες αθλητικές  κοινότητες και εποχές που σημάδεψαν το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Ο Γιώργος Λυσσαρίδης επιστήθιος φίλος του και πρώην ΓΓΑ χαρακτήρισε “τεράστια απώλεια τον θάνατο του Λάμπη Κουιρουκίδη τον οποίο μάλιστα συχνά συνόδευε στις κατα καιρούς επισκέψεις του στο γήπεδο της Τούμπας.

Ο Νίκος Μαλλιάρης βετεράνος ποδοσφαιριστής και πρώην ηγετικό στέλεχος του ΠΣΑΠ, γνώρισε τον Λάμπη Κουιρουκίδη και μας περιγράφει: «Ηταν ένας χαρισματικός άνθρωπος και έξω από το γήπεδο. Ήταν πραγματική ψυχούλα και είναι μεγάλη απώλεια που αυτοί οι άνθρωποι φεύγουν από το ποδόσφαιρο και την κοινωνία. Η ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου φτωχαίνει με την απώλεια τους.  

Μπορούσαμε να μιλάμε επί ώρες μαζί στις λίγες φορές που συναντηθήκαμε αλλά όπως μπορώ να γνωρίζω στην Αθήνα και όλη την Ελλάδα, έχαιρε μεγάλης εκτίμησης που ακόμα και οι κορυφαίοι ποδοσφαιριστές που δεν τον γνώρισαν ως αντίπαλο, τον σέβονταν τον αναγνώριζαν ως προσωπικότητα και είχε πάντα την αποδοχή των αντιπάλων του.»

Η εξόδιος ακολουθία του Λάμπη Κουιρουκίδη θα τελεστεί σήμερα στις 11.30 από τον Ιερό ναό Αναστάσεως του Κυρίου.

NTINOΣ ΚΑΡΑΜΗΤΡΟΥΣΗΣ

ΑΠΕ-ΜΠΕ